Miałem 17 lat, kiedy w końcu minąłem Bac, raz na zawsze uwolniony od tego ciężaru, który ciążył na moich ramionach, podobnie jak na barkach moich towarzyszy.
W końcu zostałem zwolniony z wymagań akademickich, których nie byłem w stanie spełnić, i poszedłem popływać w głębokiej wodzie, gdzie pachniało ryzykiem, prawie niebezpieczeństwem.
Znalezienie swojego powołania wymaga czasu
Trochę podróżowałem, szukając wrażeń, ale przede wszystkim powołania. Prawda jest jednak taka, że 17 lat jest za wcześnie, za wcześnie, by wiedzieć, z czego będzie zrobione nasze życie.
Tak więc po miesiącach zmiany zdania, kochania i wreszcie nienawiści, trafiłem do szkoły, w której przez 3 lata borykałem się z nudą, zanim podjęłam najlepszą w życiu decyzję: najpierw zostanę dziennikarzem, następnie autor.
Będę pisać opowiadania na życie.
Najpierw te innych, potem moje, które zamknę w dużych książkach ze zbyt wieloma stronami.
Więc dołączyłem do nowej szkoły i odbyłem staże, aż zrozumiałem, że mój cel będzie trudny do osiągnięcia. Zbyt wielu kandydatów, zbyt mało wybranych.
Podobnie jak bohaterka delikatnej fali upałów, znalazłam się na rozdrożu życia zawodowego, które mnie okłamało, kwestionując moje ambicje ...
Fala upałów, wrażliwy i aktualny film krótkometrażowy
„Widziałem siebie jako dziennikarza terenowego, spotykającego ludzi, odkrywającego kultury. I w końcu od czterech lat codziennie siedzę na krześle, pisząc recenzje o kremach kosmetycznych czy zielonych sokach. Czasami nawet rozwiązuję quizy. W najgorszym przypadku horoskopy. "
Lou, bohaterka Canicule, krótkometrażowego filmu napisanego i wyreżyserowanego przez Leilę Lamblin i Charly Destombes, wyraża swoje rozczarowanie podczas wieczoru w swoim mieszkaniu.
Ofiarowałbym jej wszystko, a zwłaszcza szczęście, gdybym mógł, tej rozczarowanej bohaterce.
Ponieważ była mną i może to nadal ty.
Może ona jest lub była częścią każdego z nas, jeśli o to chodzi.
Lou jest twarzą młodzieńca, który czeka na dreszczyk emocji. Lou to młodzież, która bardzo chce kochać. Lou jest młodzieńcem czekającym na zmianę, by było więcej miejsca na młode ambicje.
Widzisz, słodki czytelniku, Lou to postać uniwersalna, zwierciadło pokolenia.
Heatwave i jego utalentowana główna aktorka
Pod zręcznymi palcami Leili Lamblin i Charly Destombes, Natalia Pujszo, młoda aktorka grająca Lou, wykorzystuje cały swój talent do gry.
Oczywiście wydaje się, że nigdy nie gra w komedii i wyraża tylko piękną szczerość.
Zrozumieliście, kocham każdą sekundę Canicule, która trwa tylko 22 minuty, oczywiście ze względu na swój cel, ale także jego główną aktorkę, której życzę miłej kariery.
Pod fioletowymi światłami, które ogrzewają jej mieszkanie w środku nocy, Lou, a właściwie Natalia Pujszo ma urodę aktorek filmowych ...
Heatwave, marzenie wielkiego kina
Co więcej, ta scena rozbłysła erotycznym światłem, podobnie jak wiele innych scen w Heatwave, zdradza pragnienie praktykantów reżyserskich podążania śladami Xaviera Dolana.
Jest to samo palące pragnienie, aby opowiedzieć szczery i nagły kawałek życia, ale z emocjami.
Krótko mówiąc, radzę dziś nacisnąć przycisk Odtwórz, aby odkryć Canicule, pierwszy film krótkometrażowy pary, który nie powinien na tym poprzestać.
Wiem, że ci dwaj mają w głowach filmowe sny, podobnie jak ja, i zawsze miło jest widzieć, jak odważni próbują.
Pod warunkiem, że ten test szybko przerodzi się w karierę. W każdym razie powołanie istnieje, tak jak jest w przypadku Lou, który nadal będzie musiał cierpliwie znosić swoją chorobę, a ponieważ było tam dla mnie, od zawsze utajone.
Nigdy nie rezygnuj ze swoich celów!
Ty też, słodki czytelniku, czekasz, aż coś ci się stanie? Że życie w końcu daje ci szansę na zrealizowanie siebie?
Nie rozpaczaj, nigdy nie rozpaczaj.
Przez długi czas wierzyłem, że przez całe życie będę pisał monotonne artykuły, z dala od swoich pragnień, daleko od historii, które żyły w mojej głowie.
A potem, po latach desperacji, znalazłem pracę w mademoisell.
Tutaj mogłem być tym, kim byłem i kim chciałem być w tym samym czasie.
Dziś piszę tylko na tematy, które mnie fascynują, opowiadam własne historie, śnię na piśmie, a czasem nawet na głos do mikrofonu.
Nauczyłem się, że nigdy nie należy się poddawać i pozostać wiernym swojemu powołaniu.
Mam nadzieję, że jutro będę pisać książki, ponieważ Lou chce wyjść w teren, poznać ludzi i poznawać kultury.
Mam nadzieję, że jutro będę miał taką samą odwagę, zwłaszcza jak Charlie i Leila, którzy oprócz wykonywania swoich obowiązków, ośmielają się tworzyć i modelować swoje marzenia.
Od czasu premiery ich filmu krótkometrażowego przeszukiwali także festiwale, na których pokazywany był ich film.
Cóż za duma dla nich i jaką inspirację dla Lou, którym byłem!
Do twoich snów, słodki czytelniku!
