- Ten artykuł został napisany we współpracy z Festiwalem Filmowym firmy Nikon.
Zgodnie z naszym Manifestem napisaliśmy, co chcieliśmy
Aktualizacja 27 października 2021 - Alice Rogeaux jest dyrektorem Je suis son Executionreau . Ma zaledwie siedemnaście lat i kończy ostatnie S w Lycée Pasteur Lille. Później próbuje dostać się do głównych szkół filmowych. W międzyczasie w wolnym czasie kręci filmy krótkometrażowe.
Skontaktowana telefonicznie, odpowiedziała na moje pytania.
- Jakie były Twoje doświadczenia związane z udziałem w Festiwalu Filmowym firmy Nikon ?
„ Jestem samoukiem . Mój ojciec jest fotografem, więc od małego robię zdjęcia… Ale wideo, nauczyłem się tego sam.
Minęły dwa lata, odkąd chciałem wziąć udział w Festiwalu Filmowym firmy Nikon. Dla mnie to było wspaniałe doświadczenie, okazja do zobaczenia przez profesjonalistów i konstruktywnych komentarzy! "
- Twój film krótkometrażowy dotyczy przemocy domowej, dlaczego ten temat?
„To temat, który mnie porusza, nawet jeśli nie sądzę, by były jakieś przypadki w moim bliskim otoczeniu. Myślę, że jako kobieta wszyscy możemy być wrażliwi na tego typu tematy. "
- Jak napisałeś ten film?
„Nie miałam ochoty od początku, kiedy usłyszałam temat (jestem spotkaniem), zrobić coś feministycznego. Wreszcie uważam to za dobre!
Najpierw napisałem inną wersję, z innym akcentem. Chłopiec ogłosił swoją niewinność, jakby nigdy wcześniej jej nie uderzył .
W końcu zdałem sobie sprawę, że znacznie ciekawiej i jaśniej było powiedzieć, że to zrobił, ale nie widzi krzywdy. Postać nie przywiązuje do tego dużej wagi. W ten sposób podkreśla się jego psychikę . "
- Dlaczego chciałeś opowiedzieć tę historię z perspektywy pałkarza?
„Chciałem świadectwa, które było niezwykłe. Często słyszymy, nie bez powodu, o opinii ofiar. Miałem ochotę wniknąć w psychologię tego chłopca : dlaczego skończył z taką przemocą, kiedy wygląda na szczęśliwego, wygląda dla niej tak miło.
Widziałem komentarze, w których debatowano, czy pomimo tej przemocy był zakochany: nie mam odpowiedzi. W tego rodzaju opowieściach jest naprawdę mnóstwo profili, to nie tylko potwory. Możesz mieć twarz anioła, towarzyskie życie, a nawet zupełnie normalną parę ... I wreszcie zachowywać się jak potwór. "
Cały zespół (!) Filmu: Alice Rogeaux, Cyprien Hoët (który był w szczególności odpowiedzialny za oświetlenie, dźwięk i pisanie muzyki), a także dwaj aktorzy Raphaël Dhullu i Louise Boulard
26 października 2021 - Wiele historii miłosnych ma swoją legendę, która czyni je tak wyjątkowymi . Pary często mówią to znajomym z uśmiechem na twarzy. Tutaj para spotyka się „przypadkowo” na przystanku autobusowym. To romantyczne.
Jednak za tą różową fasadą nie jest łatwo poznać rzeczywistość ich intymności ...
„Jestem jego katem” pokazuje brutalnie przemoc w rodzinie
W swoim krótkim filmie Jestem katem, reżyser Alice Rogeaux (ma zaledwie 17 lat!) Opowiada historię z punktu widzenia mężczyzny bijącego swojego partnera.
Nie wygląda jak potwór. Poza tym mówi cicho i wypowiada te same zwroty, które słyszałem już w ustach wielu moich przyjaciół.
„ Nie sądziłem, że kiedyś tego doświadczę, a potem to mi się przydarzyło ”
Siła tego filmu tkwi w tym: to nie dlatego, że ktoś jest agresywny, że nie darzy drugiego uczuciem… I to nie dlatego, że mamy do niego uczucia. drugi, że jeden działa dobrze .
Aby obejrzeć krótki film, kliknij na obrazek powyżej.
Nikon Film Festival, odkrywca talentów
Każdego roku festiwal Nikon pozwala nam odkrywać biżuterię .
W zeszłym roku opowiadaliśmy wam o słynnym „Jestem zwykłym macho”, które mówiło zarówno o szkolnym znęcaniu się, jak i seksizmie. Film krótkometrażowy, który miał wtedy dobrą passę: został zwieńczony Nagrodą Publiczności.
Więc, czy jestem jej katem, zdobędę nagrodę dla Alice Rogeaux? Jeśli odpowiedź nadal nie jest pewna, już możesz zagłosować za tym filmem!
