Endometrioza, zeznania: mam endometriozę - mademoisell

Pierwotnie opublikowano 28 maja 2021 r

Kiedy dostałem miesiączki, odczułem również bardzo silny comiesięczny ból. Nikt nie traktował ich poważnie: moi „przyjaciele” prosili mnie, żebym przerwał moją „komedię”, a lekarze mówili, że muszę być trochę odważny.

Podobnie jak wiele kobiet cierpię na endometriozę.

Endometrioza: co to jest?

Endometrium to wyściółka obecna w naszej macicy, która powiększa się podczas cyklu miesiączkowego. Kiedy staje się bardzo gęsty, pozwala zapłodnionemu jajowi osiedlić się w macicy i rozwinąć w przyszłe dziecko. W przeciwnym razie zostaje wydalony z organizmu i staje się… naszymi zasadami!

U niektórych kobiet niektóre komórki endometrium nie opuszczają ciała i zostaną przeszczepione w innym miejscu: na jajnikach, pęcherzu, jelitach, a nawet płucach ... Tkanki będą się dalej rozwijać, stając się zmianami chorobowymi, rodzajami „guzy”.

Zamiast wydalenia, komórki endometrium zostaną przeszczepione w inne miejsce i spowodują bardzo silny ból.

Istnieje kilka typów: guzki (rodzaj guzka, który w wielu przypadkach może być powierzchowny, ale może również całkowicie zaatakować narząd), cysty i zrosty (zmiany działają jak klej i sklejają ze sobą narządy. do innych, zniekształcając je).

Tak naprawdę nie wiemy, skąd pochodzi ta choroba ani jakie są jej przyczyny , ale jej objawy są liczne i trudne do życia. To bardzo dotkliwe bóle (podczas miesiączki, współżycia, ale także na co dzień ...), zaburzenia trawienia, cysty, zmęczenie, bezpłodność ... Całkiem program!

Endometrioza i ja

Od pierwszego okresu, w wieku 14 lat, zrozumiałem, że jest problem. Ból był straszny. Nie wstawałem, płakałem, odwracałem oczy … Najtrudniejsze jest ocenianie ludzi: miałem to szczęście, że moja rodzina dość szybko wspierała mnie, nawet jeśli na początku ich zdenerwowałem. narzekać cały czas.

Myśleli, że jestem trochę przytulny i to minie z wiekiem, ale nigdy nie przewracali oczami.

Moja matka miała ból brzucha podczas okresu; Więc nie wydawało się przerażające, że przechodzę przez to samo. Podawała mi Spasfon i cierpliwie czekała, aż przestanę narzekać.

Z drugiej strony, moja pielęgniarka i nauczyciele z liceum nie traktowali mnie poważnie, nazywając mnie „małą naturą” - bardzo winna mowa, która pojawia się w wielu przypadkach endometriozy .

"Biedna mała maminsynko, wszystkie kobiety mają swój okres, ona myśli, że ona jest wyjątkiem, ta jedna!" Każda dziewczyna powie ci to samo! Wykrzyknęli.

Nawet moi „przyjaciele” robili to, kiedy nie chciałem wychodzić lub kiedy narzekałem na ból. Pamiętam jedno popołudnie, kiedy poszliśmy z przyjaciółmi na zakupy.

Bolało mnie tak bardzo, że chciałem usiąść na ławce, a oni wyszli, mówiąc do mnie: „Kiedy jestem zmęczony noszeniem dziecka, mogę do nich dołączyć”. Co dziwne, nie mamy już kontaktu.

Kilka miesięcy później przez trzy dni z rzędu odczuwałem potworny ból . Nie mogłem siedzieć na zajęciach i zostałem wklejony, ponieważ nie stałem.

Lekarze powiedzieli mi, że tak było, że samo się uspokoi.

Nalegałam na pójście z rodzicami do szpitala: w pobliżu lewego jajnika odkryto kilkunastocentymetrową cystę.

Zmusili mnie do analiz, USG, palpacji… Lekarze mówili, że tak jest, że nie ma co robić. Podano mi pigułkę, która mówiła mi, że przy regularnych miesiączkach sama się uspokoi.

Endometrioza i ja, akt 2

Na początku było dobrze. Myślałem, że problem został rozwiązany. Ale w wieku 15-16 lat przyszedł czas na miłość i pierwsze doświadczenia seksualne. Desaster.

Bolało mnie tak bardzo, że nie mogłem uprawiać seksu „do końca” . Nazywano mnie „oziębłym” i bez skrupułów rzucali mnie chłopcy, którzy nie chcieli tego zrozumieć, którzy nigdy tego nie widzieli.

Nadal wierzyłem, że jest to prawdziwy niepokój, mimo że zaczynałem się bać, że wszystkie kobiety będą tak naprawdę boleć lub gorzej, że oszaleję i sprawię ból…

Widziałem wielu lekarzy, którzy patrzyli na mnie z góry, mówiąc mi, że kobiety cierpią od kilku tysiącleci i że mam do czynienia z… Zrobiłem baterie testów, USG, badania krwi.

Pamiętam lekarza, który wykonał mi test ciążowy po tym, jak nie byłam w związku przez ponad sześć miesięcy i powiedział mu, że ból był obecny od kilku lat.

Ale odpowiedź w tego rodzaju przypadkach brzmiała: „Nie jesteś specjalistą. To mój lekarz prowadzący i ginekolog mojej mamy wpadli na pomysł, intuicję, pewnego dnia. Endometrioza .

Zwykle występuje u starszych kobiet (od 25 do 50 lat): nikt o tym nie pomyślał . Moja mama, która pracuje w branży medycznej, była zbulwersowana.

Jakie leczenie endometriozy?

Zrobiłam rezonans magnetyczny, który wykazał dwie rzeczy: miałam zrosty i moja macica była do góry nogami. Posiadanie macicy cofniętej (odchylona do tyłu) lub retrofleksyjnej (odchylona do tyłu macica i szyjka macicy) jest częste i niezbyt poważne.

Tylko zrosty osiadły na macicy i całkowicie ją złożyły . Wyobraź sobie słomkę, którą składasz na pół. Obszar fałdu to moja macica.

Mój ból pochodził z mięśni macicy, które były tak zgięte, że najmniejszy wysiłek powodował skurcze.

Różnica między naturalną macicą cofniętą lub retrofleksowaną a macicą spowodowaną endometriozą polega na jej ruchomości. Jeśli jest naprawiony, może to oznaczać, że jest przyczepność, co miało miejsce u mnie.

A mój ból pochodził z mięśni (ponieważ macica składa się głównie z mięśni, najpotężniejszych u kobiet), które były tak zgięte, że najmniejszy wysiłek powodował bardzo silny i bardzo długi skurcz, który następnie odbił się we wszystkich dolnych mięśniach. -brzuch, powodując mój codzienny ból.

Miałem jednak szczęście: w moim regionie jest jeden z wielkich (i rzadkich) światowych specjalistów od tej choroby. Zoperował mnie laparoskopowo, żeby przywrócić mi macicę do normy. Wymaga to przecięcia niektórych więzadeł i rozciągnięcia innych. To jest bolesne.

Potem dał mi pigułkę, abym stale ją zażywał, żeby choroba nie mogła się rozwinąć. Teoretycznie nie ma już reguł; więcej endometrium . Nigdy więcej endometrium; więcej endometriozy. Brak pałacu; żadnych pałaców.

Czas minął. Ciągła pigułka sprawiła, że ​​przytyłem około dwudziestu funtów w ciągu czterech lat. Spotkałem miłego chłopca, wyjaśniłem mu swoją chorobę, nie rozumiał wszystkiego, ale się z tym pogodził.

Na studia przeprowadziliśmy się na drugi koniec Francji. A potem ból powracał, krok po kroku.

Najpierw zacząłem odczuwać ból po seksie. Musiało to naznaczyć mojego chłopaka, ponieważ znalazł jedyne do tej pory rozwiązanie przeciwbólowe: termofor umieszczony w dolnej części brzucha lub na nerkach, z tyłu pleców .

Cały czas cierpiałam.

Był bardzo obecny, spędzał długie godziny pieszcząc moje ramię, trochę bezradny lub odnawiając moją butelkę z gorącą wodą, gdy zaczęła się ochładzać.

Dość szybko ból stał się trwały, nie do zniesienia. Kiedy uprawiałam sport, kiedy wchodziłam po schodach, kiedy byłam głodna, kiedy jadłam, kiedy szłam do łazienki… I trudno zabrać ze sobą termofor, kiedy ma się częściowy. Cały czas cierpiałem; Byłem wyczerpany i płakałem z bólu i zniechęcenia.

Kiedy wróciłem do specjalisty, minęły trzy lata od operacji. Na MRI pojawiły się nowe plamy, a moja macica była bardziej do góry nogami niż kiedykolwiek.

Pierwsza operacja się nie powiodła. Więzadła rozluźniły się, a macica cofnęła się, pociągnięta przez zrosty.

Następnie dał mi kurację, która powstrzymuje produkcję hormonów . Maszyny są całkowicie zatrzymane. Sztuczna menopauza, więcej estrogenu, aby wyschnąć i spowodować zniknięcie endometrium. Następnie ponownie operował na mnie.

Nadal nie udało mu się usunąć zrostów, które są ukryte pod moją macicą (niedostępne bez ryzyka uszkodzenia narządów). Ponownie ustawił moją macicę w pozycji znośnej, jeśli nie normalnej. Mając nadzieję, że tym razem to wytrzyma.

I teraz ?

Dzisiaj minie rok od ponownej operacji. Mam bardzo regularne kontrole, aby upewnić się, że dobrze się trzyma. Na razie moja dzielna macica nie poruszyła się i pozostaje na swoim miejscu.

Mam ból w fazach . Raz na dwa, trzy miesiące, całkiem przypadkowo, mam trudny okres, w którym bardzo mnie boli.

Ale ogólnie progestyny ​​(leki powodujące sztuczną menopauzę) naprawdę poprawiły moje warunki . Mogłem wrócić do sportu, mniej boli, mniej puchnę ...

Nadal muszę powiedzieć, że mam szczęście. Być tak wytrwałym, nie poddawać się, dopóki nie znaleźliśmy… Na szczęście spotkałem tego specjalistę, który był w stanie wyjaśnić mi tę chorobę, której nie rozumiałem.

W końcu mam szczęście, że wspiera mnie również mój chłopak, który wciąż ma małe problemy ze zrozumieniem tych wszystkich historii o błonach śluzowych i estrogenach, oraz moja rodzina, która żałowała, że ​​od tej pory nie potraktowała poważnie moich skarg. początek.

Moja rodzina żałowała, że ​​nie potraktowała poważnie moich skarg od samego początku.

Moja młodsza siostra często cierpi, a moi rodzice wyciągnęli wnioski: podejmie testy, aby móc przejąć kontrolę nad chorobą, jeśli ona również jest dotknięta (istnieje rodzinna predyspozycja do endometriozy).

Nawet moi przyjaciele, którzy usłyszeli o tym podczas marszu przeciwko endometriozie 13 marca (prowadziłem pochód, dumnie niosąc sztandar!), Rozmawiają o tym ze swoimi bliskimi, a od zeszłego roku dwie Zdiagnozowano „przyjaciół przyjaciół” w ten sposób .

To nie jest śmiertelne, wiem o tym. Zawsze jest gorzej i udaje mi się stosunkowo dobrze żyć z moją endometriozą, teraz, gdy jest trochę obramowana. Ale zawsze trudno jest wyjaśnić przełożonemu, dlaczego chcesz wcześniej wrócić do domu . A teraz, gdy mieszkam w Paryżu, metro jest wyzwaniem ...

Kiedy boli, chciałbym usiąść, ale jak wytłumaczyć ludziom, że powinni ustąpić miejsca młodej, zdrowo wyglądającej dziewczynce? Zanim zagłębię się w szczegóły, dotarłbym do celu ... Zaciskam zęby i myślę o mojej butelce z gorącą wodą .

Podsumowując: nie lekceważ bólu

Ta choroba nie jest znana. Trudno jest zdiagnozować . Lekarze o tym nie myślą, bo to tylko anegdota na lekcjach medycyny.

Jednak szacuje się, że występuje u jednej na dziesięć kobiet . Rozpoznawany jest u wielu kobiet, które konsultują się z niepłodnością - to jedna z głównych przyczyn (jak pokazuje raport Inserm).

Będę mogła mieć dzieci, bo zdiagnozowano mnie na czas . Nie będzie to łatwe i być może będę musiał szukać pomocy medycznej, ale nie jestem jeszcze bezpłodny. Nie wszystkie kobiety mają tyle szczęścia ...

Jeśli masz objawy przypominające endometriozę, nie czekaj, aby porozmawiać ze swoim ginekologiem!

Istota mademoisell

Czy ten artykuł do Ciebie przemówił? Chciałbyś przeczytać więcej? Zasubskrybuj chatbota Mademoisell , fajnego robota, który na koniec dnia wysyła do Messengera najważniejsze informacje z magazynu, których nie można przegapić!