List córki do ojca: kultura gwałtu, patriarchat i feminizm

Przed przeczytaniem tego świadectwa

Blanche ma 18 lat i napisała ten list do swojego ojca po marszu #NousToutes przeciwko przemocy wobec kobiet .

Jeśli jeszcze nie mieliście okazji wziąć udziału w spacerze i chcecie zobaczyć kilka jego zdjęć, zapraszam do obejrzenia relacji Esther Reporter!

Tata,

Dziś wieczorem chcę napisać do ciebie list.

Wcześniej przez telefon powiedziałem ci, że chcę się przeciwstawić patriarchatowi, a ty odpowiedziałeś ze smutkiem, że nie muszę już dłużej opierać się patriarchatowi, ponieważ on już nie istnieje i że już zmiażdżyłeś swoje jaja .

Tato, patriarchat nadal istnieje

Jestem zła, bo myślę, że nie jesteś pierwszym mężczyzną, którego słyszę.

Być może dlatego, że ludzie, których cenię, nie grają w patriarchat i dlatego czują się atakowani, gdy mówimy zbyt ogólnie o „mężczyznach”, którzy utrudniają nam dostęp do życia.

Tato, jeśli patriarchat nie jest już dziś widoczny w prawie, pozostaje mocno zakotwiczony w społeczeństwie, ku nieszczęściu nas wszystkich.

Tak dla wszystkich , a nie tylko dla wszystkich.

Tato, życie w naszym dzisiejszym społeczeństwie pozostaje dla mężczyzny i kobiety zupełnie innym doświadczeniem, wykraczającym poza nasze oczywiste różnice biologiczne.

Jeśli uważam, że dziś musimy się nadal opierać, to nie walka z wiatrem, ale z systemem myśli i edukacji, który zatruwa nasze dzieci i popycha naszych chłopców do gwałtu, zabijania, do gardzić kobietami, kiedy już stały się mężczyznami.

I to bardzo często, nie zdając sobie z tego sprawy.

Tato, ja też zostałem zgwałcony

Tato, chłopak, który mnie zgwałcił, nie wiedział, co robi. Zrozumiałem to sam rok później i dosłownie zrobiło mi się niedobrze.

Miałem gorączkę, zwymiotowałem. Ponieważ zdałem sobie sprawę, że pewnego dnia pozwoliłem komuś używać mojego ciała jako zwykłego przedmiotu ich pożądania.

Więc nie, nie krzyczałem, nie walczyłem, ale nawet po wyjaśnieniu, że teraz nie jest na to czas i że wolę wracać do domu, ten chłopak, którego myślałem, że kocham, nie słuchał mnie .

Przestałem mówić i pozwoliłem sobie odejść, mówiąc sobie, że w każdym razie to nie potrwa długo i że potem będę mógł spokojnie wrócić do domu.

Więc tak, pozwoliłem sobie odejść i moje ciało stało się przedmiotem, którego używamy.

A kiedy rok później opowiedziałem o tym temu chłopcu, mówiąc mu, że to, co stało się tamtej nocy, nie było normalne, że jak gwałt jest brakiem zgody i chciał, zgwałcił mnie, niczego nie zaprzeczył.

Po prostu powiedział mi, że nie zdawał sobie z tego sprawy .

Powiedziałem mu:

„Nie, nie teraz, nie mamy czasu, muszę jechać do domu. "

Nie słuchał mnie.

Tato, wszyscy są odpowiedzialni za to

Tato, z tym musimy walczyć.

Ryzykiem nie są podejrzani mężczyźni na parkingach, ryzyko to młodzi mężczyźni, których nie nauczono, jak najpierw słuchać i pytać.

Młodzi mężczyźni, którzy widzieli we wszystkich filmach mężczyznę, który z zaskoczenia przyszpilił kobietę do ściany, żeby ją pocałować, i którzy widzieli, że w każdym razie ta kobieta nie byłaby przeszkodą w zaspokojeniu ich pragnienia.

O ile chcieli, kobieta też by chciała .

Ryzyko też, tato, to te młode kobiety, które widziały te same filmy i te reklamy, wszędzie na murach naszych miast, gdzie inne kobiety są tylko przedmiotem pożądania, przynętą do konsumpcji.

Mówią sobie, tym młodym kobietom, że ich rolą jest zawsze akceptować i nie słuchać się nawzajem, kiedy nie chcą.

A litania wymówek podana gwałcicielowi, kiedy nas gwałci, jest długa:

„W końcu go kocham, ma pełne prawo do zabawy. "

„To mężczyzna, to normalne, że chce tego bardziej. "

„Powinienem był odmówić bardziej wyraźnie, to nie jego wina, tylko moja. "

Do tego dochodzi poczucie winy, które nas gryzie :

- Powinienem go powstrzymać. "

„Nie jestem nawet w stanie ochronić swojego ciała. "

Kwestia gwałtu, szczególnie w przypadku gwałtu w parze, który jest bardzo częsty, nie jest:

- Jak mógł mi to zrobić? "

Ale raczej :

- Jak mogliśmy pozwolić mu to zrobić? "

W końcu wmawiam sobie, że winię siebie za to, że pozwoliłem mu zgwałcić mnie.

I ten chłopiec jest jak najbardziej normalny, jest nawet wrażliwy na kwestie feminizmu, ale nie nauczono go słuchać pragnień lub braku pożądania otaczających go ludzi.

Mam wrażenie, że „to nie jego wina”; że do nas, ofiar, należałoby edukacja gwałcicieli , nauczenie ich słuchania innych, czego każdy powinien się nauczyć, kiedy uczymy się patrzeć przed przejściem.

Że należałoby to zrobić, jeśli chcemy i jeśli możemy, ponieważ ofiary gwałciciela to często jedyne, które wiedzą, że jest on gwałcicielem.

Odnoszę wrażenie, tak, że to ofiary będą musiały działać, aby coś zmienić - zwłaszcza wiedząc, że 9% zgwałconych osób składa skargę, a tylko 1 na 10 skarg kończy się skazaniem ...

Zaczynam wierzyć, że więc lepiej byłoby uczyć mojego gwałciciela niż złożyć skargę .

Tato, moja historia i moje uczucia nie są wyjątkiem

Więc tato, jeśli uważam, że patriarchat nadal w traumatyczny sposób ciąży na życiu kobiet, to dlatego, że kiedy o tym mówię… moje doświadczenie jest przerażająco banalne .

Czasami mówimy o jednej na dwie kobiety. Ale mieszkam z młodymi kobietami, które znają swoje prawa do swojego ciała. Pochodzę z bardzo uprzywilejowanego środowiska.

I wciąż mam wrażenie, że to znacznie więcej niż jedna na dwie kobiety.

Tato, nie chodzi o miażdżenie męskich piłek, chodzi o to, żeby jak najszybciej nauczyć ich używać, szanując się nawzajem i dlatego jest walka, do której należy walczyć.

Nie chcemy, aby inne pokolenia kobiet cierpiały z powodu tego, co nas spowodowało, akceptowały i akceptowały wszystko, co stanowi zamach na ich integralność fizyczną i moralną.

Nie chcę głupio oskarżać, chcę odnieść sukces w pokazaniu, że problem istnieje , chcę uczestniczyć w długim procesie, który będzie jego rozwiązaniem poprzez przebudzenie świadomości.

Nasze założycielskie treści na temat patriarchatu i przemocy wobec kobiet

Ten list porusza wiele tematów związanych z feminizmem, seksizmem, przemocą wobec kobiet itp.

Jeśli potrzebujesz więcej zasobów, aby uzyskać informacje, sformułować opinię i dyskutować na te tematy, mogą Cię zainteresować następujące artykuły:

• Chcę zrozumieć ... kulturę gwałtu
• Chcę zrozumieć ... zawstydzanie dziwki
• Nieporozumienia dotyczące gwałtu i przemocy seksualnej we Francji ujawnione w przerażających badaniach
• Ok, nie ok, seria referencji, aby dowiedzieć się, jak rozpoznawać zgodę
• Liczba gwałtów we Francji wciąż jest przerażająca: oto jak to zmienić
• Gwałt małżeński: zrozumienie dzięki krótkiemu filmowi mówiącemu