W lipcu 2021 roku opublikowaliśmy na Mademoisell zeznanie, które otworzyło wyłom: w dniu, w którym jeden z moich przedszkolaków dokonał napaści seksualnej na jego koleżankę z klasy.
Komentarze w tym artykule zdawały się wskazywać, że tego rodzaju napaści są znacznie bardziej rozpowszechnione, niż można by sobie wyobrazić, i dlatego wezwaliśmy do składania referencji.
Otrzymaliśmy 70 z nich i dlatego zdecydowaliśmy się rozpocząć publikację pełnego pliku w tej sprawie.
Cały proces, jak również jego podsumowanie, można znaleźć w artykule Napaść seksualna między dziećmi: nasz plik w 7 częściach.
Opublikowano 10 listopada 2021 r
W wieku 7 lat Amira * była bardzo samotnym, bardzo dyskretnym dzieckiem, które miało niewielu przyjaciół.
„Nie rozumiałem innych dzieci, prawie mnie wystraszyły. "
Jednak niewiele otaczała dziewczyna, z którą rozmawiała, Betty *.
„Podeszła do mnie podczas przerwy. Bawiliśmy się spokojnie: ja, który byłam spokojna z natury, pasowałam do mnie, a ona była jedyną, która ze mną rozmawiała. "
Jak wiele innych dzieci, nadal robili głupie rzeczy. Jak wtedy, gdy Betty zabrała ją do łazienki, dwie z nich w kabinie, żeby zatkać je papierem toaletowym.
Dotykanie seksualne w wieku 7 lat
To było tuż przed tym, jak Betty zaproponowała, że spróbuje czegoś nowego:
„Pomiędzy tą chwilą a następną chwilą nie pamiętam, co się stało i jak mnie do tego doprowadziła. Pamiętam tylko, że chciała „pokazać mi coś zbyt dobrego, co kochała”.
Poprosiła mnie, żebym włożył rękę w jej majtki i dotknął. "
Sytuacja ta zdarzała się kilka razy, pomimo nudności, jakie wywoływała u Amiry i które wracały do niej za każdym razem, gdy o tym myślała.
„Nienawidziłam tego, nienawidziłam tekstury jego krocza - nie wiedziałam, że to seks”.
Byłem zniesmaczony, ale zrobiłem to bez zrozumienia dlaczego. Nie jestem pewien, czy ona też mnie dotknęła, szczególnie faktura jej penisa mnie wyróżniała.
Przestraszyło mnie to, zraziło mnie, nie mogłem tego znieść. "
Napaść na tle seksualnym: nagłe wspomnienie
A potem nic więcej. Odkąd straciła z oczu koleżankę ze szkoły, kiedy około 10/11 opuściła szkołę podstawową, już o tym nie myślała.
Albo prawie. W wieku 22 lat Amira przeprowadziła psychoanalizę, aby „posunąć się naprzód w swoim życiu”.
„Rozmawiałem ze swoim psychiatrą o wszystkim i wszystkim, o tym, co sprawiało, że czułem się źle. I podczas jednej sesji, nagle , nagle, to wspomnienie wróciło bardzo wyraźnie .
Nie rozumiałem, gdzie i dlaczego, a 9 lat później nadal nie rozumiem. "
Ta nagła retrospekcja jest bardzo częsta u ofiar napaści, których trauma nie została „leczona”.
Jak wyjaśniła Laure Salmona, koordynatorka badania „Wpływ przemocy seksualnej od dzieciństwa do dorosłości” dla stowarzyszenia Mémoire Traumatique, chodzi o pamięć traumatyczną.
„Pamięć o tym wydarzeniu nie jest prawidłowo zapisana w hipokampie, który jest siedliskiem pamięci autobiograficznej, tkwi w ciele migdałowatym, mózgu gada, czyli w części mózgu zarządzającej nasze reakcje emocjonalne, nasze odruchy.
Nie ma zarządzać pamięcią, ale analizować niebezpieczeństwa, kierować naszymi odruchami przetrwania.
I nagle, ponieważ ta pamięć nie została zintegrowana i przetworzona, może spowodować amnezję zdarzenia i może pojawić się ponownie w dowolnym momencie. "
Konsekwencje traumy po napaści seksualnej między dziećmi
Szczypta buta polega na tym, że oprócz tego wpisu agresji w traumatycznej pamięci, niewątpliwie naprawdę wpłynęło to na postrzeganie płci żeńskiej przez Amirę.
„Przed okresem dojrzewania nigdy nie przyszło mi do głowy seksualności. Ale wraz z nadejściem seksualności natychmiast bardzo, bardzo wstydziłam się kobiecych genitaliów.
Od tamtej pory zawsze miałam wiele problemów z płcią kobiecą, moją i innych. To część ciała, która naprawdę przyprawia mnie o mdłości. Na przykład nie mogę sobie palcem , to po prostu niemożliwe.
Długo zapomniałam o tym epizodzie, ale zawsze przejmowałam się tą płcią i innymi kobietami.
Dopiero gdy ten epizod wrócił mi do głowy, zacząłem zadawać sobie pytania, że stworzyłem połączenie, zastanawiając się, czy to nie te ataki stworzyły dla mnie tyle blokad . "
Laure Salmona wyjaśnia, że rzeczywiście, ta trauma wyryta w jej autobiograficznej pamięci może się obudzić, gdy znajdzie się w podobnej sytuacji:
„Przebłyski mogą wystąpić w dowolnym momencie, zwłaszcza gdy jesteś w miejscu przypominającym traumatyczne wydarzenie, kiedy widzisz sprawcę, kiedy czujesz zapach, kiedy znajdujesz się w jakiejś sytuacji. podobny.
To jak ponowne przeżycie tej sceny , może sięgać nawet halucynacji wzrokowych, słuchowych, może być niezwykle bolesne. "
Amira wyjaśnia, że jej zdaniem „to nie jest szczególnie niepełnosprawne”, ale dziś nadal wiąże wydarzenia z tą traumą, na przykład fakt, że każda czynność medyczna związana z jej anatomią jest niezwykle skomplikowana.
Na przykład regularnie chodzi na badania kontrolne do ginekologa, aby „upewnić się, że nie złapie najmniejszej choroby, to bardzo duży strach”. Ale dzień, w którym chciała założyć wkładkę ...
„To była katastrofa. Testowaliśmy pozę, położna była bardzo delikatna i rozważna, ale moje ciało nie mogło znieść tego, że chodziło w nim obce ciało.
Pozostałem prawie godzinę na ziemi, płacząc z bólu i udręki. Położna nigdy tego nie widziała i powiedziała mi, że powinienem zwrócić się do psychiatry, aby się o tym dowiedzieć.
Im więcej to idzie, tym bardziej myślę, że to wszystko pochodzi z tych epizodów w toalecie. "
Laure Salmona potwierdza, że rzeczywiście może mieć link:
„Czasami uniemożliwia ofiarom normalne życie, ponieważ może to być tortura.
Często ofiary muszą się zorganizować, aby nie robić rzeczy, które mogłyby obudzić ich traumatyczną pamięć. "
Jak radzić sobie z tą traumą?
Laure Salmona wróciła ze mną do istniejących metod leczenia tej traumy, która może być bardzo kaleką dla niektórych ofiar, i posunęła się nawet do pochwicy, o czym wspominały niektóre osoby, które zeznawały w tej sprawie.
„Rozwiązaniem jest leczenie traumatycznej pamięci.
Osoba ta musi być wysłuchana w towarzystwie pracowników służby zdrowia, psychologów, psychiatrów, terapeutów przeszkolonych w radzeniu sobie z traumą, aby zdemaskować traumatyczną pamięć i ponownie zintegrować ją z pamięcią biograficzną.
Zmiana może być spektakularna, bo tak naprawdę jest to niemal odruch wstrętu, ta reakcja, ożywia traumatyczną pamięć… Pozwala nie być już dłużej w cierpieniu czy w strategii kontroli, co wydaje się mieć miejsce. "
Christine Barois, psychiatra dziecięca, kończy:
„Nazywa się to ekspozycją z zapobieganiem reakcjom : narażasz osobę na jej traumę. Ale warunkiem wstępnym jest to, że pomożemy im ustabilizować się, co pozwoli przezwyciężyć strach. "
Oczywiście istnieją różne sposoby leczenia tego typu urazów. Na przykład Christine Barois wspomina o medytacji:
„Stabilizujemy je najpierw za pomocą medytacji uważności , najpierw ofiara musi czuć się bezpieczna. "
Jednak nie wszystkie ofiary będą miały takie same potrzeby i oczekiwania w tej dziedzinie.
Oprócz medytacji, niektórych przekonuje EMDR , metoda przypominania sobie traumy przy jednoczesnym stymulowaniu oczu do wywołania określonego ruchu oczu. Inni uważają to za nieskuteczne.
Dlatego ważne jest, aby w tego typu okolicznościach znaleźć terapeuty, któremu ufasz, z którym czujesz się komfortowo.
To świadectwo pochodzi z ponad 70 tekstów, które otrzymaliśmy po wezwaniu świadków 26 lipca 2021 roku.
* Imiona zostały zmienione
Dalej:- Kultura gwałtu i seksizm (nadal) dobrze sobie radzą w naszych szkołach
- Jestem kobietą zgwałconą przez kobietę - Referencje
- Pomogłem ofierze gwałtu złamać odmowę - Referencje
Napaść seksualna w dzieciństwie i dzieciństwie - Referencje
- Napaść na tle seksualnym między dziećmi: nasze dossier w 7 częściach
- Byłem napastowany seksualnie każdego wieczoru w szkole przez 6 lat - Axelle, od 5 do 11 lat
- Byłem kilkakrotnie gwałcony przez mojego brata - 11-letnią Naomi
- „Pod presją grupy pozwoliłem sobie na to” - Carla, 5 lat
- „Mój brat chciał, żebyśmy mieli dziecko, jak dorośli” - Nora, 8 lat
- „Muszę o tym porozmawiać, ale jak iz kim? »- Delphine, 6 lat
- „Powiedziała, że Noah włożył rękę w jej majtki” - Christine, nauczycielka
