Ramy są proste: gabinet mojego lekarza prowadzącego i ja. Zdarza się, że nie noszę stanika .
Trwają konsultacje. Co cię dzisiaj sprowadza, czym już zarabiasz na życie, oddychaj ciężko, napięcie jest dobre, proszę o twoją życiową kartę, dziękuję.
"Nie nosisz stanika?" Zwróć uwagę… "
- A poza tym nigdy nie nosisz stanika?
- O nie.
- Dlatego ? Dla elastyczności? Dla komfortu?
Niekoniecznie czuję się komfortowo, mówię tak, możesz tak powiedzieć.
- Uważaj, możesz mieć problemy ...
Uzupełniam w głowie: „… od tyłu”, ona powie „od tyłu”.
- Może przyciągnąć uwagę lub zawstydzić.
- Ach, przepraszam, jeśli ci to przeszkadzało.
Mój feminizm boli, ale nie chcę się kłócić. A potem jestem trochę zszokowany. A także stary dobry odruch przeprosin ...
- Ach, wszystko w porządku, jestem kobietą… Ale nigdy nie wiadomo, stary człowiek sfrustrowany w autobusie… I tak często ich widujemy, czy to ci przeszkadza?
-… nie wiem, zakładam, że ludzie nie muszą na mnie patrzeć , a ja robię to samo z ludźmi.
- Dobra, nie, ale widzimy, że robisz to ... w "zdrowy" sposób, ale i tak moglibyśmy zadawać sobie pytania. Nie mówię, że musisz posunąć się tak daleko, aby nosić welon, ale jest minimum ... mężczyźni nie ubierają się tak.
- Uh, latem, nawet w Paryżu, i tak są mężczyźni bez koszul.
- Tak, ale dobrze. To minimum szacunku. A potem to tak, jak dziewczyny w mini spódniczkach, które rozkładają nogi i widzimy ich bieliznę, i tak o tym wiedzą… Potemjeśli coś się stanie…
- W każdym razie nie dlatego dziewczyny w mini spódniczkach powinny być oglądane lub wykorzystywane.
W tej chwili nie mam dalszych argumentów. Jestem suchy z powodu szoku i nie chcę być moralizowany.
- nie wiem, może ja ... reaguję ...
Zdziwienie zwykłym seksizmem
Nie mogłem więcej mówić, siedziałem na krześle, serce waliło mi w skroniach, ramiona skrzyżowały suche usta, bo chciałem tam wyjść i zniknąć pod koszulką .
Usuwa umiejętność uczenia się lub obrony, te uwagi, które przywołują ilość lekcji poczucia winy otrzymywanych od dzieciństwa, pod pozorem edukacji, której życzliwość równa się seksistowskiemu paternalizmowi ...
Nie mogłem więcej mówić, czując się winnym, że nie jestem w stanie tego zrobić, a jednocześnie czując, że zrobienie tego kosztowałoby mnie zbyt wiele wysiłku.
Wyszedłem z biura, czując gorzki smak linii, które pojawiają się po zdumieniu.
Ta seksistowska mikroagresja jest jednym z innych przykładów seksistowskiej, rasistowskiej, rażącej, transfobicznej medycznej przemocy jako zjawiska globalnego.
Napisałem list do lekarza, mając nadzieję, że przynajmniej to doświadczenie przyda się innym pacjentom.
List do lekarza, który ocenił mnie za brak stanika
Lekarz,
Po dzisiejszej wizycie lekarskiej piszę, aby powiedzieć, że Twoje uwagi o mnie były dla mnie niezwykle zszokowane i zranione .
Zdaję sobie sprawę, że możesz nie myśleć źle, ale ważne jest, abyś wiedział, co te słowa mogą wywołać, zarówno na mnie, jak i na innych pacjentach, których życia nie znasz i których, wiedząc statystyki przemocy seksualnej we Francji, potencjalnie doświadczyły przemocy.
Mój wybór, by nie nosić stanika, jest osobisty i nie wymaga od nikogo tego typu uwagi, a tym bardziej od lekarza, który nie powinien najpierw wyrządzić krzywdy, a także przez swoje praktyki. tylko jego słowami.
Twoje słowa sprawiły, że poczułem się źle.
Tym bardziej, że ich wartość edukacyjna (skoro chodziło o brak szacunku ze strony innych, ten drugi przyjął postać „sfrustrowanego starca”, którego podważałyby młode kobiety w mini spódniczkach. czy bez stanika) ma charakter „wychowawczy” tylko dlatego, że odzwierciedla seksizm, w jakim kształcą się dziewczęta .
Ukryj swoje ciało, w przeciwnym razie nie zdziw się, że zostaniesz zgwałcony.
To, co próbowałem ci powiedzieć niezręcznie, bo w szoku i kiedy nie powinnam była się nawet usprawiedliwiać, to to, że nie noszę stanika, bo tak mi się wydaje. wygodniej bez.
I okazuje się, że minimum szacunku, jakiego oczekuję od innych, to nie myśleć o swoim ciele jako o „do oglądania” .
Minimum, jakiego oczekuję - od „sfrustrowanego starca”, od kogokolwiek, od lekarza może mieć dobre intencje, ale który wywołuje poczucie wstydu i winy u kobiety, która nie nosi stanika … Nie otrzymałem tego.
Wydaje się, że mówisz, że sposób prezentowania się to coś, czego można się nauczyć, myślę przede wszystkim, że to sposób patrzenia na ciała jest naszą edukacją.
Nie edukujemy ubrań, ale ludzi i ich relacje, nawet wizualne.
Wygląd, który nosimy, jest czymś, co można nauczyć. Moje ciało :
- Jest moje
- Używane do działania, do poruszania się itp.
Nie zdecydowałem, że całe społeczeństwo, gdy osiągnę wiek dojrzewania, poczuje się upoważnione do oglądania go, do oceny, ani że będzie uprawnione do seksualizacji części tego ciała, które niekoniecznie pełnią jakąś funkcję. być.
A ja wciąż mówię tylko o sobie!
Kiedy inni, z komfortu lub dumy (co jest trudne do osiągnięcia w kontekście, w jakim dorastają kobiety), odnajdują się w swoich ciałach i okazują to, nie zasługują na przemoc seksualną ani niewłaściwy wygląd. .
Nie przyszedłem, aby otrzymać kolejną lekcję seksizmu, przyszedłem na wizytę lekarską i ukryta przemowa, którą mi wygłosiłeś, spowodowała, że poczułem się źle, jeśli nie funkcja. Że chcę się ukryć.
Chociaż to nie ja zdecydowałem, że wszyscy będą seksualizowali moje ciało .
Tak jak kobiety, które karmią piersią w miejscach publicznych, nie zdecydowały, że nie mogą po cichu karmić swoich dzieci, nie zmuszając ich do jedzenia w toalecie pachnącej moczem i wstydem kobiecego ciała.
Tak czy inaczej, przerzucanie winy za przemoc seksualną i ze względu na płeć na kobiety, które ją znoszą, ponieważ rzekomo prowokuje to zlikwidowanie odpowiedzialności ludzi, którzy popełniają te czyny i używają seksizmu, aby je usprawiedliwić.
To, co ci mówię, może ci się wydawać anegdotyczne, ale z punktu widzenia zdrowia publicznego kobiety zbyt często boją się pójść do lekarza, ginekologa itp. Strach przed osądzeniem, przed otrzymaniem złej opieki.
Podczas wizyty wyraziłeś ubolewanie z powodu przemocy seksualnej w Kościele; Zapraszam do zapoznania się z istniejącymi informacjami na temat przemocy medycznej, w tym przemocy seksualnej i na tle płciowym.
Wysoka Rada ds. Równości przygotowała raport kilka miesięcy temu, który jest dostępny w Internecie.
Film dokumentalny o przemocy medycznej.
Twoje intencje mogły być dobre, ale ważne jest dla mnie, abyś wiedział, co wywołały twoje słowa.
W związku z tym informuję o mojej decyzji, aby nie być już dłużej przestrzeganym przez Pana jako lekarza prowadzącego . Moja siostra przyłącza się do mnie, pragnąc, abyś nie poszedł za tobą.
Ważne jest, abyśmy wiedzieli, że zostaniemy przyjęci w życzliwym otoczeniu, zwłaszcza podczas wizyt lekarskich, a więc w sytuacji bezbronności, i które nie będzie obciążało seksizmu, w którym już się rozwijamy.
Dziękuję za Twoje zrozumienie.
