31 maja 2021 roku zakończył się proces nicejskiego jubilera , który zabił rabusia. Oskarżony został skazany na 5 lat więzienia w zawieszeniu.
Proponuję (ponownie) przeczytać ten budujący artykuł na temat sprawy, która w 2021 roku wstrząsnęła francuską opinią publiczną.
16 września 2021 r
Któregoś dnia ktoś sprawdził moją wiedzę społeczną: „Hej, słyszałeś o miłym jubilerze”? Wyobraź sobie, że wtedy nie (byłem zajęty skupianiem intelektu na finale Secret Story).
Chodzi o jubilera, który zabił Wednesday jednego z dwóch mężczyzn, którzy właśnie okradli jego firmę. Zabił jednego ze złodziei, strzelając mu w plecy bronią, na którą nie miał pozwolenia, gdyż złodzieje uciekali na skuterze.
Samoobrona nie została zaakceptowana i będzie sądzony za umyślne zabójstwo.
W ostatnich dniach sprawa przybrała niemal międzynarodowy obrót : półtora miliona polubień na Facebooku (liczba, która jest intrygująca), niezwykłe relacje w mediach i politycy, którzy komentują wszystko ...
W niektórych ustach jubiler stałby się męczennikiem i zajęcie stanowiska przez całą Francję byłoby bardzo ważne. Czy tak jest?
Jubiler z Nicei, zamiar propagandowy?
W końcu widzimy, że zjawisko to pojawia się regularnie.
Jak to czasami bywa, pojawia się wiadomość, przejmują ją osobistości polityczne, media krążą wokół tematu, a emocje są wykorzystywane jako polityczna dźwignia.
Mamy tu do czynienia z formą manipulacji, aw każdym razie z intencją manipulacji - nawet z intencją propagandową : staramy się modulować opinię publiczną.
W szerokim znaczeniu, według słów Constantina Salavastru (w I numerze Cahiers de Psychologie Politique), manipulacja oznacza działanie jednostki (działanie może być prostą mową) w celu modyfikacji rzeczy, stany rzeczy lub uczucia innych osób, przy czym nie są one szczególnie zgodne lub świadome takiego podejścia.
Z drugiej strony propagandę można scharakteryzować chęcią szerzenia idei w populacji .
Jak wyjaśnia Normand Baillargeon w przedmowie do książki Propaganda: jak manipulować opinią w demokracji (Edwarda Bernaysa, doświadczonego propagandysty i siostrzeńca Zygmunta Freuda), termin „propaganda” szybko zyskał negatywne konotacje. po I wojnie światowej, w której różne państwa posunęły o krok dalej propagandę i kontrolę informacji - dziś „propaganda” przywołuje ideę oszustwa, kłamstwa itp.
Dla Michela-Louisa Rouquette'a, psychologa społecznego, propaganda opiera się na trzech fundamentalnych mechanizmach:
- Redukcji - wielkość wiadomości zmniejsza, a następnie stabilizuje się, stając się hasło
- Nacisk , co logicznie wynika z poprzedniego mechanizmu - ponieważ objętość wiadomości maleje, wartości, wzrasta tylko część wiadomości
- Asymilacja - komunikat powinien być bliżej do tego, co widzieliśmy, aby powtórzyć nasze obawy, być właściwe.
Część wydarzenia przesłonięta
Czy tak jest w przypadku historii jubilera z Nicei?
Kiedy odwiedzamy tę słynną stronę wsparcia na Facebooku lub gdy słyszymy przemówienia zwolenników skrajnej prawicy, przesłanie jest jasne: „ wspierajmy tego jubilera, który tylko wykonał swoją pracę ”.
Żadne zwlekanie nie jest możliwe, przekaz został wyraźnie zredukowany i nie wspomina o złodzieju ani jego śmierci ...
To hasło podkreśla więc, że ten jubiler wykonałby „tylko swoją robotę” - innymi słowy, część wydarzenia jest dobrze przesłonięta, a inna ceniona.
Podkreślając, że jubiler „wykonał więc tylko swoją pracę”, przesłanie wyraża również, w mniej lub bardziej ukryty sposób, ideę, że mogło to przydarzyć się każdemu z nas, wykonuje „tylko swoją pracę” .
W niektórych przemówieniach politycznych nacisk kładziony jest na tak zwane „aktualne obawy Francuzów”: luźna sprawiedliwość, niepewność… Obawy, które, nawiasem mówiąc, mogły zostać wprowadzone do publicznej debaty w wyniku podobnych procedur.
Podsumowując, w tej historii początkowe przesłanie jest znacznie uproszczone, niektóre aspekty są dobrze przedstawione i mają znaczenie dla opinii publicznej.
Rita Skeeter, w Harrym Potterze, „dziennikarce” specjalizującej się w skróconych wiadomościach i zmodyfikowanych cytatach.
Przekaz przekazują „liderzy opinii”
Następnie, w procesie propagandowym, wiadomość jest przekazywana przez przekaźniki; nie chodzi o media, ale raczej o ludzi, którzy pośredniczą między odbiorcą a medium; to są „przewodniki opinii” .
Te przekaźniki mają pewne cechy:
- są na przykład „bliscy publiczności”, zarówno fizycznie, jak i społecznie (to znaczy, że często należą do „grup podstawowych”, naszych przyjaciół, krewnych, współpracowników ...)
- konsumują więcej mediów niż przeciętnie w grupie (na przykład spędzają więcej czasu w Internecie lub czytają gazety ... co nie oznacza, że są koniecznie lepiej poinformowani)
- są „specjalistami” w danej dziedzinie ...
Przewodnicy opinii „tłumaczą” przesłanie, to znaczy zawłaszczają przemówienie i przeformułowują je w języku „życia codziennego”… i dokonują „asymilacji” , zgłaszają zdarzenie nasze obawy.
Jest to mniej więcej ćwiczenie, w które angażują się administratorzy i aktywni komentatorzy wspomnianej powyżej strony na Facebooku.
Skuteczna propaganda?
Krótko mówiąc, dlaczego działa propaganda? Michel-Louis Rouquette podkreśla, że propaganda zawsze będzie próbowała poruszyć nas w trzech punktach:
- Spróbuje nas przekonać, że dotyczy to nas, w szczególności nas (potwierdzając na przykład, że to, co stało się z jubilerem z Nicei, mogło równie dobrze przytrafić się nam; jej decyzja mogła być naszą decyzją) (cóż).
- Spróbuje nas przekonać, że stawka jest ważna (wyjaśniając na przykład, że chodzi o przyszłość Francji i jej sprawiedliwość, ochronę „uczciwych pracowników”) (widzisz ten rodzaj: wszystkie świat jest oczywiście dla).
- Będzie chciała nas przekonać, że jest coś, co możemy z tym zrobić (na przykład sugerując, że kilka polubień tutaj, kilka retweetów tam może zmienić bieg rzeczy).
Aby osiągnąć swoje cele, propaganda dysponuje arsenałem potencjalnych technik.
E. Herman i N. Chomsky cytują w ten sposób wpływ mediów, dobrowolne zamieszanie (na przykład, gdy nie sprecyzowaliśmy, że złodziej ucieka, a jubiler wystrzelił kilka kul na środku ulicy), stosowanie tendencyjnych statystyk lub ankiet, stronniczych informacji, demonizacji, manipulacji emocjonalnej ...
Raczej emocja niż rozum
Niektóre z najbardziej lubianych komentarzy na stronie na Facebooku
Poza tym, co z odwołaniem się do emocji, egzaltacją patosu?
W jednej ze swoich prac, Alexandre Dorna, czołowa postać psychologii politycznej, wyjaśnia, że:
„Pathos ma długą historię manipulowania masami za pomocą propagandy .
Odwoływanie się do emocji (strach, złość, radość itp.) I aktualizowanie uczuć w ramach polityki zawsze stanowi znaczący środek, gdy szuka się całkowitej kontroli ”.
Celem takiej techniki jest zmusić nas do zapomnienia o logicznej treści, o przyczynie poprzez przedstawienie emocji - tych emocji, które następnie maskują brak rozsądnych argumentów .
Emocja paraliżuje nasz krytyczny umysł i powoduje przeniesienie ładunku emocjonalnego.
Innymi słowy, odczuwamy empatię i dlatego ryzykujemy przyjęcie przesłania bez zbytniej dyskusji… Forma wygrywa z treścią, emocje wygrywają z rozumem.
Z pewnością wzruszy Cię tragiczna historia osoby przedstawionej jako ofiara (tutaj jubiler), która nie miałaby innego wyjścia, jak tylko się bronić i przeciwstawić się niemu. że jesteś przedstawiany jako kata (tutaj zbójca) - właśnie w tym miejscu rozgrywa się propaganda.
Czyńcie sobie sprawiedliwość
Ale jeśli zaakceptujemy to, jeśli uznamy sobie prawo i legitymację do zabijania tych, których uważamy za naszych oprawców, jak daleko możemy się posunąć?
Jeśli złodziej miał gówniane życie, to do jakiego stopnia ma prawo do rabunku, skoro jubiler miałby prawo go zastrzelić? Z jakiego poziomu gównianego życia mamy „dobre powody”, by chwycić za broń?
Oczywiście, gdybyśmy byli na miejscu tego jubilera, moglibyśmy mieć mściwy instynkt, a może nie - nie musimy go sobie wyobrażać ani decydować o jego losie.
Właśnie z tego powodu są ludzie, których zadaniem jest osądzanie, obrona i ochrona : jako ofiary lub jako jednostki nie możemy postawić się w sposób obiektywny.
Aby doprowadzić do „rozsądnej” debaty, pierwszym krokiem byłoby więc zdekonstruowanie propagandy, zidentyfikowanie jej mechanizmów… i zniesławienie dyskursu.
Dalej:
- Konferencja Michel-Louis Rouquette, psychologa społecznego
- Numer czasopisma Journal of Psychologists „Polityka: tematy pod wpływem”
- Obraz propagandy i emocji - Alexandre Dorna
- Konferencja Chomsky'ego i Hermana (w wersji oryginalnej)
- Książka Propaganda: obrazy, słowa i manipulacja
