W 1907 roku człowiek imieniem Joseph Bruce Ismay zapoczątkował inicjatywę budowy liniowca oceanicznego o nazwie Titanic, z wodoszczelnymi przedziałami, tak aby statek był jak najbardziej bezpieczny w przypadku cofania się wody.
(Jest taki moment, kiedy wszyscy wychodzą: „Udało się!”)
Oczywiście sequel, prawdopodobnie dobrze go znasz (uwaga ... spoiler?), Statek rozbił się po tym, jak kadłub uderzył w górę lodową (jest złoczyńcą tej historii), a ponieważ nie było wystarczająco dużo łodzi ratunkowych na pokładzie, tysiąc osób utonęło.
Świetna atmosfera.
Ta historia zainspirowała Jamesa Camerona, który zrobił z niej film (a tak?), Ale przede wszystkim romans.
Historia miłosna Jack / Rose mogła na początku być czystą fikcją, ale jak można się spodziewać, na pokładzie Titanica były prawdziwe romantyczne relacje.
Włącznie z tą parą, którą znamy dzisiaj.
Para, która zdecydowała się umrzeć razem na Titanicu
Pamiętasz tę scenę?
Możesz kliknąć, przekieruje Cię bezpośrednio do odpowiedniego czasu. Nikt nie chce (ponownie) znieść wszystkich tych bolesnych 2:53.
Chwila, w której dwie starsze osoby siedzą obok siebie w łóżku, czekając, aż zmyje ich fala, jest tak naprawdę oparta na prawdziwej historii.
W 1912 roku, kiedy doszło do katastrofy, Isidor Straus i Rosalie Ida Straus byli dwoma pasażerami zakwaterowanymi w jednym z bardziej zamożnych przedziałów liniowca, ponieważ Isidor był członkiem Kongresu Stanów Zjednoczonych i współwłaścicielem znaku o nazwie Macy's.
Zgodnie z tym artykułem LADbible para była małżeństwem od około 40 lat i po pobycie we Francji wracała do Ameryki.
Kiedy doszło do tragedii, Ida odmówiłaby siedzenia w kanu, woląc zostać z Isidorem, który był odpowiedzialny za pomoc innym pasażerom i próbując ocalić jak najwięcej istnień ludzkich.
Jeśli chodzi o Isidora, jego specjalny status również umożliwiłby mu znalezienie miejsca, ale wolałby zostać ze swoimi towarzyszami i dlatego nie uciekał.
Isidor i Ida Straus
Obecnie oboje kochankowie mają własną wikipedię (Idy, z której pochodzi zdjęcie, i Isidora), aby dowiedzieć się czegoś więcej o nich i ich historii.
Jedno jest pewne: jestem wzruszony w sercu , tym bardziej, że powyższa scena głęboko mnie naznaczyła i wciąż mnie naznacza.
