Dochód podstawowy lub w skrócie dochód uniwersalny to idea płacenia każdemu tej samej kwoty co miesiąc. (Długo możemy przeczytać tę debatę w Liberation).
To, co wciąż było utopijnym środkiem, którego różne metody wdrażania są przedmiotem wielu debat, jest teraz obietnicą kandydata.
Benoît Hamon, jeden z głównych lewicowych kandydatów w wyborach prezydenckich , uczynił to jednym ze swoich flagowych środków. Wyjaśnia to w telewizji BFM (zwłaszcza od 12:27), do przeglądu poniżej.
„45 miliardów dla osób w wieku 18–25 lat”
W tym wywiadzie Benoît Hamon wydaje się być świadomy wyzwań, jakie stwarza ustanowienie dochodu powszechnego i właśnie z tego powodu wyjaśnia, że będzie to musiało być realizowane stopniowo. Jeśli jednak zostanie wybrany, to z chwilą inauguracji zamierza wprowadzić w pierwszej kolejności etap dochodu podstawowego, przeznaczonego wyłącznie dla osób w wieku 18-25 lat:
„Proponuję, na kilku etapach, stopniowy proces, który doprowadzi do tego, co jutro (…) w ciągu 5 lat w pewnym sensie będziemy mieć powszechny dochód rozdzielony na wszystkich.
Ale do tego czasu opcja, którą proponuję, wymaga uruchomienia 45 miliardów dla osób w wieku 18–25 lat. "
I nie bez powodu: pierwotnym pomysłem Benoît Hamona jest przeciwdziałanie skrajnemu ubóstwu, w szczególności młodym ludziom , czyli my. Ponieważ jesteśmy w sytuacji niejasności i niepewności finansowej w wieku od 18 do 25 lat, z uwagi na fakt, że minima społeczne, to znaczy w szczególności RSA, nie są dostępne przed tym wiekiem.
Benoît Hamon rozwija swoje pośrednie rozwiązanie w dwóch kierunkach. Po pierwsze, zwiększyć RSA o 10% - co podniosłoby go do 518 € dla osoby samotnej bez dzieci, która już otrzymuje pomoc mieszkaniową: obecnie 470, 95 €. Byłoby wypłacane automatycznie wszystkim możliwym beneficjentom.
Po drugie, przydziel sumę 600 euro wszystkim młodym ludziom w wieku od 18 do 25 lat , niezależnie od ich sytuacji.
Ogłaszany przez niego cel, który wpisuje się w walkę z niepewnością, to wspieranie przejścia do świata, w którym rynek pracy grozi nasyceniem i gdzie zmieniają się również formy zatrudnienia, z coraz większą liczbą osób pracujących na własny rachunek, jako freelancerzy lub w każdym razie poza ramami świętego CDI…
Więc co myślisz o tym pomyśle?
