Wiem, że dla wielu "cheerleaderek" rymuje się ze stereotypem super gorącej dziewczyny, popularnej, dziewczęcej, trochę zdzirowatej , jak Quinn Fabray (Glee) czy Cheryl Blossom (Riverdale).
W świetnym artykule opublikowanym kilka miesięcy temu mademoisell wyjaśnił ci, w jaki sposób wytrwałość tego stereotypu była redukcyjna dla tego złego sportu .
Dziś przyszła kolej na serial Cheer , który ukazał się w tym tygodniu w serwisie Netflix, aby uhonorować tę tak mało znaną we Francji dyscyplinę .
Cheer, o co chodzi?
Cheer to serial dokumentalny, który zagłębia się w codzienne życie drużyny cheerleaderek Navarro , prowadzonej przez Monikę Aldamę (aka The Queen), najbardziej znaną i prestiżową drużynę w Stanach Zjednoczonych.
Podczas 6 odcinków Cheer oferuje nam pełne zanurzenie się w tej najbardziej intensywnej dyscyplinie.
W programie : skoki, figury i piramidy, ale także presja, rywalizacja i historie z życia.
Cheer, prawdziwa twarz cheerleaderek
Cheerleading, hiper fizyczny sport
Bo jeśli cheerleaderek jest często wyobrażany lub przedstawiany jako sport barbie, w którym wszystko, co musisz zrobić, to potrząsnąć pomponami i przeliterować nazwę drużyny sportowej, to NIC .
Jest to superfizyczna dyscyplina, która wymaga drastycznego treningu fizycznego trwającego kilka godzin dziennie i który czasami (a nawet często) może skutkować upadkami i / lub poważnymi obrażeniami.
Cheerleading, niebezpieczna dyscyplina
Rzeczywiście, najmniejszy błąd członka zespołu może łatwo - i bardzo często - skutkować złamaniem, złamaniem szyi lub wstrząsem.
Przyznaję drogi czytelniku, że kilka razy wstrzymałem oddech, obserwując akrobacje drużyny Navarro i krzywiąc się z bólu podczas niektórych upadków.
Obecnie ze wszystkich kobiecych sportów cheerleaderek ma najpoważniejsze kontuzje.
Wyjaśnia Natalie Adams, współautorkę książki „Cheerleader! Ikona amerykańska ”(odcinek 2).
Ryzyko to jest wręcz przerażające, ale których cheerleaderki są świadome i są gotowe podjąć, aby być najlepszymi.
W zeszłym tygodniu spadłem ze szczytu piramidy. To nie jest mój pierwszy wstrząs mózgu. To moja piąta. Nic nowego dla mnie. Ogólnie rzecz biorąc, to cheerleaderek, musisz przez to przejść, aby osiągnąć doskonałość.
Wyjaśnia Allie, jedną z ulotek drużyny Navarro (odcinek 2).
Cheerleading, sport nie tylko dla dziewczyn!
Ponieważ jeśli wielu uważa, że cheerleaderek to dyscyplina kobieca, to się mylą.
W Cheer dowiadujemy się, że zespół może składać się prawie 50/50 dziewcząt i chłopców, tak jest w przypadku Navarro.
A podczas najbardziej prestiżowych amerykańskich zawodów cheerleaderek (Daytona Championship) wśród startujących drużyn na scenie jest jeszcze więcej chłopców (11) niż dziewcząt (9).
Cheerleading, sport dostępny dla wszystkich
To, co szczególnie spodobało mi się w Cheer, to fakt, że serial pokazał mi, że drużyna cheerleaderek może składać się z bardzo różnych profili.
Jeden wyjaśnia, że bez cheerleaderek z pewnością byłaby za kratkami; inny mówi, że rzucił futbol amerykański, mimo że był bardzo dobry, z zamiłowania do cheerleaderek; jeszcze inny wyjaśnia, że dzięki cheerleaderek stała się supergwiazdą w sieciach społecznościowych, ale nigdy nie chodziła do szkoły.
Krótko mówiąc, podążamy za sportowcami z różnych środowisk, po prostu skupieni wokół jednej wspólnej pasji i to jest naprawdę odświeżające .
Cheer, dlaczego binger?
Cheer sprawił, że zanurzyłem się w samym sercu tego niesamowitego świata cheerleaderek, przenosząc mnie na boisko i do dormitoriów.
W rezultacie nadal chcę więcej i najprawdopodobniej zasubskrybuję konta zespołu Navarro i jego członków na Instagramie, aby śledzić ich przygody w prawdziwym życiu.
Serial był w stanie bez sztuczek uchwycić naturalne środowisko cheerleaderek i przywrócić zły wizerunek tego sportu wojowników. I za to bez wahania polecam!
A ty, czytelniku, co myślisz o Cheer?
