Być może zdaliście sobie z tego sprawę: festiwal filmowy w Cannes w 2021 roku dobiegł końca.
A Cannes to nie tylko okazałe sukienki, piersi na wietrze, modowe faux-pas i polityczne przesłania!
To przede wszystkim konkurencja o globalnym rezonansie, która pozwala na pojawienie się nowych talentów i nagrodzenie innych, którzy mają już ugruntowaną pozycję.
Co roku oficjalne jury festiwalu przyznaje Złotą Palmę „najbardziej zasłużonemu” filmowi . A w tym roku to rodzinny romans Kore-Edy Hirokazu, która zdobyła Złotą Palmę na 71. festiwalu filmowym w Cannes!
Czasem krytykowane, wybory ówczesnych sędziów decydują o przyszłości dzieła i ludzi, którzy go stworzyli.
Otrzymanie Złotej Palmy to konsekracja, wielka nagroda, która jest punktem zwrotnym w karierze zespołów filmowych.
Zasadniczo posiadanie dłoni… wygląda dobrze w CV.
Zawsze bardzo uważnie śledzę zawody i wychodzę na salę, aby zobaczyć zwycięzców, gdy tylko zostaną wypuszczeni do kin.
W ten sposób niektórzy naznaczyli moje życie. Chciałem zadedykować im dzisiaj małą kartkę papieru w nieco specjalnym „klasyku tygodnia”!
The Square, la Palme au carré
Stworzony przez szwedzkiego reżysera Rubena Östlunda, który stał się już twórcą niesamowitej terapii śniegiem, The Square to UFO.
Zanim odkryłem go w pomieszczeniu, widziałem tylko plakat. Imponujące, nadała ton: The Square miał mną wstrząsnąć.
2:25 po rozpoczęciu filmu wyszedłem oszołomiony. Byłem świadkiem czegoś innego.
Ku zaskoczeniu wszystkich, ten szwedzki film z bardzo amerykańską obsadą wyjechał w 2021 roku z Złotą Palmą. Jednak to tylko zapewniło mu nieśmiały sukces w teatrach ...
- The Square, o co w tym wszystkim chodzi?
Christian jest rozwiedzionym ojcem, który lubi spędzać czas z dwójką swoich dzieci. Kurator muzeum sztuki współczesnej, przygotowuje nową wystawę: The Square.
Ta instalacja ma na celu przypomnienie odwiedzającym, że muszą dbać o swojego sąsiada. Bohater promuje altruizm, ale nie zawsze to, co stosuje.
- The Square, tytuł inspirowany
Reżyser zdradził, jakie intencje kryją się za jego tytułem:
„Tytuł filmu, The Square , wziął swoją nazwę od projektu artystycznego, który wystawialiśmy w Muzeum Vandalorum w południowej Szwecji.
Ta wystawa, która ilustruje ideał konsensusu, który ma rządzić całym społeczeństwem z korzyścią dla wszystkich, stała się stałą instalacją na centralnym placu miasta Värnamo. "
Dodaje:
„Jeśli jesteś w miejscu Placu, Twoim obowiązkiem jest działać - i reagować - jeśli ktoś potrzebuje pomocy. Nowością jest tylko sposób, w jaki zdecydowaliśmy się mówić o tych wartościach.
Plac to przestrzeń o wartościach altruistycznych, założona zgodnie z etyką wzajemności, wspólną dla prawie wszystkich religii („złota zasada”: nie rób innym tego, czego nie chciałbyś, aby zostało ci zrobione). "
Tytuł bardzo znaczący dla ambitnego i wymagającego filmowca.
Zimowy sen, spokój gór i ludzkie burze
W 2021 roku ukazał się Winter Sleep, którego zwiastun wystarczył już na założenie mi włosów.
Bojąc się rozczarowania, jak tylko wyszedł film, wślizgnąłem się do kina. Zachwyt: Myliłem się, że się martwiłem!
- Winter Sleep, o co w tym wszystkim chodzi?
Niezbyt rozmowny, bardzo kontemplacyjny, Winter Sleep proponuje wyjazd do Anatolii , położonej na granicy azjatyckiej Turcji.
Jest tam niewielu ludzi i czasami wroga natura, która zmusza ludzi do schronienia się w swoich domach podczas bardzo mroźnych zim.
Aydin, emerytowany aktor, jest mężem bardzo pięknej Nihal. Zakochani nie są już tak naprawdę ...
Razem prowadzą mały hotel, który jest ich schronieniem, ponieważ śnieg pokrywa step, grubymi i groźnymi warstwami.
Zamknięci z siostrą Aydin, para jest rozerwana ...
- Zimowy sen, ogromne zauroczenie
Winter Sleep z łatwością zalicza się do moich 10 najpiękniejszych filmów dekady .
Najpierw za jego dialogi, tak szczere, że wydają się improwizowane, a potem za siłę jego opowieści. Ludzki dramat, który zmienia dwoje byłych kochanków, dotyczy wszystkich par.
Co robimy, gdy czas mija, a miłość jest nudna? Możemy wrócić? Czy możemy żyć z kimś, do kogo żywimy tylko urazę? Jak żyjesz jako pustelnik, gdzie nie ma nic do przezwyciężenia nudy i złości?
Tragedia Aydin i Nihal to ta, która czai się za wieloma drzwiami. Ale we wspaniałych krajobrazach tej odległej Turcji wszystko nabiera atmosfery baśni, baśni dla dorosłych, którzy stracili złudzenia.
Jest bardzo piękny i bardzo ludzki.
- Winter Sleep, całkowicie ukształtowany przez jego twórcę
Nuri Bilge Ceylan nie tylko reżyserował Winter Sleep. Napisał scenariusz, był współproducentem i montował.
Zwyczaj dla filmowca, który włożył także kilka czapek do swoich poprzednich filmów: Pewnego razu w Anatolii, Trzy małpy i Klimaty!
- Reżyser Winter Sleep, regularnie występujący w Cannes
Nuri Bilge Ceylan zdobył Złotą Palmę 2021, ale nie był to pierwszy raz, kiedy przeszedł Croisette swoim eleganckim krokiem.
Już w 2021 roku zasiadał w jury z tego prostego powodu, że na festiwalu zdobył już 3 nagrody w latach 2003, 2008 i 2021.
Już w Cannes dał się poznać, prezentując „Kozę”, genialny film krótkometrażowy, który zapoczątkował jego karierę.
Zasadniczo facet wykupił abonament.
Wujek Boonmee, wędrówki eksperymentalne
Apichatpong Weerasethakul cały czas się śmieje. Przesuwa granice historii.
Złe języki powiedzą, że przeważnie przesuwa granice nudy. Udowadniam im, że się mylili, nawet jeśli to kino może być bardzo wolne!
Wujek Boonmee tak jest szczególnie, ale lepiej wyrazić mądrość bohatera i zakres jego cierpliwości.
- Wujku Boonmee, o co chodzi?
Wujek Boonmee to historia mężczyzny, który cierpi na niewydolność nerek. Jej szwagierka odwiedza ją na rodzinnym gospodarstwie, bo o tym wie: nie ma długo żyć.
Jen odkrywa ciężką pracę człowieka, przerywaną zbieraniem miodu i opieką nad pszczołami.
Pewnego wieczoru na werandzie pojawia się zmarła żona Boonmee. Podąża za zaginionym synem Boonmee, przemienionym w małpę, a następnie w widmowego naczelnego.
Ta fantastyczna bajka może czasami wydawać się trochę surowa. Być może trochę trudno dostępny. Ale mieści się na liście cennych filmów, które zasługują na długie życie w gorącym słońcu twojego serca.
- Wujek Boonmee, hołd złożony przez reżysera kinu jego dzieciństwa
Reżyser zwierza się:
„Tak się złożyło, że dorastałem w kinie, które, podobnie jak postać Boonmee, wymiera.
Wujek Boonmee to hołd dla tego, skąd pochodzę i pewnego rodzaju kina, w którym dorastałem. Nikt w Tajlandii nie robi teraz tego „staromodnego” kina .
Chciałem więc zachować równowagę między abstrakcją śmierci a formą prostoty i naiwności, dziecinnym podejściem do kina. "
Nie rozumiejąc tego wszystkiego, co ma na myśli mówiąc „kino, w którym się wychowałem”, bo o tajskim kinie lat 70. i 80. niewiele wiem, myślę, że reżyser wyraża chęć przepisania pewnej nostalgii, w jego pracy.
Może też szczerość ...
I to widać na ekranie.
- Apichatpong Weerasethakul czerpie inspirację z baśni
Cudownie, wujek Boonmee jest pod każdym względem iw dosłownym tego słowa znaczeniu. Rzeczywiście, jego twórca zaczął czerpać z opowieści z północnego wschodu i starych komiksów, aby wzbogacić swoją historię i nadać głębi swoim postaciom.
Reżyser mówi w szczególności o reinkarnacji i wyjaśnia:
„Musimy także wziąć pod uwagę postać hybrydowego człowieka, zrodzonego przez zwierzę i który nie może powrócić do normalnego świata.
Nie pochodzi z konkretnego filmu, ale pozwalam wam pomyśleć o Pięknej i Bestii Jeana Cocteau, jeśli chcecie ”.
Cóż, to bardzo cinephilia i towarzystwo, ale cokolwiek, o czym pamiętać, to symboliczna i inspirująca moc Wujka Boonmee!
Oto mój wielki jesiotr, w tym życzę wszystkiego najlepszego z niedzielnych rewizji klasyków z Cannes.
