- Artykuł pierwotnie opublikowany 18 września 2021 r
Ten artykuł nie jest o zaburzeniach psychicznych czy dysocjacjach osobowości, ale po prostu o tym, jak panna radzi sobie ze sposobem, w jaki społeczeństwo chce umieścić ją w pudełku o bardzo sztywnych ścianach!Nie jestem sam w swojej głowie, to fakt. I myślę, że jesteśmy bardzo w tym przypadku.
Skórzana kurtka motocyklowa, sukienka w kwiaty i koszulka z dziurami
Jestem typem laski, która nosi skórzaną kurtkę i buty nabijane ćwiekami, paląc w poniedziałki zbożowych Cyganów, wkłada małą sukienkę w kwiaty i rumieni się, by we wtorek wypić różowo-grejpfrutowy wieczór i spędzać czas u mnie. przez cały dzień w koszulce z dziurami i plamami koloryzacji na ramionach w środę.
Moi znajomi przyzwyczaili się do niestabilności mojego ubioru i włosów (trzeba powiedzieć, że nikt na Ziemi nie doświadczył tak dużo jak ja na ten temat, podniosłabym do tego rękę). Ale różnice w mojej osobowości nie kończą się na tym!
Rock'n'rollowe wieczory i poranki w kuchni
Jeśli w czwartek wieczorem mam zamiar wystawić rasę na piwo, bekając w twarz nieszczęsnym ludziom, którzy przeszli moją ścieżkę bez zmysłów, aby uciec, drapiąc moje cojones i krzycząc na każdego, kto chce to usłyszeć, niż ta suka społeczeństwo konsumpcyjne będzie miało naszą skórę i naszą duszę, można się założyć, że w piątek spędzę dzień za kuchenką, gotując na wolnym ogniu dobre potrawy, aby powitać gości w naczyniach błyszczących złożonymi serwetkami w kształcie kwiatu lotosu.
Jestem trochę jak punk nazywany dziewczyną z dobrej rodziny z innego czasu.
Bohaterka United States of Tara jest również wieloaspektowa, ale jest mniej zabawna: cierpi na dysocjacyjne zaburzenie tożsamości.
Splątane włosy i wymalowany makijaż
Dzisiaj wrzeszczę na moją najlepszą przyjaciółkę, bo znowu została wyruchana przez dupka. Wygłosiłam mu kolejne kazanie na temat niezależności kobiet, przejmowania się sobą, niebezpieczeństw związanych z seksualizacją nieletnich oraz tego, że powiedzieć o facecie, że jest „za meugnooon !!”. Czasami sprowadza się do porównania go do miniaturowego pudla.
A jutro zrobię się bardzo mała i będę pracować w cieniu, aby ten przyjaciel mógł mieć zaszczyt w pracy, ponieważ potrzebuje tego bardziej niż mnie.
Dziś wyrywam lwią grzywę, nawet nie rozplątaną, bez korektora i zdecydowanie osądzam 16-letnie fashionistki, które uważają, że wygląd i bycie to synonimy. A jutro spędzę dwie godziny w łazience, nakładając makijaż, jakbym otrzymywała Oscara.
I tak jest przez cały czas. Zamknięcie się w jednej roli wydaje się być normą, tak jak wszyscy jesteśmy stereotypami serialu telewizyjnego . Istoty jednowymiarowe.
Co jeśli wyjdziemy z naszych pudeł?
Możesz być feministką, która nie goli pach LUB laską z sztucznymi rzęsami, która chichocze podczas towarzyskiego wieczoru. Możesz być zabawną dziewczyną, która pluje swoim piwem przez nos LUB ładną dziewczyną, która robi oczy łani, sącząc Monako.
No nie, przepraszam! Jestem wielokrotny, gubię się w całym tym bałaganie i nie ukrywam tego. Biorę życie takie, jakie przychodzi i jak mogę.
Tak, chcę krzyczeć, zbuntować się, pouczać i tak, zdaję sobie sprawę, że często nie jestem lepszy od tych, których krytykuję, że wszyscy tak samo jak my, po prostu staramy się wyjść z gry, znaleźć miejsce, w którym czujemy się dobrze, w którym czujemy się przydatni .
Moje własne miejsce, czuję to wszędzie. Czuję się wiecznie samotna i kochająca żonę, czuję się jak polityk i hodowca kóz, czuję się brunetką, blondynką, rudą.
Nie wiem, czy jesteśmy tym, co robią nas inni, czy też definiujemy siebie tylko sami, ale w każdym razie nie jestem gotowy, by zostać zamknięty w pudełku. Moim zdaniem sztuka polega na tym, aby nie akceptować siebie takim, jakim jesteś, ale zrozumieć wszystkich, którymi możesz być . Więc bądźmy szaleni, bądźmy wielokrotni i przeżyjmy sto żyć w życiu!
