Nie trzeba sublimować rzadkiego mięsa, jak w Top Chef, aby zadowolić siebie ... po prostu czytaj nasze codzienne artykuły poświęcone prostej, ekonomicznej, raczej zdrowej i przede wszystkim smacznej kuchni!
Moją małą pasją jest gotowanie. „Dziękuję za wyjaśnienie, Kapitanie Dowód” - powiesz po obejrzeniu moich tartofrites i grillowanego sera.
To ja, jeśli zapomnimy policzyć odbyt martwego zwierzęcia zwróconego w twarz
Często zwracano mi uwagę, że gotowanie dla dziewczynki nie jest zbyt oryginalne. A przynajmniej nawet przy tym, co robię, nie powinienem przyjmować seksistowskich uwag.
Uwaga spoiler: tak! Kiedy więc natknąłem się na ten artykuł w Guardianie o kompatybilności kuchni i feminizmu , napisany przez Jessicę Valenti… Miałem serce w oczach.
Autorka wyjaśnia, jak udało jej się połączyć feminizm i zamiłowanie do gotowania poprzez edukację swojej córki.
Kuchnia przez długi czas była symbolem uległości kobiety : stereotypem matki rodziny, która zostaje, aby gotować dla mężczyzny, gdy poluje na twardoskórne antylopa.
Nawet teraz nierzadko zdarza się, że ludzie, którzy decydują się na kolejnego Bigarda, powtarzają w kółko te same nieśmieszne żarty w oparciu o „No cóż, ta kobieta w kuchni eh, eh, pouet, to jest humor jest w porządku, eh ”. Zatrzymać. Czas młota.
Ja nie mam dzieci i przez jakiś czas nie planuję ich mieć, ale ten artykuł poruszył kilka ciekawych pytań o mój stosunek do kuchni i a fortiori, o moją ukochaną rubrykę ... która trochę przypomina moją w zasadzie dziecko!
Gotuję, bo jestem dziewczyną?
Tak i nie. Wychowałem się w chciwej rodzinie, nigdy nie skąpej w dobrym jedzeniu, a gotowanie zawsze było dla mnie mniej lub bardziej oczywiste. Lubiłem spędzać czas w kuchni, degustować to, co się warzło i obserwować magię.
Oczywiście nie musiałem zmuszać się do podtrzymywania tej pasji. Pozwolono mi zrozumieć, że moja miłość do gotowania będzie później atutem, żeby ktoś zgodził się zagrać ze mną bestię z dwoma plecami, słynną „pokojówką”, która rozśmiesza trochę na żółto , nawet nie mając kukurydzy między zębami.
Ci, którzy dawali mi rady, przegapili to, co mnie interesowało w kuchni.
Znalazłem swój tyłek między dwiema lodówkami: między tymi, którzy mówili, że musimy dalej gotować, żeby kogoś znaleźć, a tymi, którzy powiedzieli mi, że wręcz przeciwnie, zaryzykowałbym przyciągnięcie mnie do macho, który weźmie mnie dla swojego dobra , niełatwa w nawigacji.Problem w tych dwóch recenzjach polega na tym, że całkowicie przegapili to, co interesowało mnie w kuchni: JEŚĆ (i eksperymentować)!
Nie chciałem wybierać tego, co mnie ekscytuje w życiu na podstawie tego, kto by mnie lubił, po prostu chciałem robić to, co kocham.
Więc na pewno gotowanie nie było dla mnie czymś bardzo trudnym, nie musiałem się narzucać ani walczyć o prawo do tego, bo ta czynność wpisuje się w normy przypisywane mojej płci.
Ale to nie dlatego, że gotowanie jest tradycyjnie związane z kobietami (w każdym razie gotowanie nieprofesjonalne), gotując i mówiąc o jedzeniu , uczestniczę w tym frazesie!
Kuchnia to podstawa
Zasadniczo jedzenie to sprawa każdego. Musisz jeść, żeby przeżyć!
Autor artykułu wyjaśnia, że gotowanie może być czynnikiem emancypacji , sposobem na uzyskanie niezależności poprzez umiejętność dbania o siebie.
Umiejętność gotowania czegoś innego niż garnek makaronu instant może być naprawdę ekscytująca. Zawsze odczuwam szczególną satysfakcję, gdy udaje mi się ugotować skomplikowane i techniczne danie.
Nie podchodzę do gotowania, jakby to było dla mnie zadanie logiczne . Kiedy mam ochotę tarzać się z paczką chipsów, zakładam piżamę i robię to, a kiedy mam ochotę na placek z awokado, chwytam za fartuch i idę do kuchni.
Nie podchodzę do gotowania jako do zadania, które logicznie spada na mnie. Jeśli gotuję, to dla mnie.
Gotuję, bo muszę się odżywiać i czuć dumę, że coś osiągnąłem, z miłości do tekstur i smaków, żeby się zrelaksować… dla mnie, co!Nie przestanę być głodna tylko dlatego, że gotowanie jest zwykle przywiązane do tradycyjnej roli przypisywanej kobietom, tak jak nie zamierzam przestać odkurzać czy prać ubrań, bo bycie dziewczyną niczego mnie nie pozbawia. z powodu mojej alergii na roztocza lub niestety rozlania sosu burgerowego na mojej koszulce.
Nie robię tych rzeczy, ponieważ jestem kobietą, ale dlatego, że jest to niezbędne , tak samo jak odblokowanie umywalki lub toalety.
Zrób swoją bitą śmietanę jak gwiazda
Gotowanie jest dla każdego
Ja jestem za gotowaniem robionym przez wszystkich. Lubię poznawać ludzi, rozmawiając o jedzeniu, gotując z przyjaciółmi i dzieląc się tym. Nie sądzę, żeby posiłki były zarezerwowane dla tej czy innej płci, wszyscy musimy jeść i wiedzieć, jak sobie radzić!
Wreszcie myślę, że problem leży w punkcie widzenia. Każdy powinien móc nauczyć się gotować, nie będąc kojarzonym z jego gatunkiem ... co, jak można powiedzieć, nie ma żadnego związku z kiszoną kapustą.
Zawsze, gdy ktoś automatycznie kojarzy gotowanie z „kobiecym” zadaniem, ma tendencję do wzmacniania tego stereotypu, nawet chcąc wypowiedzieć się przeciwko temu.
Emancypacja to przede wszystkim wolność wyboru. Mówiąc o gotowaniu jako czynności zarezerwowanej dla kobiet i mówiąc dziewczętom, że nie powinny już gotować, ryzykując utrwalaniem stereotypów, uniemożliwiamy im dokonanie wyboru.
Gotuj, jeśli chcesz, jedz frytki i makaron instant, jeśli to twoja podróż!
Gotowanie nie jest zajęciem wymagającym określonego gatunku! To wspaniały sposób na oddanie się sobie podczas dbania o siebie.
Każdy może zejść do swojego poziomu, a zainteresowanie nim jako dziewczyny nie wpływa na mój feminizm.
Tak jak moje zainteresowanie modą czy kreskówkami nie wpływa na mój feminizm czy dojrzałość (no nie, filmy animowane nie są tylko dla dzieci).
Jak zawsze wystarczy zostawić ludzi w spokoju, gdy robią coś, co ich pasjonuje . Gotowanie dotyczy wszystkich i nie sądzę, że zamykając je konkretnie na jeden gatunek, naprawdę coś robimy ...
Jestem autorką artykułów spożywczych, feministką i myślę, że jest to zgodne. A ty ?
