Opublikowano 12 lutego 2021 r.
Jeśli chodzi o filmy dla nastolatków, pierwszym przykładem, który przychodzi na myśl, jest często American Pie lub coś podobnego - ale nie wszystko zaczęło się od przygód Jima i jego gangu.
Film dla nastolatków urodził się w latach 50.
Dość powiedzieć, że od tamtej pory przeszedł długą drogę i że wybór jest na tyle szeroki, że każdy może znaleźć to, czego szuka.
Jeśli więc pewnego dnia poczujesz chęć zorganizowania w 100% ekscytującej imprezy DVD, oto lista siedmiu mniej znanych filmów dla nastolatków, które zdecydowanie warto sprawdzić .
Każdy znajdzie coś dla siebie: komedia, dramat, horror, science-fiction, każdy będzie obsłużony.
Heathers, oldschoolowy film dla nastolatków
Veronica, grana przez tak doskonałą Winonę Ryder , jest jedną z popularnych dziewcząt w Westerburg High School, pozostałe trzy mają na imię Heather i są nierozłączne i uwielbiane przez wszystkich.
Tyle że Veronica zaczyna mieć dość trwałej ondulacji i marzy o tym, by zobaczyć cały ten doskonały mały wszechświat na lizaku.
W ten sposób JD, strasznie atrakcyjny młody buntownik (Christan Slater w szczytowej formie) wkracza w jego życie, aby uczynić go mniej przewidywalnym.
A co może być lepszego niż mała seria morderstw w romansach, aby wszystko wstrząsnąć?
Heathers (po francusku Fatal Games) to zjadliwy i chorobliwy film dla nastolatków, opancerzony kultowymi wersami takimi jak „Pieprz mnie delikatnie piłą łańcuchową!”. („Pieprz mnie czule piłą łańcuchową!”), Niesamowite sceny i ekscytujące zwroty akcji.
Jeśli jesteś trochę zdenerwowany, chcesz podciąć głowy, ale wolisz chować się pod kołdrą (bo jest to legalne), a zwłaszcza śmiać się przez dobre półtorej godziny , Heathers jest dla Ciebie .
Heathers została zaadaptowana jako serial telewizyjny, ale nigdy nie została wyemitowana, ponieważ byłaby zbyt brutalna, donosi Premiere.
Wyreżyserowany przez Michaela Lehmanna, wydany w 1988 roku.
Od czasu do czasu film dla nastolatków dla najmłodszych
Mała regresja z „Teraz i wtedy” (po francusku Souvenirs d'un Été), która pogrąża nas w 1970 r. W codziennym życiu czterech dwunastoletnich dziewcząt, które mają przeżyć swoje najbardziej pamiętne wakacje .
Dwanaście lat to ważny wiek.
To ostatni etap przed wejściem w wiek dojrzewania i początkiem całego gówna.
Namiętności, smutki, lęki, zmiany, chichoty, wszystkiego doświadcza się z intensywnością, jakiej nigdy wcześniej nie doświadczyłeś, a kiedy masz przyjaciół, z którymi możesz się tym wszystkim podzielić, jest jeszcze lepiej.
Teraz i wtedy to ogromny retrospekcyjny film dla nastolatków , który pojawia się na przemian między latem 1970 roku a teraźniejszością, a cztery kobiety ponownie spotykają się, by podzielić się swoimi wspomnieniami.
Dość powiedzieć, że jeśli nie masz już kontaktu z ludźmi, którzy sprawili, że Twoje dorastanie było znośne, ten film może przysporzyć ci bólu serca. Jeśli wręcz przeciwnie, masz szczęście, że nadal masz ich blisko siebie, teraz jest czas, aby do nich zadzwonić.
Czuły, wzruszający, zabawny i intensywny film, który w mgnieniu oka rozgrzeje Twoje zmarznięte małe serce.
Wyreżyserowany przez Lesli Linka Glatter, wydany w 1995 roku.
Witamy w Dollhouse, dla tych, którzy tęsknią za gatunkiem filmów dla nastolatków
Zostajemy z małymi nastolatkami w Welcome to the Dollhouse, który opowiada o cierpieniach Dawn Wiener (Heather Matarazzo), brzydkiej i niepopularnej dziewczynki, która próbuje jakoś się dopasować.
Welcome to the Dollhouse maluje bezwzględny portret wkraczania w Niewdzięczny Wiek, ze wszystkimi jego rozczarowaniami, ciosami, upokorzeniami i okazjonalnymi przyjemnościami, które zmuszają nas do wytrwania.
Dawn nie ma dla niej nic : jej rodzina jej nie rozumie, towarzysze nie chcą jej zrozumieć, tak naprawdę siebie nie rozumie i wszystko, co robi, zdaje się spadać na jej plecy.
Pomiędzy pierwszym zauroczeniem (Eric Mabius!), Gównianą metamorfozą, cudowną młodszą siostrą i pierwszym niezrównoważonym chłopakiem, Dawn ma wiele do zrobienia.
Dla wszystkich, którzy borykali się z trudnościami w college'u, Welcome to the Dollhouse to film dla nastolatków, który może ponownie otworzyć stare rany, ale pozwoli ci również pamiętać, że w końcu to robisz.
Wyreżyserowany przez Todda Solondza, wydany w 1995 roku.
Nigdzie, film dla nastolatków dla fanów dziwaczności
Opuszczamy dzieciństwo na spacer po szalonym świecie Gregga Arakiego, specjalisty od zboczonego i zagubionego dorastania.
Jego najsłynniejszymi filmami pozostają Generacja zagłady, Tajemnicza skóra, a ostatnio Kaboom, ale ten, który zawsze będzie moim ulubionym, to Nigdzie.
To trzecia część trylogii Arakiego, na którą składają się Totally Fucked Up, The Doom Generation i Nowhere.
Opisywany jako Beverly Hills na kwasie, Nigdzie nie opisuje codziennego życia gangu młodych ludzi, całkowicie zagubionych, odurzonych, porzuconych i prowadzących dziwne i chaotyczne życie.
Seks, narkotyki, homoseksualizm, dziwne fantazje, kosmici, przedawkowania, złe podróże, laski, ćpuny i dziewice: każdy znajdzie coś dla siebie.
Jeśli nie boisz się filmów dla nastolatków, które zabiorą Cię daleko, daleko, bez naprawdę wyjaśniania dlaczego ani kłopotów z przepraszaniem, pokochasz Nigdzie.
Nie wspominając o tym, że scena końcowa jest jedną z najbardziej niesamowitych w historii.
Wyreżyserowany przez Gregga Arakiego, wydany w 1999 roku.
Trzynaście, zbuntowany film dla nastolatków
Od premiery do, powiedzmy, 2006 roku, Thirteen cieszyło się ogromną popularnością.
Nie można było wejść do Internetu, nie słysząc o tym . Wszyscy go cytowali, wyciągali fragmenty, identyfikowali się z bohaterką, krótko mówiąc, na pewno widzieliście jej echa.
Ale co dziwne, od czasu tej wielkiej fali popularności film wydaje się pogrążać w pół-zapomnieniu (nie licząc fanów pierwszej godziny i specjalistów gatunku, którzy, jestem pewien, nadal oddają to sprawiedliwość).
Film, który napędzany karierę Evan Rachel Wood, kroniki zejście do piekła Tracy, nastolatka, który przechodzi od modelu dziewczynki do zbuntowanego nastolatka z pomocą nowego przyjaciela, Evie, który wprowadza ją do zakazane przyjemności.
Kradzieże w sklepach, kolczyki, flirtowanie, alkohol, narkotyki, wszystko to razem daje Tracy prawdziwy bunt zatwierdzony przez komitet nastolatków w kryzysie na całym świecie.
O wiele mniej zabawny niż poprzednie filmy, Trzynastka to dramat rodzinny, ładnie brudna mała tragedia, która czasami przepełnia dobre uczucia, ale spełnia swoje zadanie.
Jeśli chcesz ponownie przeżyć swój zastępczy nastoletni kryzys i zanurzyć się w swoich najciemniejszych chwilach bez ponoszenia konsekwencji, to powinno załatwić sprawę.
Wyreżyserowany przez Catherine Hardwicke, wydany w 2003 roku.
Jawbreaker, okrutny film dla nastolatków
Lata 90. nie były skąpe, jeśli chodzi o fajne filmy, ale Jawbreaker pozostaje jednym z moich ulubionych na całym świecie .
Il a accompagné de nombreuses soirées pyjama avec pots de glaces géants et pizzas et a toujours joliment fait son taff en procurant énormément de plaisir à tous ses spectateurs.
Courtney (Rose McGowan !), Julie (Rebecca Gayheart !), Marcie (Julie Benz !) et Liz sont les quatre filles les plus populaires du lycée et elles ont le monde à leurs pieds.
Mais leur quotidien bascule lorsqu’elles décident de faire une surprise à Liz pour son anniversaire en faisant semblant de la kidnapper.
La blague tourne mal et Liz meurt bêtement. Elles s’arrangent pour camoufler leur connerie et le faire passer pour un meurtre en replaçant le corps de Liz dans son lit, ni vu ni connu, et tentent de retrouver une existence normale.
C’est évidemment impossible, notamment pour Julie qui est rongée par le remords, tandis que Courtney ne pense qu’à sa gueule et ne fait preuve d’aucune compassion.
Marcie, quant à elle, se contente de jouer la couillonne de service. Tout part en vrille lorsque Fern, l’intello de service, se retrouve mêlée à tout ça et accepte d’échanger son silence contre un relooking qui lui permettra de remplacer Liz dans le coeur de tout le monde…
Mais évidemment, rien ne se passe comme prévu.
Jawbreaker est un teen movie jouissif, drôle, cruel et acidulé. Rose McGowan y est excellente en peste machiavélique, et c’est toujours un plus.
Réalisé par Darren Stein, sorti en 1999.
The Faculty, un teen movie sur fond d’apocalypse
Sans la moindre once d’exagération, j’ai dû voir The Faculty facilement plus de 120 fois (je me souviens avoir arrêté de compter à 76, par là, et c’était en 2002).
Je l’ai vu pour la première fois à sa sortie en VHS et j’ai développé une obsession tout à fait saine pour ce film de Robert Rodriguez.
Le pitch ? Des aliens envahissent un lycée de l’Ohio en prenant possession des corps des professeurs, qui transmettent ensuite les parasites aux élèves.
Pour lutter contre cette invasion, il n’y a que six élèves : Casey, le geek (Elijah Wood), Delilah, la fille populaire (Jordana Brewster), Stokely, la gothique asociale (Clea DuVall), Stan, le sportif (Shawn Hatosy), Marybeth, la petite nouvelle (Laura Harris) et Zeke, le rebelle (Josh Hartnett).
Tout les sépare, et pourtant ils vont devoir travailler ensemble pour venir à bout de cette invasion extra-terrestre.
The Faculty est un teen movie drôle, bien foutu, terriblement jouissif et apparemment capable de provoquer des obsessions maladives chez certains spectateurs.
Je l’ai tellement vu que j’ai été obligée de trouver des trucs nouveaux à regarder à chaque fois comme compter le nombre de fois où Elijah Wood se pète la gueule dans tout le film (spoiler : BEAUCOUP).
Petit plus : on y retrouve Josh Hartnett dans sa meilleure période, avec son petit regard par en bas et son sourire de gros lover qui ont atomisé beaucoup d’ovaires à l’époque.
Si je ne devais emmener que dix films sur une île déserte, The Faculty en ferait très certainement partie.
(Par contre je vous déconseille de le regarder avec moi, je suis cette connasse qui ne peut pas s’empêcher de réciter tous les dialogues par coeur) (en V.O. ET en V.F.).
Réalisé par Robert Rodriguez, sorti en 1998.
Voilà, avec tout ça vous devriez avoir de quoi faire pour au moins trois soirées DVD.
En espérant vous avoir fait découvrir au moins un ou deux films dans la liste (si vous les connaissez tous, je vous ferai parvenir ma lettre d’excuse dans un délai de trois semaines).
