Napaść na tle seksualnym między dziećmi: nasze dossier
W lipcu 2021 roku opublikowaliśmy na Mademoisell zeznanie, które otworzyło wyłom: w dniu, w którym jeden z moich przedszkolaków dokonał napaści seksualnej na jego koleżankę z klasy.
Komentarze w tym artykule zdawały się wskazywać, że tego rodzaju napaści są znacznie bardziej rozpowszechnione, niż można by sobie wyobrazić, i dlatego wezwaliśmy do składania referencji.
Otrzymaliśmy 70 z nich, dlatego postanowiliśmy rozpocząć publikację pełnego pliku w tej sprawie.
Cały proces, jak również jego podsumowanie, można znaleźć w artykule Napaść seksualna między dziećmi: nasz plik w 7 częściach.
W przypadku dotykania seksualnego jest jedna lub więcej ofiar, osób, które go poddają. Spośród wielu zeznań otrzymanych w tej sprawie, wielu mówiło o tym.
Jednak aby ktoś cierpiał, potrzebujesz także kogoś do działania.
Otrzymałem znacznie mniej świadectw z tej drugiej strony historii; ale inne relacje już pokazują, że profile są „zróżnicowane”: niektóre mają wyraźnie profil agresora, a ponadto wprowadzają „strategię agresora”.
Nie dotyczy to jednak wszystkich otrzymanych zeznań. Niektórzy czasami wydają się działać z ciekawości i ignorancji.
Tak jest w przypadku Delphine *, która w wieku 19 lat zdecydowała się napisać do mnie, aby opowiedzieć mi o swoich doświadczeniach z dzieciństwa.
Dotknij, aby zrozumieć?
Wyjaśnia mi, że zachowywała się tak z ciekawości:
„W dzieciństwie starałem się zrozumieć swoją seksualność, a raczej płeć.
Przeszedłem przez ten okres, jak wiele innych dzieci, które odkrywają siebie dotykając siebie, ocierając się o poduszkę. Ale w tym wieku nie wiemy, jak to się nazywa, co to jest, dlaczego chcemy robić pewne rzeczy. "
Między 6 a 10 rokiem życia Delphine „dotknęła” trzech osób wokół siebie w różnych okolicznościach.
„Najpierw był mój najlepszy przyjaciel, wydaje mi się, że miałem 6/7 lat. To był dzień, kiedy byliśmy w jej domu, żeby się bawić. Wylądowaliśmy na drzemkę, ale próbowałem jej dotknąć podczas tej drzemki.
Nie zareagowała ani nie otworzyła oczu, tak mi się wydaje. Dotknąłem jej seksu… a potem, po chwili wahania, zdjąłem jej majtki, po czym je założyłem lub schowałem trochę dalej.
Później, kiedy się „obudziła” (w cudzysłowie, bo tak naprawdę nie wiem), zastanawiała się, gdzie jest, co zrobiła ze swoimi majtkami, ale wydało mi się dziwne, że tego nie zrobiła. pamiętał, pamiętał, lub że nie została obudzona wcześniej, kiedy ją od niej odebrałem.
Nie krzyczała ani nie bała się, kiedy zastanawiała się, gdzie są jej majtki, o ile pamiętam. "
Niektóre z tych wspomnień są mniej lub bardziej precyzyjne. Delphine wspomina, że podczas drzemki również dotykała kuzynki, ale wydaje jej się, że rozmawiali ze sobą w tym czasie.
W końcu opisuje trzecią anegdotę, kiedy była ze swoją nianią:
„Musiałem być w piątej klasie, a ona była w przedszkolu lub szkole podstawowej. Nauczyłem ją wsuwać dłoń między moje uda, kiedy siedziałem, i pocierać mojego członka, ale powiedziałem jej, że to tylko między nami. "
Wina Delphine
Patrząc wstecz, Delphine ubolewa nad swoim zachowaniem w tamtym czasie:
„Nie wiem, dlaczego to robię i bardzo dziś tego żałuję , czasami zastanawiam się, czy ona to pamięta i czy ją traumatyzowałem…”
Wyjaśnia, że ma wiele wyrzutów sumienia, ale nie wie, jak się dzisiaj zachować w stosunku do swojej najlepszej przyjaciółki, kuzynki (nie widziała dziewczynki, która przeniosła się 2 lata po fakcie).
„ Muszę o tym porozmawiać, ale jak mam o tym rozmawiać iz kim?” Nie mam zamiaru rozmawiać o tym więcej z moim najlepszym przyjacielem ze szkoły podstawowej ani z kuzynem po tylu latach. "
Czy powinniśmy porozmawiać z ofiarami po latach?
Dlatego zadałem to pytanie różnym ekspertom w tej dziedzinie. Christine Barois, psychiatra dziecięca, uważa, że przerwanie milczenia może być korzystne:
„Możemy to naprawić, najpierw trzeba iść i przeprosić. Myślę, że jest sposób, aby to zrobić, jest to dla każdego przypadku indywidualnie… ”
Laure Salmona, koordynatorka badania „Wpływ przemocy seksualnej od dzieciństwa do dorosłości” dla stowarzyszenia Mémoire Traumatique, wypełniła:
„Jest prawdziwa trudność w mówieniu i mówieniu:„ Wiem, że ci to zrobiłem, nigdy nie powinienem był tego robić ”.
Mamy wrażenie, że ożywi coś, o czym ktoś zapomniał. Ale w rzeczywistości, z traumatyczną pamięcią, cierpienie często samoistnie się odradza.
Więc jeśli jest szczera - jeśli nie jest to strategia agresora dotycząca manipulacji - może przynieść ofierze wiele dobrego.
Co więcej, często są to napaści, w których nie było zamiaru wyrządzenia krzywdy i w których mniej zniszczyły ofiarę. "
Jaka rola dla edukacji seksualnej?
W swoim zeznaniu Delphine żałuje, że nie skorzystała z lepszej edukacji seksualnej.
„Właściwie zastanawiam się, czym naprawdę są zajęcia z edukacji seksualnej, dlaczego ich nie miałam.
Pamiętam forum, na którym były trzy warsztaty, ale to był tylko czas popołudnia, miałem kilka rozłożonych na lata 4 i 3 ”.
Nie jest to zaskakujące, według barometru przeprowadzonego na reprezentatywnej próbie 3000 szkół (publicznych / prywatnych) w roku szkolnym 2021/2015 przez Najwyższą Radę ds.Równości:
„Kiedy prowadzone są sesje lub akcje edukacji seksualnej, nie dotyczy to wszystkich klas od CP do Terminale, ale przede wszystkim klas CM1 i CM2 dla szkoły oraz czwartej i trzeciej klasy dla liceum i II klasa w liceum. "
Wiedząc, że według tego samego barometru 25% ankietowanych szkół zakłada, że nie wdrożyło żadnych działań związanych z edukacją seksualną, pomimo obowiązującego je prawa, nic dziwnego, że Delphine nie skorzystała. tych działań.
„Oglądam filmy o różnych sposobach nauczania dzieci w Europie i o tym, jak edukacja seksualna jest znacznie lepsza w krajach skandynawskich. Tak bardzo chciałem mieć lepszą edukację seksualną. "
Jak opiekować się dziećmi „sprawcami”?
Edukacja seksualna dostosowana do każdego wieku mogłaby jednak umożliwić identyfikację potencjalnych ofiar lub „agresorów”. Emmanuelle Piet, prezes Feminist Collective Against Rape, często to obserwowała:
„Kiedy stosujesz profilaktykę, dzieci mówią. Kiedy wykonywałem profilaktykę, zgłaszaliśmy się na zajęcia! "
Laure Salmona uzupełnia te komentarze, rzucając światło na młodych agresorów:
„Trzeba się nimi zająć młodo. Często to dawne ofiary zakłócają ich traumatyczną pamięć i odtwarzają to, czego doświadczyły, ale wtedy możemy je leczyć.
Z drugiej strony, jeśli zwlekamy zbyt długo, jest to bardzo trudne, postępowanie z dorosłymi agresorami jest znacznie bardziej skomplikowane. "
Kiedy pytam Emmanuelle Piet, dlaczego jej zdaniem profilaktyka nie jest dalej rozwijana, od razu odpowiada:
„Kiedy dzieci mówią, trzeba je chronić, a to jest drogie! "
Trochę zaskoczony, że może to być tak proste i tak cyniczne, nalegam, aby upewnić się, że dobrze zrozumiałem:
" Oczywiście. W zasadzie to wszystko, tworzenie raportu według klasy jest drogie!
W takim razie, dlaczego szkoły nie robią tego dokładnie, po pierwsze, z ich punktu widzenia nie jest to w porządku obrad, a jeśli nie czują się z tym dobrze, to źle? „o wiele bardziej skomplikowane, myślą, że spowoduje to problemy…”
Niezwykle poważny problem, który jednak ma stosunkowo proste rozwiązanie
Pochodzenie tych problemów napaści seksualnych w dzieciństwie (lub w każdym razie ich części) byłoby zatem z jednej strony kwestią budżetu, z drugiej „tabu”?
Im dalej posuwam się naprzód w tej serii artykułów, tym bardziej niezrozumiałe wydaje mi się, że mamy do czynienia z tak poważnym problemem, chociaż przynajmniej jego część jest „tak prosta”.
To świadectwo pochodzi z ponad 70 tekstów, które otrzymaliśmy po wezwaniu świadków 26 lipca 2021 roku.
* Imiona zostały zmienione
Dalej:
- Złożyłem skargę na mojego najlepszego przyjaciela za napaść seksualną
- Zostałem zgwałcony w biały dzień i publicznie; 10 lat później nadal na to cierpię
- Zostałem zgwałcony i to mnie złamało - Świadectwo
Napaść na tle seksualnym w dzieciństwie - Referencje
- Napaść na tle seksualnym między dziećmi: nasze dossier w 7 częściach
- Byłem napastowany seksualnie każdego wieczoru w szkole przez 6 lat - Axelle, od 5 do 11 lat
- Byłem kilkakrotnie gwałcony przez mojego brata - 11-letnią Naomi
- „Poprosiła mnie, żebym włożył rękę w jej majtki i dotknął” - Amira, 7 lat
- „Pod presją grupy pozwoliłem sobie na to” - Carla, 5 lat
- „Mój brat chciał, żebyśmy mieli dziecko, jak dorośli” - Nora, 8 lat
- „Powiedziała, że Noah włożył rękę w jej majtki” - Christine, nauczycielka
