Opublikowano 19 grudnia 2021 r
Wczoraj wytrwale przewijałem stronę poświęconą kinie, aby znaleźć ten świąteczny film, którego nie widziałem już 150 razy, i był DŁUGI.
Ponieważ przyznaję, że dostałem klapsa w Love Actually , The Holiday, mamo, przegapiłem samolot, The Goonies i inne Gremliny. Nadal kocham ich miłością, zwłaszcza tę ostatnią, dogadujmy się dobrze, ale chcę poszerzyć listę.
A ponieważ jestem bardzo oddaną osobą, pomyślałem:
„No powiedz, dlaczego nie zrobię listy czytelników?” "
I bam, oto jest!
Krampus, najbardziej przerażający film bożonarodzeniowy
Rozmawianie z tobą o tych dobrych bzdurach z USA sprawia, że jestem szczęśliwy.
Krampus to dość amerykański produkt, rodzaj na wpół przerażającej, na poły humorystycznej bożonarodzeniowej opowieści.
Nie będąc dziełem zapadającym w pamięć, a także bez doskonałej jakości, Krampus ma wszystkie elementy świątecznego filmu trochę głupie , idealne do oglądania w nocy, pod kocem grzewczym (jeśli istnieje, mam taki, bądź nie zazdrosny), w towarzystwie przyjaciela, babeczki Nutella i butelkę wina.
Jego niezwykle przyjemna obsada (Adam Scott, ten dobry idiota miłości, między innymi Toni Collette, David Koechner) stawia na poczucie humoru.
Krampus, o co chodzi?
Max ma dysfunkcyjną rodzinę.
Podczas gdy wzajemne zachowanie go zawstydza, chłopiec postanawia zignorować uroczystość, a następnie przyciąga gniew Krampusa , mitycznego antropomorficznego stworzenia z rogami ...
Pan's Labyrinth, najbardziej senny film bożonarodzeniowy
Tak, to świąteczny film. Bo Boże Narodzenie to czas opowiadania historii. Tych, którzy wypełnili nasze zimowe noce, kiedy byliśmy mali.
Pan's Labyrinth to rodzaj baśniowej bajki , prosto z wyobraźni wielkiego Guillermo Del Toro.
Niektóre stworzenia, które przyniósł na ekran, pochodzą ze snów, które miał jako dziecko. Na przykład faun nawiedzał jego noce. Dlatego uczyni go jednym ze swoich głównych bohaterów.
Ważne jest, aby (ponownie) odwiedzić Labirynt Pana i wszystkie zamieszkujące go postacie, ponieważ jest to wspaniałe miejsce, filar imponującego filmu, nagrodzonego 3 Oskarami.
O czym jest Labirynt Pana?
Ofélia wprowadza się do powojennej Hiszpanii z nowym mężem matki.
Mała dziewczynka ma problemy z przyzwyczajeniem się do nowego życia i mężczyzny, który jest teraz jego częścią.
Odkrywa niedaleko rodzinnego domu tajemniczy labirynt . Opiekunka wyjawia jej dziwny sekret: jest zaginioną księżniczką z zaczarowanego królestwa ...
The Umbrellas of Cherbourg, najbardziej muzykalny z bożonarodzeniowych filmów
WIĘC. Parasole z Cherbourga to jeden z moich ulubionych filmów, odkąd skończyłem 6 lat.
Odkryłem to w rodzinnej bibliotece wideo mojego najlepszego przyjaciela.
Kończą się bajki i po tym, jak zostaliśmy uderzeni podczas oglądania Wszystko, co kiedykolwiek chciałeś wiedzieć o seksie, natknęliśmy się na turkusową obwolutę.
Powyżej Catherine Deneuve schroni się przed wyimaginowanym deszczem z Nino Castelnuovo…
To był mój pierwszy Jacques Demy. A to był przede wszystkim początek pięknej historii miłosnej. Właściwie to mój najdłuższy związek. Ponieważ od tego czasu nie przestałem go kochać.
Parasolki z Cherbourga zostały okrzyknięte przez krytyków i publiczność, gdy ukazały się na rynku w 1964 roku. Zdobył nawet Złotą Palmę i dzięki temu na zawsze zadomowił się w ogromnym, ale bezwzględnym sercu kina.
Ja na sofie uwiodły mnie nuty, obrazy, głosy, kolory. Podobało mi się, że ludzie opowiadają mi o miłości, tej wielkiej , tej, której nie można wyleczyć.
Czy możemy porozmawiać o tej scenie?
Czy nie jest to NAJBARDZIEJ DEPRESUJĄCY, ale też najładniejszy z francuskich musicali?
O czym mówią Parasole z Cherbourga?
W listopadzie 1957 r. W Cherbourgu Geneviève i jej matka Madame Emery prowadziły sklep z parasolami.
Geneviève jest zakochana w mechaniku Guyu. Ale musi iść na wojnę w Algierii. Geneviève zachodzi w ciążę i popychana przez matkę, poddaje się propozycji małżeństwa Rolanda, bogatego jubilera ...
Parasole z Cherbourga to opowieść o zrezygnowanej miłości, która doskonale wpisuje się w swoje czasy.
Jeśli obraz, kody i przedstawiane przez niego społeczeństwo nie wydają się już zbyt nowoczesne, to ten muzyczny klejnot pozostaje niezaprzeczalnym klasykiem kina, na który warto patrzeć, gdy pada śnieg.
Oto moje małe stadko, pozostaje mi tylko życzyć Wam Wesołych Świąt pod znakiem VII Sztuki!
