Ukończyłem szkołę dziesięć lat temu od razu.
Dziesięć lat to niewiele w skali całego życia w Europie, gdzie oczekiwana długość życia wynosi 76,7 lat, a jednak wydaje mi się, że jest to wieczność.
Moje wspomnienia z bac
Bac, czuję, że spędziłem to w innym życiu.
Wciąż pamiętam, że dzień wcześniej trochę spałem, wkuwałem się przed egzaminem z historii i ogólnie dużo zwlekałem.
Pamiętam też, że szybko przewróciłem kartkę zawierającą temat filozofii i przeczytałem instrukcję kilka razy, zanim ją zrozumiałem, i zamazałem 10 szorstkich kartek.
Tutaj mam kilka wspomnień z matury, ale mgliste i szczególnie tak nieprzyjemne, że mój mózg dobrze to uporządkował, odrzucając ¾ tego okresu!
Lepiej pamiętam wakacje po wynikach egzaminów, spędzone nad jeziorem na południu flirtując z plażowiczami, którzy zupełnie nie reagowali.
Mam na to jasną wizję.
Przemoc nastolatków
A jeśli robię duży wysiłek, pamiętam też, jak złym byłam nastolatką .
Nawiasem mówiąc, to z pewnością mało powiedziane, ponieważ znam niewiele osób, które skończyły college i liceum, czując się dobrze w swoich tenisówkach, nawet tych z marką Nike!
Jeśli podkręciłem mózg, pamiętam nawet kilka chwil z moich nastoletnich lat, kiedy naprawdę zastanawiałem się, co do cholery tam robię , otoczony ludźmi, którzy toczyli łopatami i śmiali się naprawdę głośno, kiedy byłem niewidzialny ...
Oczywiście z biegiem czasu sytuacja się poprawiła.
Szkoła średnia była mniej bolesna niż college, zacząłem bardziej się bronić, nawiązywać więcej przyjaźni i odkładać na bok moje przypuszczenia na temat innych nastolatków, które wcześniej uważałem za " brzydcy i niepiśmienni grubi idioci ”.
Seriale dla nastolatków, często rozwodnione
Szczerze mówiąc, nienawidziłem być dzieckiem i nastolatkiem.
Czuję, że moje życie zaczęło się w dniu, w którym straciłem 18 lat, wyjechałem za granicę, zakochałem się, przestałem odpowiadać i mogłem dokonywać własnych wyborów.
W rezultacie nie oglądam wielu dramatów dla nastolatków o nastolatkach, ponieważ nie rozpoznaję 17-latka w oferowanych postaciach.
Riverdale i inni Elite, na których wygląda magazyn o tematyce sportowej Heroes, są popularni, gadają i rozwiązują morderstwa… to do mnie nie przemawia.
Długo czekałem na przedstawienie, które podkreśli Twoje obawy, kiedy nie jesteś już dzieckiem ani osobą dorosłą, która płaci Twoje rachunki za EDF. Na próżno.
A potem dwa lata temu Netflix wydał The End of the F *** ing World, oparty na tytułowej powieści graficznej Charlesa Forsmana i, co zaskakujące, coś do mnie przemówiło.
Koniec pieprzonego świata, o co w tym wszystkim chodzi?
Pierwszy sezon programu wprowadził dwóch nietypowych bohaterów: Jamesa, lat 17, z pewnością psychopatę , który wkłada rękę do frytkownicy, aby coś poczuć.
Jego wielki projekt życiowy? Zabij kogoś.
W liceum poznaje drugą główną bohaterkę serii: Alyssę, zbuntowaną i nieprzyjemną młodą kobietę, którą James uważa za bardzo interesującą… precyzyjnie zabić!
Następnie dwoje nastolatków wyrusza w podróż samochodową à la Bonnie i Clyde.
Wreszcie zabijają faceta, uciekają, James zostaje postrzelony i to koniec sezonu 1.
W sezonie 2 pojawia się kolejna postać. To Bonnie, krucha psychicznie młoda kobieta, która była zakochana w mężczyźnie, którego zabili James i Alyssa.
Bonnie robi wszystko, aby ingerować w życie dwóch niespokojnych nastolatków, aby pomścić swoją utraconą miłość ...
The End of the F *** ing World 2, realistyczne nastolatki
Jeśli na początku pierwszego sezonu James jest przedstawiany jako obłąkany młody człowiek, jego postać szybko ewoluuje, by stać się empatycznym i wyrozumiałym.
Z drugiej strony, Alyssa nigdy nie jest tak naprawdę stała i nie ewoluuje w sposób stopniowy. Bardziej kieruje nią impulsywność, dążenie do przewrotu, od początku do końca obu sezonów.
Ten duet, choć uwikłany w absurdalną i nierealistyczną fabułę, w żadnym momencie nie brzmi prawdziwie.
Wręcz przeciwnie.
Moim zdaniem ta seria jest pierwszą na Netflix (z 13 powodów), która pokazuje prawdziwe oblicze nastolatków . Jego twarz była uszkodzona, zagubiona, zmęczona i zła.
The End of the F *** ing World, metafora dorastania
Wycieczka samochodowa, w którą wyruszają Alyssa i James, uważam za bardzo uczciwą metaforę szkolnej kariery.
To znaczy ciąg życia usiany pułapkami, mocnymi uderzeniami, rozczarowaniami, zdradami, pytaniami, głupotami, doświadczeniami i objawieniami.
W moich wspomnieniach bycie nastolatkiem jest niezwykle brutalne.
The End of the F *** ing World, podobnie jak okres dorastania, zawiera brutalne momenty, oczywiście zawsze zrównoważone przez aktualny i aktualny brytyjski humor.
Osobiście dziesięć lat temu byłem trochę jak Alyssa: zawsze zły i bezczelny. Byłem też trochę jak James: nieśmiały i bojaźliwy.
Dwie postacie to dwie strony tej samej monety, uzupełniające się tryby pojedynczej maszyny.
Jeśli ich cechy charakteru zostaną doprowadzone do skrajności na potrzeby przedstawienia, które musi być tak zabawne, jak to tylko możliwe, ostatecznie zgadzają się z tymi, których miałem w ich wieku.
W tym, w przeciwieństwie do tego, co czytałem tu i ówdzie w mediach, nie sądzę, żeby James i Alyssa byli marginalnymi nastolatkami .
Ponieważ wielu ludzi w ich wieku podziela, jeśli nie ich sposób życia, w każdym razie ich niepewność.
Koniec pieprzonego świata, prawo serii
„Zła rzecz nigdy nie przychodzi sama. "
Prawdopodobnie już wcześniej czytałeś lub słyszałeś tę teorię, że kiedy przytrafia się jedno gówno, przytrafia się dziesięć. Zasadniczo wszechświat zdecydował, że będziesz srać!
Prawo serialu uderza w Jamesa i Alyssę, tym bardziej w tym drugim sezonie, w którym bohaterowie kumulują sikanie i pomyłki.
I szczerze, uwielbiam to.
Seria nie szczędzi swoich bohaterów, a wręcz przeciwnie, nieustannie wystawia je na próbę.
A jakie próby! Żałoba, spotkanie z przestępcą, małżeństwo bez miłości, rozwód, kiepska praca i tak dalej.
Ale za każdym razem, gdy pokonują przeszkodę, James i Alyssa trochę bardziej rosną, idą bardziej w kierunku pełniejszego poznania siebie.
Krótko mówiąc, The End of the F *** ing World to sam przykład udanej historii inicjacji , w której jej bohaterowie naprawdę nie są tacy sami na końcu fabuły jak na początku.
Dzięki niesamowitym przygodom uczą się przyjmować ciosy, uspokajać wewnętrzne burze lub je obejmować.
Tak więc, nawet jeśli podstawowy argument tego drugiego sezonu jest nieco chwiejny, nie będę tego pamiętał z programu.
Mój mózg będzie przeganiał, ścigając bac, negatywne (rzadkie) punkty serii, aby zachować tylko piękne wspomnienie.
Ponieważ nadszedł czas, aby pokazać w KOMEDII uszkodzonych, zagubionych, zakochanych, przygnębionych, mitomanów, nieprzyjemnych i cynicznych nastolatków!
Więc jeśli jeszcze nie oglądałeś tego drugiego sezonu, słodki czytelniku, radzę ci tysiąc razy zacząć dzisiaj wieczorem.
Może i Ty odnajdziesz kawałek siebie w Alyssie lub Jamesie ...
