Lato dobiega końca, zbliża się powrót do szkoły, musimy wrócić do rytmu… Wszystkie te okrętowe zwroty wypowiedziane przez mojego ojca od 20 sierpnia, które kiedyś doprowadzały mnie do szaleństwa z wściekłości, teraz pozostawiają mnie niewzruszoną.
Może dlatego, że minęło kilka lat, odkąd nie miałem wakacji , z powodu letnich staży, które blokują światło słoneczne, zamykając mnie w Paryżu. Wiem, życie Bolossa.
Chociaż nawet kiedy wyjeżdżałem na wakacje, zbierałem też życia bolossów . A ten, który ci powiem, może cię nie zawieść.
Lato, które zapowiada się dobrze
Mam 14 lat i życie się do mnie uśmiecha. Odpadły mi szelki i po raz pierwszy trądzik daje mi spokój.
Jadę na wakacje do Grasse, do klubu wakacyjnego all-inclusive, który zarezerwowali moi rodzice, zmęczony moim bratem i spędzamy wakacje, aby się rozpieszczać, ponieważ nigdy nie spotykamy przyjaciół.
Przynajmniej w tym roku chcemy zaprzyjaźnić się z klubem „nastolatka”.
Wszystko zaczyna się cudownie, spotykam grupę młodych ludzi w moim wieku, z którymi spędzam całe życie rozmawiając na brzegu basenu, wygrzewając się w pigułce i oczywiście zakochuję się w przystojnej blondynce, która patrzy na mnie swoją przezroczyste oczy, Alex.
Wieczorem spotykamy się po obiedzie w domku przy korcie tenisowym, w którym rodzą się pierwsze letnie romanse.
Wszystko jest perfekcyjne.
Katastrofa w Ventriglisse
O świcie, pod koniec pierwszego tygodnia wakacji, Marjorie (moja wspaniała przyjaciółka, która jest do dziś) i ja zwiedzamy atrakcje oferowane przez klub w ten wyjątkowy dzień gier wodnych .
Przechodzimy obok trybuny ventriglisse, niewiarygodnie kiepskiej gry , ponieważ nie przedstawia ŻADNYCH PROBLEMÓW. Po prostu ślizgasz się po kawałku brezentu nasączonym wodą z mydłem i wychodzisz z oparzeniami na brzuchu. Wesoły.
Naprawdę nie jestem fanem mocnych wrażeń (tak, umieściłem ventriglisse w kategorii dreszczyku emocji, czy jest co?), Ale kącikiem oka widzę Alexa, który jest w kolejce, by mieć prawo robić swoje danie na niebieskim plandece.
Wtedy nagle zatrzymuję Marjorie, deklarując, że chcę iść do ventriglisse.
Ustawiamy się tuż za Alexem, którego obserwuję, jak bawi się na podłodze z niezrównaną gracją.
Teraz kolej na Marjorie i ona też się serdecznie śmieje, rzucając się na ziemię.
Wreszcie jest moje. Alex i Marjorie analizują każdy mój ruch. Poświęcam dużo czasu, aby zaimponować im MAX-owi.
Oprócz tego…
Ślizgam się na tej pieprzonej wodzie z mydłem i nie ląduję na pępku, ale do tyłu, prosto na głowę .
Trudne przebudzenie
Jeśli ten obraz jest zabawny w twojej głowie, czytelniku, powstrzymaj się trochę, bo wiedz, że wciąż straciłem przytomność!
Ale gospodarz tej gry śmierci, czyli ventriglisse, był w stanie delikatnie mnie obudzić, dzięki potężnemu strumieniowi wody, który wyrzucał z tyłu mojej głowy za pomocą węża ogrodowego, który wisiał w pobliżu. the. Nie jest to wcale mniej przyjemne.
Patrzy niewyraźnie na moje źrenice i mówi mi, że wszystko w porządku, mogę iść.
Wszystko kręciło się wokół mnie , rozejrzałem się za Alexem, modląc się, aby nie był świadkiem mojego upokorzenia (trochę zaprzeczałem, ponieważ stał dosłownie dwa metry ode mnie, kiedy to się stało) .
Marjorie jest po to, aby mnie wspierać, bo ledwo mogę postawić stopę przed drugą. Sugeruje, abym poszedł popływać, żeby się trochę uspokoić.
Kilka godzin później lekarz powie mi, że dobrze zrobiłem, odmawiając, bo po prostu bym się utopił. Atmosfera!
Po raz pierwszy dzisiaj spotykam matkę i wybucham płaczem: w istocie widzę zamazane i nie widzę już dobrze po bokach.
Witajcie strażacy?
Moja mama to PA-NI-QUÉE.
Woła o pomoc każdemu, kto chce ją usłyszeć, i żebym ją trzymał, gdy idziemy na przyjęcie klubu.
Ktoś dzwoni po straż pożarną, nosze, obrożę, syrenę, cały bałagan.
Jeśli Alex nie zauważył mnie wcześniej, myślę, że tam było dobrze, a poza tym cały klub wiedział, że istnieję.
W wrzeszczącej czerwonej ciężarówce mocno ściskam dłoń mamy. Ale moje młode nastoletnie hormony sprawiają, że zauważam ładną twarz strażaka, który regularnie nachyla się nade mną i pyta, czy wszystko w porządku.
Jak mam ci powiedzieć, że kołnierz szyjny uniemożliwiający mi odwrócenie głowy, musiałem dwa lub trzy razy udawać małą dolegliwość tu i tam, żeby zobaczyć jej słodką buzię.
Mój niebieski sen.
Żegnaj mojo
Kiedy docieram do szpitala, lekarz mówi mi, że mam skręconą szyję . Z powodu pieprzonego bałaganu VENTRIGLISSE.
Chcą mnie zatrzymać na noc na obserwację. Jedną noc spędzę z dala od Alexa, Marjorie i całego gangu.
Ale może wrócę jako bohater?
Nie licząc nowego wyglądu, jaki nosiłam, kiedy opuszczałam szpital: niechlujne, tłuste włosy, które wyschły, zachowując kształt, który nadał im strumień wody podczas pobudki , i… MINERVE .
Trudno, w wieku 14 lat, założyć stabilizator szyi poniżej 35 stopni.
Resztę wakacji spędzam więc przykuty do leżaka, bez możliwości pływania czy opalania, nie widząc dużego białego śladu pojawiającego się na mojej szyi.
Oczywiście pseudonimy układają się dobrze: od Robocop do It mineeeerve (Helmut Fritz i jego piosenka Irytuje mnie, że były to gwiazdy tego lata, ku mojemu przerażeniu), jestem pośmiewiskiem całego klubu wakacyjnego .
Moja mama błaga mnie, żebym się z tego śmiał, ale ja nie mogę się śmiać, kiedy widzę, jak Alex idzie do Aqualandu z resztą zespołu, podczas gdy ja zostaję, aby uprawiać zieloną roślinę na brzegu basenu.
W końcu wyszedł z jednym z moich przyjaciół i byłem wtedy bardzo szczęśliwy, że nie mogłem odwrócić głowy, żeby zobaczyć, jak toczą łopatami pełnymi języków.
Tamtego lata nauczyłem się wspaniałej lekcji: VENTRIGLISSE WYGRYWA DUPĘ.
