Ten artykuł został napisany we współpracy z firmą Lumen.
Zgodnie z naszym Manifestem napisaliśmy, co chcieliśmy.
„Co by było, gdybyś mógł przybrać wygląd kogokolwiek…”
Właśnie przeczytałem około pięćdziesięciu stron książki Izana, złodziejka twarzy. Książka jest wciąż przyklejona do mojej ręki, do tego stopnia, że dziś rano przegapiłem stację metra w drodze do redakcji.
Kiedy przeczytałem Izana the Face Thief na okładce, od razu pomyślałem o demonach zmieniających wygląd, aby trollować siostry Halliwell w Charmed and Arya z Game of Thrones in the Faceless.
Ale kradzież twarzy pojawia się inaczej w powieści Darumy Matsuury.
Co mówi złodziej twarzy Izana?
W japońskiej wiosce brzydkie dziewczynki, które urodziły się w określonym roku, giną na miejscu z powodu legendy. Dawno, dawno temu straszna wiedźma ukradła wygląd wzniosłej kapłanki.
Z tego powodu wieśniacy chcą zlikwidować wszystkie małe dziewczynki urodzone pod znakiem ognistego konia, ponieważ podobnie jak ohydna wiedźma, narobiłyby kłopotów w wiosce.
Izana powinna być poboczną ofiarą legendy. Wyrosła na samotniczkę, z dala od oczu wszystkich z powodu jej brzydoty . Miała zostać zamordowana, kiedy się urodziła, z powodu swojego wyglądu, ale nie, uniknęła tej zagłady. W tym samym czasie, co ona, wzrośnie jej ciekawość spędzania czasu na świeżym powietrzu.
Wychodząc po raz pierwszy w świat zewnętrzny, Izana zaskakuje przedstawienie w wiosce na temat tej legendy.
A zgubna piękność, która gra kapłankę, to nikt inny jak jej kuzynka, która uratowała się dzięki jej niezwykłej urodzie w roku ich narodzin i która mogła żyć pełnią życia z innymi. # Niesprawiedliwość # Radość
Bardzo mroczna i okrutna legendarna historia: mówię tak
Akcja rozgrywa się w Japonii, kraju, który fascynował mnie od dawna. Książka bardzo dobrze oddaje ten tajemniczy i czasami mroczny pomysł, jaki mam na temat legend, starożytnych tradycji i przesądów japońskiego folkloru.
Tyrania piękna i brzydoty
Moja ciekawość jako czytelnika zawsze tkwi w tym skojarzeniu niegodziwości / brzydoty, zakorzenionym w zbiorowej wyobraźni od dzieciństwa, z bajkami, które czytaliśmy.
Zawsze niepokoi mnie myśl, że w tych opowieściach fizyczność jest odbiciem duszy : to, co piękne, jest z konieczności dobre, co brzydkie, z konieczności jest złe.
Jeśli weźmiemy przykład Pięknej i Bestii, osobiście nadal jestem zgorszony, że bestia znów staje się czarującym księciem, kiedy znów staje się „dobra”, podczas gdy Belle nie obchodzi, czy jest piękna, czy nie.
Zakochała się w nim swoim wyglądem fizycznym, dlaczego więc koniecznie musi się więc upiększać?
Krótko mówiąc, historia Izany przypomina mi ten dyktat wyglądu podyktowany wieloma popularnymi opowieściami.
Naprawdę (bardzo) mam nadzieję, że Izana nie okaże się piękna tylko dlatego, że ma „piękną duszę” i na odwrót, że nie zmieni się w straszną czarownicę tylko dlatego, że ma okropną budowę ciała. Niespodzianka, proszę.
Izana, złodziejka twarzy, 15 €.
Możesz pobrać książkę na Amazon lub Place des Libraires
Odrzucenie presji społecznej
Tradycje i absurdalne przesądy wioski Izana są szanowane wbrew zdrowemu rozsądkowi… ONI ZABIERAJĄ DZIECI, tak, są brzydkie, ale jednak.
Dlaczego Izana nie została zabita? Kto ryzykował, że nie uszanuje woli i tradycji ludu, by uratować okropne niemowlę, którym była?
Dramaty familijne + podpis: kombinacja raczej apetyczna
Innym interesującym dla mnie tematem tej książki jest to, że opowiada o historii kuzynów . Filiacja ta jest formą rywalizacji, która nie jest tak rozpowszechniona jak w fikcjach.
Cóż, nie w opowieściach, które i tak wpadły mi w ręce, które bardzo często obracają się wokół rywalizacji rodzeństwa.
A co do kuzynów Namino i Izany, pięknych i brzydkich, czy są potomkami legend?
Widząc świat po raz pierwszy, nieodparty urok nieznanego i zakazanego
Porusza mnie szczera strona osoby, która po raz pierwszy odkrywa świat. Po życiu odludka Izana zwraca uwagę na najbardziej przyziemne rzeczy, czyniąc je niesamowitymi.
Trudno sobie wyobrazić wszystkie nadzieje i fantazje, które można rzutować na świat, żyjąc w bańce, wolnej od wszystkich dobrych i złych rzeczy, które przynosi życie.
Boję się tego, co stanie się dalej z Izaną, która ryzykuje rozczarowaniem tym zewnętrznym światem, tak brutalnym dla niej w związku z kokonem bezpieczeństwa i ignorancji, w którym dorastała.
Pytania, które nie pozwolą mi puścić książki w ten weekend
Ponieważ jestem frajerem, typem, który zawsze podnosił rękę w podstawówce, żeby zadawać pytania, mam wiele pytań na temat Izany, Złodziejki Twarzy, a nawet zaczynam wyobrażać sobie szalone teorie.
Legenda głosi, że wiedźma przybrała wygląd kapłanki, dlaczego więc nie najpiękniejsze dziecko do złożenia w ofierze, co wydaje się bardziej logiczne?
Czy choć raz prześledzimy życie prawdziwego złoczyńcy, a nie odważnej bohaterki o wielkim sercu? A może będziemy śledzić rozwój złoczyńcy?
A jeśli to społeczeństwo uczyniło legendarną czarownicę ohydną osobą z powodu oceny pozorów? Czy tak samo będzie z Izaną?
Czy wiedźma i kapłanka też byli kuzynami? A co najważniejsze, kto tak naprawdę jest złodziejem twarzy w tej historii?
