Ogólnopolski dzień walki z prześladowaniem w szkole
9 listopada obchodzony jest Narodowy Dzień Walki z Nękaniem w Szkole. Możliwość podkreślenia naszych zasobów na ten temat i zwiększenia świadomości na temat tego problemu, który dotyka wiele dzieci.
Znajdź wszystkie nasze treści na ten temat w naszym pliku!
Artykuł pierwotnie opublikowany 3 listopada 2021 r
Uwaga, ten artykuł zawiera spoilery dotyczące serii o Harrym Potterze!Zgodzisz się ze mną: twórczość JK Rowling jest niezwykła pod wieloma względami i choć rozgrywa się w magicznym świecie, zachwyca realizmem i precyzją, zwłaszcza w konstrukcji psychologicznej postaci .
Dzisiaj mam dla ciebie klej: co mają wspólnego Harry Potter, Ron Weasley, Hermiona Granger, Neville Longbottom, Luna Lovegood, Severus Snape, Albus Potter, Scorpius Malfoy czy nawet Mimi Whine? Prawidłowa odpowiedź to nie to, że są czarodziejami, nie.
Być może przegapiłeś punkt widzenia, pod jakim ten artykuł podejdzie do serii, i nie bez powodu: zachowania przyjęte przez bohaterów pod każdym względem odpowiadają reakcjom prawdziwych ludzi wokół nas. Nie jest to od razu oczywiste, ponieważ wydaje się nam to znajome.
Wymienione powyżej postacie są wykluczane, odrzucane, wyśmiewane przez innych uczniów w ich szkole. Są ofiarami zastraszania w szkole.
Zranili nas podczas czytania, ale ich obecność nas nie zszokowała. Czy jednak nasze serca nie napełniły się radością, gdy jeden po drugim ujawnili się ci uciskani?
Wykluczono typologię Hogwartu
Jeszcze przed przybyciem do Hogwartu Harry Potter jest ofiarą innych uczniów, poczynając od własnego kuzyna. Petty, nie ma sylwetki zdobywcy i jest łatwym łupem dla złych duchów.
Kiedy zostaje mu zaoferowane nowe życie, wraz z przybyciem do szkoły czarów, musi zmierzyć się z trudnościami bycia osobą, którą zasłynął wbrew sobie.
Nieświadomie wyzwala pasje, na dobre i na złe, i cierpi z powodu bycia w centrum uwagi i zazdrości. Na przykład, w piątej książce jest to dość daleko, kiedy wszyscy myślą, że kłamie na temat powrotu Voldemorta.
Z drugiej strony Hermiona urodziła się z dwojga mugolskich rodziców (ludzi takich jak ty i ja), co nie jest powszechnie akceptowane w świecie czarodziejów, którzy faworyzują wielkie rodziny czarodziejów, które istnieją od pokoleń.
Jest więc celem kpin ze względu na swoje pochodzenie , z dedykowaną zniewagą „szlamą”. Jako błyskotliwa uczennica uchodzi za znawcę, co oczywiście nie przypadnie do gustu wszystkim jej towarzyszom, którzy nie są zbyt mili w stosunku do jej małego kujona.
Ron Weasley i cała jego rodzina żyją w poważnych tarapatach. Ich ubrania są bardzo zniszczone, książki zawsze z drugiej ręki, a małe przyjemności są rzadkością. Bogata rodzina Malfoyów (a dokładniej syn Draco) nie potrzebuje mniej, by być wobec nich całkowicie odrażająca i nigdy nie przestała przypominać im o ich ubóstwie.
Neville Longbottom to trochę niezła gruszka służbowa, raczej śmieszny w przypadku swojej ropuchy Trevora, jest regularnie upokarzany przez wszystkich innych uczniów.
Luna Lovegood jest ekscentrykiem usług, nie pasuje do żadnej formy i jest nazywana „Loufoca”.
Mimi Geignarde chowa się w toaletach po tym, jak drażni się z jej okularami, otrzymuje okropny przydomek, a uczniowie nadal dobrze się bawią, przychodząc ją zirytować . Albus Potter cierpi z powodu bycia synem wielkiego Harry'ego Pottera, a po korytarzach Hogwartu krążą plotki, że Scorpius Malfoy (syn Draco) jest synem Voldemorta.
Dzięki tej liście zrozumiesz: w swojej pracy JK Rowling daje wielu prześladowanym ludziom szansę na zemstę!
I typologia ... prześladowców Harry'ego Pottera
Tam, gdzie JK Rowling zadaje duży cios, jest to, że nie tylko ma nękane postacie, które się zbuntują . Pokazuje również, że pewne osoby, w które chciałoby się wierzyć, że są dobre i życzliwe, również mogą okazać się oprawcami.
Kto nie kulił się z powodu głęboko haniebnego zachowania ojca Harry'ego, Jamesa Pottera i Huncwotów przeciwko Snape'owi? Wyśmiewany, upokorzony Snape jest niesprawiedliwą ofiarą Jamesa, Syriusza i Lupina, tych, których wzięto za bohaterów i którzy nagle stali się nienawistni .
Nawet Ron i Harry, nasi dwaj przyjaciele, w końcu denerwują Hermionę do tego stopnia, że Hermiona biegnie, by schronić się w toalecie… kiedy troll atakuje szkołę (a ona ratuje im życie).
Harry Potter, prześladowca? Nawet Hermiona, bezpośrednia ofiara, jest bardzo surowa dla Luny Lovegood.
Tak więc, oczywiście, postacią, która najbardziej bezpośrednio ucieleśnia molestowanie, jest Draco, ale mimo że rani to serca naszych fanów, większość tak zwanych „miłych” postaci zachowuje się bezradnie lub zachowuje się cicho. I to ma coś, o czym warto pomyśleć!
Dobro, które triumfuje w Harrym Potterze
Jeśli przeczytałeś serię, zauważyłeś ją i poczujesz z niej głęboką dumę: nękane postacie stają się bohaterami opowieści. Każdy na swój sposób odzyska kontrolę nad swoim życiem i zatrzaskuje dzioby wszystkim swoim przeciwnikom dementorom.
Swoimi niezwykłymi ludzkimi cechami, odwagą, wytrwałością, inteligencją, życzliwością narzucą się innym. Ostatecznie jest to piękna wiadomość dla nękanych: możesz być bohaterami, bez względu na to, co mówią inni.
Co więcej: napastowane postacie mogą liczyć na to, że inni - dorośli, nauczyciele, ale także nastolatki - staną w obronie i uświadomią sobie głęboką nienormalność sytuacji.
Co więcej, co jest tym bardziej interesujące, uczniowie, którzy stają w obronie innych, robią to, rzucając zaklęcia… które zawodzą.
Tak jest w przypadku Rona w książce 2, kiedy broni Hermiony przed Draco, który ponownie nazwał ją „szlamą”. Rzuca na niego czar, który kończy się działaniem przeciwko niemu: leczenie przemocy przemocą nie jest najlepszym rozwiązaniem, nawet w Harrym Potterze!
Hermiona w końcu znajdzie pocieszenie dzięki Hagridowi, który zapewnia ją o wartości jej wiedźmy, mówiąc jej, że jest w stanie rzucić każde zaklęcie.
Najwyraźniej jest to przyjaźń, solidarność, odwaga i świadomość, że te pogardzane postacie w końcu zaczną świecić.
Stalkerami może być każdy, nawet ten, który jest szanowany , i to właśnie pokazuje seria o Harrym Potterze, odmawiając idealnych postaci, dekonstruując postacie bohaterów i dając ulga dla swoich bohaterów.
To, co jest przede wszystkim sposobem nadania wartości i wiarygodności swojej pracy, przyczynia się także do wniesienia kamienia do budowania walki z szykanami. JK Rowling pokazuje złożoność, a nawet okrucieństwo, jakie uczniowie mogą mieć wobec siebie , pokazując szczęśliwe i po prostu uczciwe wyniki.
Czy zatem literatura, jako okno na codzienność, nie byłaby sposobem na wywołanie wrażenia uznania w momencie, gdy sam czytelnik staje się widzem sceny szykan w życiu codziennym?
Kiedy czytelnik zobaczy, że jeden uczeń jest upokarzany przez drugiego, czy instynktownie poczuje ten sam niepokój, jaki odczuwał, kiedy dowiedział się, że James manipulował Snape'em i podejmie działanie? Książka jest narzędziem, którego nie należy lekceważyć.
