W tym tygodniu, 8 marca, opowiedzieliśmy Wam piękne rzeczy o De plus belle, w których odkryliśmy Florence Foresti i Mathieu Kassovitz w szczególnie poruszających alternatywnych rolach. Dramatyczna komedia promująca pewność siebie i pomagająca w akceptacji własnego ciała.
W przypadku pięciu wybranych filmów udajemy się w horyzonty bardziej odległe niż Lyon, gdzie kręcono De plus belle.
Cudowny sekretny ogród Belli Brown, kapryśne nurkowanie w kolorowym wszechświecie
Opowiem o dwóch filmach, które wyszły dziś bezpośrednio na DVD. Pierwszy, Wonderful Secret Garden Belli Brown, był hitem.
Angielska komedia dramatyczna, kapryśna bohaterka, ujmujące postacie drugoplanowe, • aktorzy, których uwielbiam (na przykład Jessica Brown Findlay i Andrew Scott)… Wszystkie składniki filmu fabularnego, które lubię, są obecne.
Jasne kolory są szczególnie wspaniałe i nie mówię tego, ponieważ w ogrodzie są kwiaty. Nie, przypomina Submarine lub inne słodkie brytyjskie dramaty.
W rzeczywistości to jego bohaterka, Bella, jest szczególnie ujmująca. W swoim OCD i wizji świata udaje jej się uwolnić świeżość, której brakuje w zbyt mrocznych dziełach współczesnego kina.
Bohaterka, sympatyzując z innymi bohaterami, a następnie ostatecznie tworząc więź mentor-podopieczny, pozwala grupie dobrze funkcjonować. Jego ewolucja na przestrzeni dziejów sprawiła, że rozkwitł jak kwiat (tak, łatwe porównanie).
Krótko mówiąc, to naprawdę ładna brytyjska komedia dramatyczna, jaką lubimy! Chociaż wolałbym inne zakończenie romantycznej historii ...
100 ulic, skrzyżowane losy w Londynie
Ten drugi film fabularny - o skrzyżowanych losach - jest również angielski i, po raz kolejny, z aktorami, których szczególnie lubię (Gemma Arterton, Tom Cullen, Idris Elba). Można go znaleźć bezpośrednio na MyTF1 VOD.
Będę szczery, nie uważam tego za niezwykłe. Ale jak na film chóralny z wieloma postaciami jest bardzo fajny.
Mamy byłego mistrza rugby, który ma kłopoty z żoną, która chce rozwodu, ponieważ kilkakrotnie ją zdradził.
Po drugiej stronie mamy małego bandytę, który próbuje zrozumieć swoją historię przy wsparciu drugorzędnego aktora, który najwyraźniej prowadzi spokojne życie.
I wreszcie, aby zamknąć to trio, para, której mąż jest taksówkarzem, próbuje adoptować dziecko. Wydaje się, że nic ich nie łączy.
Nigdy tak naprawdę nie rozumiałem pożytku z zrobienia jednego filmu złożonego z tak różnych od siebie historii, w skrócie samej koncepcji filmu chóralnego.
Ale kiedy istnieją bardzo subtelne powiązania między postaciami, aby nadać złożoność i rezonans fabułom między nimi, tworzy to inny wymiar, którego zainteresowanie mogę zrozumieć.
Samo w sobie szczególnie podobały mi się portrety postaci, chociaż wiele scen było tylko pretekstem, aby zobaczyć niestety (lub nie) źle ubrany Idris Elba.
Cienie, ten niezbędny film o pionierach
Zwiastun dość dobrze oddaje film, ale Figures in the Shadows nadal mają wiele do zaoferowania pod względem zaangażowania, solidarności i przeciwdziałania segregacji.
Śledzimy TRZY bohaterki, PRAWDZIWE, które podziwiasz, które imponują, które chcesz wziąć za modele. Zmienili / naznaczyli historię, ponieważ podjęli działania i wzięli sprawy w swoje ręce w świecie, w którym nic nie zostało im podane na talerzu.
Nie tylko Figures in the Shadows są pełne feminizmu, ale także tolerancji i nie bez powodu został nominowany do Oscara.
To zabawne i jednocześnie bardzo wzruszające, scena z toaletami (jedyne dla kobiet kolorowych są w innym budynku, gdzie podróż powrotna zajmuje około 40 minut) jest mistrzowska, równie mocna niż „Zjedz moje gówno” w kolorze uczuć.
Odniesienie nie jest trywialne, ponieważ w tym filmie jest również Octavia Spencer.
Pharrell Williams, który jest koproducentem, był zdziwiony, że nie znał kobiet z tej historii, dlatego uważa, że tego rodzaju filmy są ważne.
Będąc w Paryżu, poruszył interesującą kwestię: „Czy znasz wiele filmów z francuskimi naukowcami? W ogóle kobiety? ”. Oczywiście, poza Marie Curie, jest to skomplikowane ...
Państwo Adelman, prawdziwi fałszywi autorzy
Film śledzi 50 lat życia pary, którą tworzy młody student literatury i nieudany pisarz poszukujący wydawcy (i inspiracji).
Poprzez różne rozdziały ich życia i epoki, jesteśmy świadkami ewolucji ich złożonych relacji, z dala od stereotypów typowych historii miłosnych. Ich osobowość i psychologia również się zmieniają, gdy nieudany pisarz staje się pisarzem odnoszącym sukcesy.
Monsieur and Madame Adelman jest interesujący, a przede wszystkim zaskakujący, zwłaszcza ze swoim bardzo wywrotowym humorem.
Podążanie za dwoma bohaterami przez 50 lat pozwala nam lepiej zrozumieć ich wybory lub całkowicie szalone rzeczy, które mogą zrobić sobie nawzajem.
Nicolas Bedos i Doria Tillier błyszczą tysiącem świateł w swoich zabawnych, ale bardzo mrocznych rolach. Ich niedoskonały związek nie ma być uniwersalny w kwestii miłości, ale raczej przedstawia historię życia.
Wymiar literacki, wraz ze wzrostem sukcesu pisarza aż do jego całkowitego wykolejenia (i pewną formą spokoju na końcu), stanowi kolejny aspekt tego filmu fabularnego, ponieważ wnosi wiele niuansów do co zwykle widzimy od „nieudanego autora”.
Osobiście doceniłem ten film za bardzo lekceważący ton, ale także za ambicję odtworzenia 50 lat pary z tymi samymi aktorami (i to się udaje!), Co naprawdę pomaga wykarmić psychologię bohaterów.
Kraina róż, efektowny film dokumentalny
Terre de roses to film dokumentalny o kurdyjskiej grupie wojskowej. Reżyser Zaynê Akyol wyszedł na spotkanie z grupą kobiet z PKK (Partii Pracujących Kurdystanu), które muszą bronić swojego terytorium przed Państwem Islamskim i Turcją.
Mówiąc ogólnie, możemy podsumować PKK jako ruch partyzancki popierający demokrację. W ogóle nie wiedziałem o istnieniu tej partii (składającej się z 40% kobiet).
Te młode kobiety zobowiązują się na całe życie, używając szczerze przestarzałych materiałów (kiedy widzisz ich walkie-talkie, zastanawiasz się, jak udaje im się przeżyć), bronić zasad, które nie zawsze im odpowiadają.
Ale ludzie, których śledzimy, znaleźli wolność, angażując się. Śmieją się, cieszą się życiem, a mimo to walczą i szukają akcji z niesamowitą autentycznością.
Ten bardzo ludzki i ciekawy dokument pozwala nam spędzić czas z tymi kobietami, zrozumieć powody, które skłoniły je do zaangażowania, ale nigdy nie będziemy żyć w ich warunkach.
Prawdziwa oda do kobiecej solidarności, Terre de roses zabierze Cię tam, gdzie nigdy nie odważyłeś się postawić stopy.
