Mierzę 1m81. Jestem wysoki, zawsze byłem.
Nie mam z tym nic wspólnego, nie wybrałem, tak to jest.
Mój rozmiar przez lata strasznie mnie skomplikował, ale dziś akceptuję to trochę lepiej. Prawie go kocham.
Jeśli wielu uważa, że wzrost powyżej trzech stóp jest zaletą w życiu codziennym („Nie, ale chciałbym być modelką!”), Chcę zakwalifikować to przekonanie .
Zaufaj mi Karen, dorastanie nie zawsze jest fajne.
Zwłaszcza, gdy twój rozmiar staje się powracającym tematem nie do zniesienia pytań i komentarzy, nawet nieodpowiednich .
" Jaki jest Twój wzrost ? "
Ludzie mogą nie zdawać sobie z tego sprawy, ale to pytanie jest naprawdę bolesne .
Zwłaszcza jeśli chodzi o pierwsze zdanie wypowiedziane przez zupełnie obcą osobę!
I wierz mi, zdarza się to tak często.
Więc witaj już?
Pomysł, by podejść do kogoś, kogo nie znasz z Ewy lub Adama, i zapytać ich o rozmiar stanika lub stopy, nie przyszedłby ci do głowy, prawda?
Rozmiar jest taki sam.
Podejrzewam, że w tym pytaniu nie ma nic małostkowego, ale jak możesz sobie wyobrazić, nie jesteś pierwszą osobą, która zadała mi je.
Zauważyłeś, że jestem wysoki, czy naprawdę musisz wiedzieć, o ile centymetrów jestem wyższy od przeciętnego, aby mieć spokój ducha?
Nie tak bardzo, prawda? Tak myślałem.
- Jeszcze dorosłeś, prawda? "
Na szczycie nieznośnych uwag / pytań o mój wzrost, ten jest moim zdaniem zdecydowanie NAJGORSZY.
Cholera, jeszcze nie dorosłem.
Minęło sześć lat, odkąd się zestarzałem, a sześć lat, odkąd mam prawo do tej samej pieprzonej uwagi.
U niektórych osób (rodzina, przyjaciele, krewni znajomych…) jest to nawet systematyczne, jakby to był najwłaściwszy sposób przywitania się ze mną.
„Wow, ale znowu dorosłaś! "
Oczywiście zawsze z humorem. Ale kto się śmieje, nie wygłupiając się?
Jestem wysoki, wyższy od ciebie i dobrze o tym wiesz. Więc dlaczego, do diabła, zachowujesz się tak, jakbyś się o tym dowiedział za każdym razem, gdy mnie widzisz, Jean-Mi?
Czy ludzie mają gorszą pamięć niż zmęczony iPhone 3 i są naprawdę zszokowani za każdym razem, gdy widzą, jak schylam się, żeby ich pocałować (cóż, to było oczywiście przed zdystansowaniem się) ?
A może myślą, że są zasadniczo zabawni, rzucając mi w twarz tym małym żartem, na który jednak zawsze odpowiadam im z najlepszą twarzą suki?
Nie wiem. Ale w każdym razie. STOP IT LUDZI.
„Znalezienie faceta musi być trudne”
Tak, mój wzrost może być ograniczeniem dla chłopców. Nie zaprzeczam.
Ale tylko dlatego, że zintegrowałem się jako przekonanie, że nie mogę mnie interesować i interesować się chłopcem, który nie jest wyższy niż 18 stóp.
Przez długi czas (i szczerze mówiąc jeszcze trochę dzisiaj) rozmiar był dla mnie decydującym, a nawet eliminującym kryterium. I odwrotnie, mój wzrost był czasem problemem dla chłopców, których lubiłem.
Pracuję nad tym przekonaniem, ponieważ w końcu eliminuje to piekielnie wiele potencjalnych zmiażdżeń i zdecydowanie sprawia, że tracę świetne spotkania.
Ale dekonstrukcja zajmuje trochę czasu , niczego cię nie uczę.
Wracając do twojego punktu, fajnie jest interesować się moim życiem sentymentalnym i seksualnym, ale nawet jeśli jest to czasami skomplikowane, radzę sobie całkiem nieźle, dziękuję.
„To zabawne, sprawia, że masz przycięte spodnie”
Będę szczery, uwagi o ubraniach, kiedy jesteś dorosły, są tak samo nie do zniesienia, jak osy, które przylatują i lądują na twojej szynce melonowej podczas letniego lunchu.
Ubieranie się po przekroczeniu „standardowego” rozmiaru nie jest oczywiste. Ze swojej strony wciąż stoję przed trudnym wyborem:
Czy lepiej, jeśli pasuje do mnie na szerokość czy długość?
Na przykład, jeśli zakocham się w spodniach, które pasują do mojej talii, mogę mieć pewność, że nogi zatrzymają się w połowie łydek.
Ahaha, czy idziesz łowić małże?
I odwrotnie, jeśli wolę długość nogawek, to wiem, że popłynę w spodniach, które wybiorę o cztery rozmiary za duże.
Ahaha, czy ukradłeś dżinsy swojego ojca?
Tak więc, gdy wracam do mnie z tym problemem ubierania się na twarzy, za każdym razem, gdy wybieram strój, którego nie kupiłam w Asos Tall, mam ochotę złamać kości.
Tak, moje spodnie wyglądają jak capri. Tak, na mnie ta spódnica wygląda na bardzo krótką. Ja sam mam dwoje oczu, które działają, obejdę się bez twojej uwagi, dziękuję.
W tej samej kategorii, kiedy z jakiegoś przypadkowego powodu rozpaczliwie proszę o pożyczenie mi ubrania, już nie słyszę:
Ach, ale z drugiej strony nie mam nic, co by ci odpowiadało.
Ubieram się w to samo co Ty Christine i poza tym, że masz 34 czy XS, myślę, że wszystko będzie dobrze, jeśli założę twoją średnią bluzę.
„Szkoda, nie możesz od razu założyć obcasów”
Ach, ale widzę, że jesteś silny w dedukcji, Jean-Luc!
To prawda, nie noszę obcasów ze względu na swój wzrost. Ale jest to z jednej strony kwestia wyboru.
Na co dzień przewyższam rówieśników i naprawdę nie zawsze mi się to podoba. Tak przysiadywanie na dodatkowych centymetrach (i jednoczesne kręcenie stopami), bardzo mnie to podnieca.
Ale znowu wiem, że to jest przekonanie i że mógłbym zabić grę z wszystkimi rówieśnikami na obcasach, z których się śliniłem, nigdy nie pozwalając sobie na ich kupienie, gdybym chciał.
Ale to jest wybór dla mnie.
Dlatego chętnie obejdę się bez uwag, które uważają, że mają prawo powiedzieć mi, czy mogę nosić obcasy, czy nie !
„Nie, ale na zdjęciu jesteś z tyłu”
Ta zasada: „wielki tyłek! », Przysługiwało mi to całe życie i bez śmiechu najwyraźniej nie pomogło mi to wzmocnić pewności siebie.
Na zdjęciach klasowych uprzejmie nakazano mi stanąć w ostatnim rzędzie. Na każdym przedstawieniu tanecznym nie pozwalano mi, podobnie jak innym dzieciom, na „tarzanie się w pierwszym rzędzie” i musiałem być usatysfakcjonowany moim wiecznym tylnym siedzeniem.
Cóż, tak, ale innych nie widzimy inaczej!
Jako dziecko bardzo mnie to zraniło i przeklęłam swój wzrost, co było szkodliwe.
Dziś, nawet jeśli rozumiem ten proces, ta zasada wielkich na dole nadal wgryza się w moją głowę.
Po pierwsze dlatego, że umieszczanie się z tyłu grupowych zdjęć przypomina mi (i przypomina tym, którzy będą na nie patrzeć), że jestem wyższy od pozostałych, jakby przypomnienie było konieczne.
Po drugie dlatego, że jestem zmęczony pojawieniem się na zdjęciach, na których można tylko odgadnąć górną część mojej twarzy - ponieważ moi przyjaciele nie są tacy mali.
Moja technika polega teraz na kucaniu na pierwszym planie na wszystkich zdjęciach grupowych.
Jeśli pomyślałeś o pieprzeniu mnie w tle, to przegapiłeś lol!
„Przy twoim rozmiarze musiałbyś grać w koszykówkę”
Odmiana: „Czy myślałeś kiedyś o grze w koszykówkę?” "
Więc może to prawda, biorąc pod uwagę, że jest tam 16386826181 osób, które szepną mi ten pomysł.
Ale odpowiedź brzmi: nie, po prostu dlatego, że mam fizyczne i sportowe zdolności przebitej piłki.
Nie lubię sportów zespołowych i jedyne razy, kiedy robiłem to w liceum, łamałem sobie palce w siatkówce i kostkę w piłce nożnej.
Poza tym to, że jestem wysoki, nie oznacza, że jestem kimś, kto potrafi grać w koszykówkę!
To zdanie sprawdza się również, gdy zamienimy „koszyk” na „manekinat”.
Wiem na pewno, że ta uwaga pochodzi z dobrej intencji, a nawet brzmi jak komplement, ale czasami trzeba być ostrożnym.
Niektórych ludzi nie obchodzi modelowanie, a ich rozmiar nie sprawia, że chcą już pracować w tej branży .
W moim przypadku sugerowanie, że mój wzrost może pozwolić mi na modelowanie, przypomina mi doświadczenie, które spowodowało wiele obrażeń przez 15 lat (miałem odpowiedni rozmiar, a nie odpowiednią talię).
- A jeśli nie, czy jest tam ładna pogoda? "
Czy naprawdę muszę to przeliterować i dlaczego jest to zabawne?
Istnieje wiele odmian tej kpiny, ale idea jest taka sama: sugerowanie, że bycie wysokim jest trochę jak życie na innej planecie.
Cóż, dobrze sobie radzimy na naszej planecie, dziękuję za troskę.
Możliwa odpowiedź: słuchaj, było dobrze, ale tam zamówiłem pioruny, które mam nadzieję spadną prosto w twarz.
Przepraszam, jestem trochę zirytowany.
A ty, moja wielka piękna, jaka jest uwaga, która najbardziej cię denerwuje, jeśli chodzi o twój wzrost?
