Niektóre odcinki Friends and How I Met Your Mother nauczyły mnie, że na Broadwayu można zobaczyć naprawdę eksperymentalne sztuki.
Tak jest w przypadku adaptacji z 1984 roku , która jest obecnie odtwarzana w Nowym Jorku.
Spektakl jest tak dziwaczny i niepokojący, że wywołał już wymioty, omdlenia, a nawet bójki na widowni. Niektórzy widzowie uważają, że przedstawienie posuwa się za daleko.
1984 Orwella, niepokojąca praca
Ponieważ książka i tak została wydana w 1949 roku, jest całkiem możliwe, że niektórzy z was nigdy jej nie czytali.
Jeśli tak, to bardzo go polecam, ponieważ pióro Orwella jest naprawdę fascynujące . A poza tym polecam też jego książkę La Ferme des Animaux, którą wolałem.
Rok 1984 to dystopia: opowiada historię świata rządzonego przez wszechobecną dyktaturę zwaną Wielkim Bratem. Obywatele nie mają prywatności ani wolności i muszą całkowicie poświęcić się właściwemu funkcjonowaniu swojego narodu.
I zabawny fakt: album Muse The Resistance jest bezpośrednio inspirowany tą książką . Jeśli daleki jest od bycia pierwszą grupą lub artystą, który zainspirował się tą pracą, nadal uważam, że muzyka tego dzieła naprawdę wprawia książkę w nastrój.
Sztuka z 1984 roku, daleko w horrorze
Sztuka na Broadwayu jest zatem inspirowana książką, a reinterpretacja jest tak niepokojąca, że wywołuje skrajne reakcje publiczności.
Nie zamierzam iść na cztery sposoby: są prawdziwe sceny przemocy .
Jedna z głównych aktorek w sztuce, Olivia Wilde (Dr House), podczas niektórych przedstawień zraniła wargę i kość ogonową. Tom Sturridge (Good Morning England), inny aktor, absolutnie złamał sobie nos.
To wyjaśnia reakcje gniewu na widowni: widzenie ludzi cierpiących na żywo jest trudne do zaakceptowania, nawet jeśli się na to zgadzają. Olivia Wilde dopisała i:
Dziękuję Ci! Przesyłam moją miłość tym 4 osobom, które zemdlały na widowni. Ostrzeżenie: to nie jest Broadway twojej babci. Mam nadzieję, że wszystko jest w porządku! https://t.co/zn8s5hSr0s
- olivia wilde (@oliviawilde) 25 maja 2021 r
„Przesyłam moje pozdrowienia czterem osobom, które straciły przytomność podczas przedstawienia. Ostrzeżenie: to nie jest Broadway twojej babci. Mam nadzieję, że masz się dobrze ! "
Jezebel przekazuje wyjaśnienia reżyserów Roberta Icke i Duncana Macmillana:
„Nie ma nic tutaj ani w niepokojącej powieści, co nie dzieje się teraz, gdzieś na świecie.
Ludzie są przetrzymywani bez procesu, torturowani i straceni. Możesz to ukryć i sprawić, że ludzie poczują się dobrze lub pokazać to bez komentarza, ponieważ mówi samo za siebie. "
Dla reżyserów spektakl jest jedynie ilustracją tego, co dzieje się w prawdziwym życiu.
Jednym ze sposobów na podkreślenie tej strasznej obserwacji: w niektórych częściach świata to , co było tylko dystopią, stało się rzeczywistością .
Weźmy na przykład przypadek Otto Warmbiera, amerykańskiego studenta przetrzymywanego przez 17 miesięcy w więzieniu w Korei Północnej, który wrócił do Stanów Zjednoczonych w stanie krytycznym i zmarł kilka dni później.
W obliczu zszokowanych reakcji Robert Icke dodał:
„Możesz zostać albo odejść. To całkowicie zrozumiała reakcja na obserwowanie, jak ktoś doświadcza przemocy.
Ale jeśli ten spektakl jest najbardziej denerwującą częścią czyjegoś dnia, to dlatego, że ta osoba nie czyta gazet. "
Czy cierpienie może służyć celowi artystycznemu? Prawdziwe pytanie, które wywołuje gorące dyskusje. Ponadto w sali podczas występów wywieszane są czuwania, aby oddzielić osoby, które posunęłyby się nawet do publicznej walki.
