15 listopada 2021 r
Nowa ustawa mająca na celu zakazanie „zwykłej przemocy edukacyjnej” została wysłuchana 15 listopada.
W nocy z 29 na 30 listopada została przyjęta przez Zgromadzenie Narodowe 51 głosami za, jednym przeciw i 3 wstrzymującymi się.
Ideą tego prawa jest włączenie tego zakazu do Kodeksu Cywilnego , a nie nakładanie sankcji karnych. Ustawa ma charakter symboliczny i edukacyjny.
Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z przeglądem legislacyjnej walki z klapsami poniżej.
30 kwietnia 2021 r
Potencjalny zakaz przemocy edukacyjnej (klapsy, klapsy, ale także krzyki, groźby, inne ciosy itp.) Nie jest nowym tematem.
Już w 2013 roku Fondation pour l'Enfance zainaugurowało kampanię La Gifle, mającą na celu przypomnienie, że „nie ma małego policzka”.
Wiele lat później, w 2016 roku, ONZ wezwała Francję do wydania nakazu, prosząc o prawny zakaz przemocy edukacyjnej.
Ten zakaz byłby symboliczny i nie towarzyszyłyby mu sankcje karne, ale nie ujrzał światła dziennego. Miał on znaleźć się w ustawie o równości i obywatelstwie.
Zmiana w styczniu 2017 r .: prawo zakazujące przemocy „edukacyjnej” zostało ocenzurowane przez Radę Konstytucyjną.
Ponad rok później temat wraca na dywan ...
Klapsy i inna przemoc edukacyjna wkrótce zostaną zakazane?
Minister zdrowia Agnès Buzyn ogłosiła na początku marca 2018 r., Że popiera ustawę zakazującą tzw. „ Zwykłej przemocy edukacyjnej” .
Prawo dzieci do edukacji bez przemocy byłoby wówczas zapisane w kodeksie cywilnym, wyjaśnia BFM.
W Europie już 22 kraje zakazują kar cielesnych. Oprócz Francji państwami, które tego nie zabraniają, są Czechy, Włochy, Słowacja, Belgia i Wielka Brytania.
Zapowiedź Agnès Buzyn jest ściśle związana z nową kampanią Fondation pour l'Enfance, przypominającą, że „Bicie / płacz dziecka to oznaczanie go na długi czas”.
Znowu szaleje debata o lanie
Jak za każdym razem , gdy dyskutuje się o możliwości zakazania klapsów , debata na temat przemocy wychowawczej jest żarliwie wznawiana.
Ponieważ te praktyki dotyczą dużej części populacji ...
Postacie przemocy edukacyjnejWedług Obserwatorium Zwykłej Przemocy Edukacyjnej:
- 85% francuskich rodziców twierdzi, że stosują zwykłą przemoc edukacyjną
- 71,5% daje „mały policzek”.
- Mówi się, że ponad połowa rodziców bije swoje dzieci przed ukończeniem 2 roku życia.
Mamy zatem prawo, jak z każdym zwrotem akcji w wiadomościach:
- Ludziom (którymi jestem), którzy przypominają ci, że nie bijesz swojego psa, nie bijesz żony, więc jakie masz prawo, aby bić swoje dziecko?
- Ludziom, którzy tak dobrze mówią, dostali lanie lub inną przemoc, nie umarli, zasłużyli na to, to nie jest takie poważne .
- Dla ludzi, którzy mówią, że zakaz dawania klapsów to TOTALITARYZM STANU !!
Tak, tak, obiecuję. Mam piękny egzemplarz tej ostatniej kategorii ...
Halucynacyjna obrona klapsów w Hello Earthlings
Zaproszony w Salut les Terriens Emmanuel Jaffelin, filozof i autor Apologie de la punishment, wystąpił w obronie kar cielesnych, które uważam za całkowicie niepokojące.
Zwłaszcza, że jest to kontynuacja pastylek L'édito de Blako, która obejmuje różne kampanie pokazujące potencjalną wagę zwykłej przemocy edukacyjnej ...
Mieszając purytanizm społeczeństwa, które patrzy na niego z ukosa, kiedy robi czułe gesty w kierunku córki, ryzykowne porównania i potępia globalne oderwanie dziecka, Emmanuel Jaffelin wychodzi z ogromnych potworności.
Według niego, trzymaj się mocno, ponieważ dziecko rodzi się z cielesnego aktu cielesnego, wtedy wystawienie go na cielesne akty, w tym przemoc fizyczną, jest… przedłużeniem… miłości… która dała mu życie .
Zaczynając od tego, rozwija „argument”, który idzie we wszystkich kierunkach, nie akceptuje niuansów i łączy wariacje na temat „wcześniej było lepiej”.
Uwaga cytat:
„Zakazując klapsów na dzieci, udajemy, że je kochamy!” W rzeczywistości nie mamy już dzieci.
Czemu ? Ponieważ uważamy się za dzieci! Jesteśmy ubrani jak nastolatki, jesteśmy nastolatkami… ”
Ja przed tym „argumentem” w totalnej swobodzie
I kontynuować bez lęku przed słowami: „jeśli państwo zabrania nam policzkować lub pieścić, zabrania miłości”.
Ok Manu, osobiście widzę dwie lub trzy różnice w poziomie miłości okazywanej przez policzek VS pieszczotę, ale to musi być spowodowane tym, że jestem nazistą.
Co? Ach tak: Thierry Ardisson i Emmanuel Jaffelin porównują Francję w największym spokoju do społeczeństw nazistowskich i radzieckich , w których „dziecko należało do państwa”.
Nadzieję pokładałem w odpowiedzi sędziego dzieci obecnych na planie. Nieważne.
Uważa, że zbyt wiele przepisów jest złym nawykiem i że wszystko to jest debatą o bogatych krajach, podczas gdy w innych krajach dzieci są maltretowane, zabijane, zmuszane do wojny ...
Z pewnością, ale moim zdaniem „gdzie indziej jest gorzej”, co nigdy nie rozwiązało problemów, które są pod naszymi nosami . To tylko sposób, aby włożyć głowę w piasek.
Przemoc pozostaje przemocą, a nie miłością
Obiecałem sobie, że nie będę umieszczał sarkazmu w tym artykule, ale słowa Emmanuela Jaffelina miały zbyt halucynacje, by zachować spokój. Nie jest mi przykro.
Z drugiej strony trochę poważny.
Naprawdę przeraża mnie widok faceta, który w najlepszym czasie mówi, że policzek to miłość . Że nie umieramy z powodu przemocy fizycznej, więc to nie ma znaczenia.
I zobaczyć, jak ten sam facet udaje, że nie ma innego sposobu ukarania dziecka poza karą cielesną.
Przeraża mnie, ponieważ te dzieci stają się dorosłymi, dorosłymi, którzy być może nauczyli się, że uderzenie może być miłością. Kto być może pozostanie w toksycznych związkach z powodu ignorancji miłości.
Któż może stać się dorosłymi, uderzając swoje dzieci, bo nie umarły z tego powodu, bo to przecież miłość. Uderza .
Gdyby więc Francja mogła działać, choćby na poziomie symbolicznym, wbrew idei, że przemoc jest aktem miłości, tak, uważam to za dobre. Byłby to już pierwszy krok.
Co myślisz?
Istota mademoisellCzy ten artykuł do Ciebie przemówił? Chciałbyś przeczytać więcej? Zasubskrybuj chatbota Mademoisell , fajnego robota, który na koniec dnia wysyła do Messengera najważniejsze informacje z magazynu, których nie można przegapić!
