„Programy dla nastolatków” rzadko przedstawiają prawdziwe życie nastoletnich chłopców i dziewcząt.
I nawet jeśli uwielbiam seriale dramatyczne, w których fabuła jest na żywo całkowicie wyjęta z pudełka, rzadko można znaleźć scenariusze przypominające to, co żyjemy.
Zwłaszcza, że bardzo często podążamy za aktorami i aktorkami za starymi na licealistki .
Dlaczego lubię oglądać seriale o okresie dojrzewania
Okres dojrzewania to okres, za którym bardzo tęsknię, nawet jeśli nie było różowo. Lata mijają, ale wciąż mam wrażenie, że pytania pozostają takie same.
Minęło trochę czasu, odkąd skończyłem swój nastoletni kryzys, ale nadal uwielbiam oglądać programy, które mówią o tym, przez co przeszedłem, przez co przechodzą nastolatki. Oto trzy, które zdecydowanie warto zobaczyć.
SKAM, norweski serial dla nastolatków
Z przyjemnością opowiem o norweskim serialu! SKAM oznacza „wstyd”, a siłą tej serii jest to, że porusza tematy związane z dorastaniem z realizmem, którego rzadko widzimy na ekranie.
Właśnie to skłoniło mnie do napisania tego artykułu, ponieważ kilka serii „dla nastolatków” naprawdę mówi o okresie dojrzewania, który odzwierciedla codzienne życie.
Każdy sezon SKAM skupia się na jednej z postaci z gangu licealistów, której każda troska odbija się echem lub dotyka mnie.
Co ciekawe, SKAM to serial, który nawet w swojej emisji przemawia do nastolatków, ponieważ był emitowany „w czasie rzeczywistym”.
Co to znaczy ? Wyobraź sobie, że scena rozgrywa się w poniedziałek rano, o godzinie 9:12, kiedy bohaterowie przyjeżdżają do liceum.
Następnie będzie emitowany na stronie kanału, który produkuje SKAM o godzinie 9:12 w poniedziałek rano. Wzmacnia bliskość, jaką mogą istnieć z prawdziwymi uczniami szkoły średniej.
Francuska adaptacja SKAM działa na tej samej zasadzie. Jeśli kiedykolwiek przegapiliście transmisję oryginalnej wersji SKAM-a, aby dać Wam pomysł, możecie rzucić okiem na wersję francuską, której 3 sezon powinien pojawić się na początku 2021 roku we France TV Slash.
Osobiście widziałem oryginalną wersję serii i z przyjemnością odkryłem nowy język z tymi bardzo wzruszającymi i złożonymi postaciami, które mogę identyfikować ze sobą i moimi przyjaciółmi.
Ta seria porusza tematy wspólne dla okresu dojrzewania (pewność siebie, złożone przyjaźnie, zauroczenia), jednocześnie poruszając tematy bardziej społeczne.
Myślę w szczególności o historii Sany, nastolatka muzułmańskiego, który zadaje pytanie: jak żyć z wiarą w kraju i pośród gromady ateistów?
Dla mnie ta seria jest prawdziwym sukcesem, jeśli chodzi o obraz dorastania.
My Mad Fat Diary, serial dla nastolatków z lat 90
Nie idę na cztery sposoby: Mój Mad Fat Diary to prawdopodobnie MOJA ulubiona seria. Nie tylko o okresie dojrzewania, ale o wszystkich okresach życia.
Pozwólcie, że podam wam kontekst: opowiada historię (inspirowaną prawdziwymi wydarzeniami) Rae Earl, 16-letniego angielskiego nastolatka, który jest najzabawniejszą i najbardziej wzruszającą fikcyjną laską, jaką kiedykolwiek dla mnie był. dane zobaczyć .
Rae jest otyła i bulimiczna, właśnie wyszła ze szpitala psychiatrycznego - niczego nie psuję, to są pierwsze minuty serialu.
Chociaż jej walka z chorobą i spotkania z psychiatrą są integralną częścią serii, nie tylko o zaburzeniach odżywiania mówi Mój szalony gruby dziennik.
To pamiętnik przezabawnej dziewczyny, której strasznie brakuje pewności siebie i która zapisuje na papierze te wszystkie pytania:
Jak dopasować się do grupy znajomych? czy jestem na tyle fajny, żeby się z nimi spotykać? jak to jest za pierwszym razem? dlaczego moja matka jest taka dziwna?
Kiedy po raz pierwszy zobaczyłem My Mad Fat Diary, uderzyło mnie to jak bomba - i mógłbym dać ci pełny esej na temat tej serii, więc KOCHAM to, ale jest już bardzo dobry artykuł na ten temat w mademoisell.
Akcja serialu rozgrywa się w 1996 roku, więc zapominamy o Snapchacie i witamy się z odtwarzaczami kaset!
Dwie duże „plusy” serii to ścieżka dźwiękowa, która jest cudem - odkryłem (ponownie) z pasją zespoły rockowe tamtych czasów - oraz psychiatra Rae, który jest nikim innym jak Ianem Hartem alias PROFESOR QUIRREL.
Co chcesz ? Jeśli ta ostatnia informacja Cię nie przekonuje: nie wiem, co robić!
PS: Naprawdę, to najlepszy program, obejrzyj go i prześlij mi swoje reakcje na każdy odcinek, dziękuję.
Nietypowy serial dla nastolatków o normalności
Cześć, tu Océane! Piszę wkładkę w tym artykule, aby opowiedzieć o serii, która rozpieszczała moje nastoletnie ja: Nietypowe!
A więc zaczynamy od całkiem niedawnego serialu, który miał swoją premierę na Netflix w 2021 roku, który opowiada historię Sama, 18-letniego amerykańskiego nastolatka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD).
Serial zaczyna się, gdy oznajmia rodzicom, że zdecydował się znaleźć dziewczynę, raczej brutalną zapowiedź, gdy pochodzi od neuro-nietypowej nastolatki , która ma wiele problemów z kodami społecznymi i byciem. na świecie.
Dlatego przez 2 sezony śledzimy podróż Sama, u psychologa, z rodzicami, siostrą, w liceum, w pracy studenckiej, w pierwszych emocjach ...
I nawet jeśli Sam nie jest nastolatkiem jak inni, jego droga do niezależności i problemy, które napotyka, bardzo mnie przemówiły i dotknęły w odniesieniu do mojego własnego życia!
Moją ulubioną postacią w serialu jest Casey, siostra Sama, która jest wysportowaną uczennicą liceum, której styl i sposób bycia tak bardzo kocham!
Casey w całej okazałości
Z Casey i Samem przechodzimy wiele prób dorastania: sprzeczne relacje z rodzicami i to, jak możemy sobie poradzić lub znieść ich separację.
Skomplikowana faza gimnazjum lub liceum, pełna pytań i chęci bycia częścią grupy. Odkrycie jego seksualności lub homoseksualizmu ...
Atypical to z pozoru bardzo uproszczona seria, która nie łamie kaczce trzech nóg, ale jest moim zdaniem pełna wspaniałych lekcji życia i życzliwości.
Sam, ze swoją niezręcznością i bardzo surowym sposobem patrzenia na życie, wiele się uczy od otaczających go osób.
I nieustannie kwestionuje pojęcie „normalności”, bo w końcu co to znaczy być normalnym?
Przyznaję, że uroniłem wiele łez przed tą serią, ale łez, które rozgrzewają serce i osładzają życie!
W końcu dlatego kochamy seriale dla nastolatków, prawda?
