Na szczycie Partnerstwa dla Otwartego Rządu, na tej COP21 demokracji, spotkania były o wiele ciekawsze niż pozostałe. A wśród nich byli Mélina i Steven.
Wyjechali na dość specjalną wielką podróż po Francji, aby „pogodzić obywatela z jego naturą polityczną, a polityczną z obywatelską”. Zadałem im kilka pytań, aby dowiedzieć się więcej o tej przygodzie.
W wieku 30 i 32 lat Steven i Mélina opisują siebie jako zaangażowanych obywateli zarówno osobiście, jak i zawodowo.
Na przykład Steven przez pięć lat pracował w organizacji pozarządowej Aide et Action nad kwestiami edukacyjnymi. Jeśli chodzi o Mélinę, przechodzi przez okres przejściowy, który umożliwił rozpoczęcie tego projektu:
„Jestem urbanistą i pracuję nad kwestiami mobilności, dlatego staramy się ograniczać zanieczyszczenie, rozwijać jazdę na rowerze. W naszym codziennym życiu staramy się konsumować w sumieniu, aby trochę uporządkować nasze życie.
Ponieważ moja praca dobiegła końca, chcieliśmy skorzystać z okazji, aby zainteresować się ludźmi, którzy próbują doprowadzić do demokratycznej odnowy . "
Ale polityka - i nie leż za ekranem, wiem, że klikasz mniej na LaPrimaire.org niż na ostatniego świetlistego jednorożca (no może nie ty, jeśli tam jesteś, to dobrze, kontynuuj) - to to nie jest seksowny temat. Ale dla Stevena jest to podstawowa dźwignia działania.
„Dotarcie do jak największej liczby obywateli jest jednym z najskuteczniejszych sposobów, ponieważ„ miastem ”rządzą politycy.
To jest sposób na masowe urzeczywistnianie rzeczy , stąd nasze zainteresowanie demokracją uczestniczącą. "
„Udział w wyjściu ciężarówką to wspaniałe doświadczenie”
Dlatego wyruszyli w wielką podróż, której głównym hasłem była demokracja uczestnicząca, jak wyjaśnia Mélina.
„Staramy się spotkać ludzi, którzy łączą politykę z obywatelami (…) Wyjechaliśmy z Bretanii w przerobionej ciężarówce, co pozwala nam być znacznie bardziej elastycznymi. (…)
Zaczęliśmy od Nuits Debout, ponieważ pojawiały się one wszędzie, gdzie ruszyliśmy w drogę. "
Podczas tej podróży duet prowadzi blog, na którym wymieniają inicjatywy, które napotykają po drodze, i który ostatecznie zawiera wywiady wideo z aktorami, których spotkali na swoich etapach.
Mélina opowiada o swoich pierwszych przystankach, aw szczególności o Trémargat :
„To małe miasteczko, w którym znajduje się kawiarnia i sklep spożywczy, które zostały kupione przez ratusz. W kawiarni pracuje jeden lub dwóch pracowników, a cała reszta to wolontariusze, którzy na zmianę obsługują te przestrzenie każdego dnia.
Przyjechaliśmy w niedzielny wieczór, było to walne zgromadzenie stowarzyszenia i widzieliśmy, że było dużo ludzi, było świetnie! Podczas gdy okoliczne wioski umierają wszędzie z napisami „Na sprzedaż”, sąsiedzi przyjeżdżają do tego miasta, aby zjeść, napić się kawy itp. "
Zaangażowanie się jest możliwe wszędzie
Celem tego procesu jest więc również pokazanie, że można uczestniczyć w tym wielkim ruchu na małą skalę! Tego chciał Steven:
„Kiedy zainteresowaliśmy się tym tematem, widzieliśmy wszystko, co rozwija się w Paryżu, w szczególności wszystko Civitech - to znaczy angażowanie obywateli za pośrednictwem platform cyfrowych. "
„Chcieliśmy zejść z utartych szlaków, mimo że zaczynaliśmy od dwóch gmin, o których mówiły już media, z Saillansem po Trémargat.
Jest to małe miasteczko, w którym grupa mieszkańców zdała sobie sprawę, że istnieje projekt supermarketu, o którym nie zostali poinformowani. (…) Postanowili go obalić, mobilizując obywateli.
Odnieśli sukces iw kolejnych wyborach samorządowych przedstawili listę obywateli , a ich program był następujący:
„Nie mamy programu, oferujemy metodę: to ty będziesz współtworzył go z nami , gdy zostaniesz wybrany. Będziemy ekipą w ratuszu i powołamy inne ciała, takie jak Rada Mędrców i to wy będziecie budować z nami politykę miasta. "
I tu dochodzimy do głównego pojęcia ich projektu: nosicieli więzi , którymi są, jak wyjaśnia Mélina, „ludzie, którzy pracują nad tym, jak zmienić grę polityczną i demokratyczną”.
„Istnieją narzędzia, które są w tym celu opracowywane, ponieważ wciąż jest nas 60 milionów. Trudno jest dać każdemu głos, a są ludzie, którzy są zainteresowani tymi tematami, animatorzy, facylitatorzy. "
„Uśmiech na ulicy już się angażuje! "
Ale w takim razie, aby zaangażować się w każdą osobę na swój sposób, konkretnie, jak powinniśmy to zrobić? Wspominam o ankiecie Que du bonheur, z której wynika, że 55% młodych ludzi chce przyczynić się do budowy społeczeństwa jutra , nie wiedząc, jak się do tego zabrać, a Mélina wyjaśnia mi, że ma gdzie indziej uczestniczyli w ankiecie:
„My w bazie chcieliśmy być szczególnie zainteresowani tymi 55%, którzy chcą wiedzieć, jak to zrobić . Istnieje kilka stopni zaangażowania, musisz trochę popracować nad sobą, na przykład czytać niezależną prasę, podejmować działania w swoim codziennym życiu!
Na przykład zastanów się, kiedy kupujesz odzież, skąd pochodzi, jak została wyprodukowana, i to samo dotyczy jedzenia. Jest też zaangażowanie w stowarzyszenia, w których są wszystkie tematy. "
Steven dodaje, mówiąc o innym poziomie zaangażowania:
„Następnie jest zaangażowanie polityczne, ściśle mówiąc, w stowarzyszeniach, ruchach, partiach, think tankach… think tank to organizacja, która spotyka się, aby przemyśleć program polityczny i wpływać na decyzje. .
I jedno z naszych pytań brzmi: dlaczego nie ma lobby obywatelskiego, którego celem jest oddanie całego swojego słowa obywatelowi zmotywowanemu do zaangażowania się w politykę? Każdy może wziąć udział w tej refleksji, nawet na forach takich jak na przykład Mademoisell.
Interesuje nas to, że łączymy wszystkie nasze pomysły, aby móc iść do przodu! "
Konkretnie, inicjatywy roją się wszędzie
I wcale nie brakuje im pomysłów do wdrożenia lub zaproponowania w Twoim najbliższym otoczeniu. Mélina wspomina na przykład o interesującym doświadczeniu, z jakim uczęszczali w szkole:
„To rodzaj parlamentu klasowego (...)
To było dość zabawne widzieć tę demokratyczną grę: każdy może składać propozycje na wszystkie tematy, rozwiązać problem, który miał miejsce w przerwie i na którym mówimy sobie, że może być zasada do wprowadzenia lub projekty do prezentacji na pająkach. (…)
Uświadamia dzieciom, że wypowiadają się, że są uprawnione do wyrażania opinii , do składania propozycji. "
Dla Stevena to „edukacja poprzez działanie”:
„To wszystko zmienia, bo jeśli nas to nie interesuje, to często politykę postrzegamy tylko jako instytucje (…) i to przepraszam, ale to nudne !
I tak też istnieje w biznesie! Jest wielu ludzi, którzy widzą przybycie millenialsów, a hierarchia pionowa nie jest już możliwa w naszym pokoleniu. Dlatego często zdarza się, że wdrożono narzędzia demokratyzacji. (…)
W ten sposób dochodzimy do wpływu i zdajemy sobie sprawę, że teraz, kiedy wspólnie podejmujemy decyzje, czujemy się w firmie o wiele lepiej! "
Krok po kroku
Opisując, jak mieszkańcy Saillans zaangażowali się w niemal dziennikarską pracę, Steven wyjaśnia mi, że wyróżnia trzy poziomy działania.
„Pierwsza to informacja , podnoszenie świadomości. Informacje muszą zostać podane do wiadomości publicznej.
Drugi to sposób tworzenia wpisowego do zaangażowania. Musimy dać nadzieję. To, co nas mobilizuje i daje nam czas, to nadzieja, że powstaje coś lepszego. (…)
A po trzecie, jak dajemy obywatelowi więcej czasu na działanie, ponieważ dzisiaj, kiedy idziemy odebrać nasze dzieci ze szkoły, idziemy do domu, jemy, bierzemy prysznic, kładziemy się do łóżka… jak możemy? zatrudnić ?
Przechodzi przez redukcję czasu pracy, dochodu podstawowego, przechodzi przez zachęty fiskalne do zaangażowania obywatelskiego ... Władza polityczna ma do powiedzenia, dlatego chcemy ją tak nagiąć, że umożliwia zaangażowanie zmotywowanych obywateli. "
Podczas gdy przygotowywali się do wyjazdu do Hiszpanii, gdzie obecnie podróżują, ze względów logistycznych, takich jak cieplejsza pogoda podczas mieszkania w ciężarówce, niż w celu odkrycia innych inicjatyw, takich jak Podemos , Mélina jest zainteresowana powiedzieć, że ten Tour de France był naprawdę okazją do uświadomienia sobie, że zaangażowanie jest dalekie od zastoju:
„Wszędzie, gdzie byliśmy, istnieje bardzo gęsta sieć stowarzyszeń . Niekoniecznie postrzegamy go jako turystę, gdy tylko mijamy, ale jeśli jesteśmy nim zainteresowani, to bardzo szybko widzimy, że istnieje. "
I na koniec zostawię ostatnie słowo Stevenowi, ponieważ tak naprawdę należy pamiętać:
„ Odważ się pchnąć drzwi! "
