Wczoraj przeszedł mnie dreszcz udręki, kiedy przeczytałem ten artykuł na stronie Nouvel Observateur. Badanie przeprowadzone przez neuronaukowców i opublikowane przedwczoraj w czasopiśmie Current Biology umożliwiło „zeskanowanie aktywności mózgu” trzech świnek morskich . I dlatego „trochę” poczytać w ich myślach poprzez „dekodowanie (od) sygnałów mózgowych, aby zrekonstruować oglądane obrazy”.
Celem eksperymentu jest umożliwienie osobom, które nie są w stanie się porozumieć, uczynienia tego poprzez sterowanie „komputerem zdalnie, wyłącznie siłą umysłu” - twierdzi Jack Gallant, współautor badania. .
To świetnie, wszystko to, ale czy nasza intymność wewnątrzczaszkowa, złożona z pożądliwych myśli, obelg i wszelkiego rodzaju absurdów, jest zagrożona?
Nic nie jest mniej pewne: świnki morskie oglądały kilkusekundowe nagrania wideo przez 1 do 2 godzin, zaplątane jakby były przewodami wychodzącymi z ich głów i łączącymi je z komputerami. Doświadczenie pokazuje, że mózg „reaguje bardziej na sylwetki poruszających się obiektów” niż na elementy, które pozwalają na ich identyfikację.
Okej, nie chcę tego sobie mówić, ale już wiedziałem, że: w liceum, z przyjaciółmi, czasami przesiadywaliśmy na korytarzach placówki w wolnych godzinach, bo nie chcieliśmy iść na nadzorowaną naukę i to na zewnątrz było zimno. Kiedy nasz CPE lub przełożony przechodził przez wspomniane korytarze, stawaliśmy w kącie, przestaliśmy się ruszać i oddychać, a EUMEIZING, ALE PRAWDA, czasami pozostawaliśmy niezauważeni. Przez brak ruchu wyglądaliśmy jak meble. (Cóż, czasami to nie działało i wyglądaliśmy na trochę opóźnione). Naukowcy powinni byli zadać mi to pytanie, zamiast prowadzić badania. Oszczędziliby pieniądze.
Wypróbuj też to doświadczenie: następnym razem, gdy spotkasz na ulicy swojego byłego i jego nowego przyjaciela modela i ucznia w ENA, nie musisz grać spełnionej dziewczyny, dla której wszystko idzie dobrze i szczęśliwej z ich szczęście. Zamrozić się: nawet cię nie zauważą, co uchroni cię od ULTIMATE upokorzenia (przynajmniej).
Więc nie ma powodu do paniki. Badanie, którego wyniki są tak rozmyte, że nie pozwalają odróżnić Dicka Riversa i René Descartesa, to badanie nieszkodliwe dla naszych haniebnych myśli.
A propos Dicka Riversa i René Descartesa, ich podobieństwo do dnia dzisiejszego jest moim pierwszym i jedynym odkryciem. Panie i Mesdemoizelles, pod waszymi zdumionymi oczami ...
- Źródło redakcji: Sophie-Pierre Pernaut, doktor farby
Tutaj jestem uspokojony: dzień, w którym każdy będzie mógł czytać w moich myślach i dowiedzieć się, że fantazjuję o Bernardzie Menezie, nie nadszedł.
>> Aby przeczytać artykuł w języku angielskim, jest tutaj
