Artykuł opublikowany 26 czerwca
Odkąd byłam w trzeciej klasie, coś we mnie tak bardzo mnie niepokoi, że ma ogromny wpływ na moje codzienne życie.
Jestem mała (157 cm), szczupła (43 kilogramy), a wszystko we mnie jest małe.
Wszystko oprócz moich piersi.
Robię 75D, a nawet E w zależności od marki bielizny . I to jest mój największy kompleks.
Mam duże cycki, moje prześladowanie
Odkąd byłam bardzo mała, na długo przed okresem dojrzewania, przeżyłam traumę z powodu dużych piersi.
Moja mama ma piersi o standardowej wielkości, które są zrównoważone względem jej ciała, podobnie jak moja babcia.
Jedyną osobą w mojej rodzinie z dużym biustem była moja prababcia, która musiała mieć biustonosze szyte na miarę .
Aby się śmiać z mojego strachu przed dużymi cyckami, moja rodzina często żartowała mi:
- Nie pij tego, bo będziesz mieć takie same piersi jak babcia. "
Hahaha.
Moje piersi zaczęły rosnąć i zatrzymały się na około rok, osiągając idealnie mały rozmiar.
Wydawało mi się, że są proporcjonalne, piękne, cały czas patrzyłem na nie w lustrze: byłem z nich dumny. Moje życzenia zostały spełnione.
A oto dramat. W ciągu jednego roku, w pełnym wymiarze czasu college'u, przeprowadziłem się do filiżanki B do D .
Wzrok ludzi natychmiast się zmienił: moi przyjaciele zaczęli patrzeć na mnie krzywo , wysyłając mi myśli typu: „Ach, ale na pewno wypychasz staniki” itd.
Chłopcy spojrzeli na mnie wyraźnie w piersi, przesłali mi odważne komentarze.
Najgorsze było to, że „nie miałam prawa” narzekać, ponieważ „miałam szczęście, że mam duże piersi”, zwłaszcza gdy byłam szczupła…
Więc zrobiłem kaprysy, kompleksując się na tym.
Moje wielkie cycki i moja seksualność
Przez lata płakałem w szatniach sklepów. Uważam, że moje ciało jest brudne .
Kiedyś sprzedawczyni powiedziała mi:
„Przepraszam, ale twoje ciało jest dziwne. Twoje piersi są za duże jak na Twój rozmiar. Nic tu nie znajdziesz. "
Czułem się jak potwór.
Długo wpłynęło to na moją seksualność: nie spałam z nikim, ponieważ byłam przekonana, że nie zasłużyłam na to.
Wiedziałam bardzo dobrze, że moje piersi będą podskakiwać lub kończyć w pozycjach, w których wydawałyby się jeszcze większe lub brzydkie, na przykład wszystkie rozłożone.
Bardzo się też bałem, że pierwszy facet, z którym będę spał, uzna je za brzydkie i powie wszystkim, że mam obrzydliwe cycki.
Dlatego moim jedynym atutem nie byłby już jeden… Tak, moim szacunkiem była przepaść.
W tamtym czasie prawie wszyscy faceci, których przyciągałem NAPRAWDĘ chcieli zobaczyć moje piersi, ponieważ to im się we mnie podobało i że tylko ja miałem taką morfologię.
Wiedziałem, że skupią się na tym, kiedy żałuję, że nie widzieli reszty .
Przestałem chodzić na plażę, nad jezioro. Zabrało mnie to od moich przyjaciół.
Busty banały
Stopniowo zacząłem akceptować swoje piersi… aż do momentu, gdy dotarłem do świata zawodowego, w którym wszystko zaczęło się od nowa .
Ona ma duże piersi, więc jest głupia.
Ma duże piersi, więc jest dziwką.
Mijając, czasami słyszałem szept kolegów.
Byłem „małą cycatą blondynką” i niczym więcej.
Zdecydowałam się na operację piersi
Naprawdę starałam się pogodzić z moimi piersiami. Ale w końcu spowodują problemy z kręgosłupem, mój szkielet ledwo utrzymuje ich wagę.
Więc zdecydowałem się na operację .
Obecnie oszczędzam, bo jest bardzo drogi.
Kiedy miałem 16 lub 17 lat poszedłem z mamą do chirurga, aby sprawdzić, czy kwalifikuję się do refundowanej operacji.
Lekarz był starszym mężczyzną i czułam się przy nim wyjątkowo nieswojo, nawet sposób, w jaki do mnie mówił, brzydził mnie ...
Robił mi zdjęcia bez koszuli za parawanem i przy każdym zdjęciu opisywał moją pierś, podczas gdy moja mama była obok niej.
Obmacał moje piersi, ważył je rękami, spędzał tam czas.
Wciąż byłam dziewicą u szczytu kompleksu, a pierwszym facetem, który dotknął moich piersi, był stary Marsyliusz, który sprawiał, że miałam ochotę zwymiotować.
Na koniec, gdy zapytałem go, czy mogę być pewien, odpowiedział:
- Twoje piersi są w porządku, tysiące kobiet zabiłoby, żeby je mieć! Nie są wystarczająco duże, nie wystarczająco brzydkie! "
Zostawiłem jędrność na mojej skórze gorzej niż kiedykolwiek, a szczególnie zdesperowany sytuacją . Nigdy nie wróciłem.
Wybór redukcji piersi, aby uzyskać lepsze
Dla mojej matki to każdy mężczyzna dla siebie.
Jeśli chcę mieć operację, dam radę, ale nie mogę na niej polegać. Nie jest tak źle: za kilka miesięcy będę miał budżet na redukcję.
Nie powiedziałem jej jeszcze, że zbliżam się do celu, bo rozmawiam z nią o tym projekcie już od kilku lat i nie sądzę, żeby wierzyła, że kiedykolwiek mnie na to stać.
Ale jeśli napisałem to świadectwo, to po to, aby każdy zdał sobie sprawę, że nie dlatego, że mamy duże piersi, jesteśmy z nich dumni.
Posiadanie piersi większych niż przeciętne na co dzień nie jest łatwe, a wygląd i komentarze innych mogą pogorszyć istniejący kompleks.
Zaakceptowanie siebie i nauczenie się kochania siebie jest ważne, ale możesz zmienić swoje ciało, jeśli poczujesz taką potrzebę.
Operacja nie czyni mnie lub ciebie osobą, która po prostu nie była w stanie pogodzić się ze sobą.
Dla mnie to także sposób na dbanie o swoje samopoczucie .
