W rodzinnych " ciosach starości " jest gorszy niż 10 lat LOST, bardziej bolesny niż 10 lat BB Brunesa, bardziej intensywny niż 19 lat małego Teletubisie.
Jeszcze gorsze niż urodziny bliźniaków Olsen.
Jest 20 lat Harry'ego Pottera i kamienia czarnoksiężnika , opublikowanego 26 czerwca 1997 r. I opublikowanego we Francji w listopadzie 1998 r.
Minęło 20 lat, odkąd mały Harry wyszedł ze swojej szafki pod schodami, aby zabrać nas ze sobą do Hogwartu, do cudownego świata Czarodziejów, Galeonów, Nimbus 2000 i niepokojącego Sam-Wiesz-Kto.
Oczywiście w Mademoisell byliśmy ZOBOWIĄZANI, aby złożyć jej hołd! Ponieważ dwie dekady później Pottermania, jak ją nazywano, nie postarzała się ani trochę .
Harry Potter, ten towarzysz dzieciństwa
Jako dziecko rozwaliłem wszystkie książki, które znalazłem w moim zasięgu - prawdziwy mol książkowy. Pewnego dnia moja starsza siostra włożyła mi do rąk nieco napaloną kieszonkową powieść.
Dwóch chłopców w spiczastych kapeluszach na kocu oświetliło różdżkami ciemny i groźny korytarz. Po drodze, wyobrażam sobie, w kierunku tej słynnej Komnaty Tajemnic, o której mówi tytuł ...
Tak, zacząłem Harry'ego Pottera od drugiej książki i szczerze mówiąc, nie przeszkadzało mi to. Najpierw rzuciłem się w głąb tej historii, żeby zostać Potterheadem.
Od tego momentu Harry Potter był częścią mojego życia . Przyśnił mi się list do Hogwartu, ceremonia Przydziału Kapeluszy, szklanka schłodzonego soku dyniowego.
Ja też chciałem nauczyć się warzyć eliksiry, transfigurować siebie i patrzeć, jak śnieg wpada przez okna mojego pokoju wspólnego.
Z moją siostrą przez wieki robiliśmy turbo-trudne quizy o Fantastycznych zwierzętach i Quidditchu. Znaliśmy zaklęcia na pamięć i przejrzeliśmy wszystkie testy dostępne online, aby przetestować naszą pamięć.
Każdego roku nadchodził długo oczekiwany moment, moment nowego tomu o Harrym Potterze . Pojemniki pełne książek kwitły przez noc w Fnac w moim małym miasteczku, a ja w końcu trzymałem Graala w dłoniach.
Z moją siostrą odbywaliśmy starannie zaplanowane wycieczki z czytaniem, co roku na przemian z tą, która jako pierwsza miała otworzyć nowego Harry'ego Pottera. To wszystko było poważne!
„Mówię ci otwarcie, Czara Ognia nie jest odskocznią. "
Pożerałem to, sagi, od czasów Igrzysk Śmierci do Mrocznej Wieży, ale nigdy nie znalazłem tego quasi-zrytualizowanego aspektu, który miał moją pasję do Harry'ego Pottera .
Harry Potter i jego cenne nauki
Harry Potterze, to nie była manichejska opowieść o przeciwstawieniu złych facetów. Postacie były dopracowane , ich zmagania i opinie także.
Kiedy byłem mały, stwierdziłem, że Hermiona jest frajerem w swojej walce dla skrzatów domowych. Kilka lat później zdałem sobie sprawę, że walczyła z nieuzasadnionym uciskiem całego ludu i że to Ron był do dupy wyśmiewaniem się z niej.
A co z słabo zawoalowaną paralelą między ideologią „czystej krwi” a okrucieństwami III Rzeszy?
Harry Potter opowiada się za wspólnym życiem , różnorodnością społeczną, tolerancją i życzliwością wobec zwierząt. Saga uczy nas, że dobrze jest być ciekawym • x • se, otwartym • e, żądnym przygód.
Uczy nas również, że nie ma wieku na posiadanie politycznego sumienia , przeciwstawianie się absurdowi i skubanie z systemu przesiąkniętego nierównościami.
W wieku, w którym wielu dorosłych mówiło mi: „Zrozumiesz, kiedy dorośniesz” lub „To normalne, myślimy, że wiemy wszystko w twoim wieku”, Armia Dumbledore'a udowadniała mi, że moje opinie również mogą mieć znaczenie.
(Nadal uważam, że Snape to dupek. Nie musisz komentować, nie przekonasz mnie.)
Harry Potter, bardziej żywy niż kiedykolwiek w 2021 roku
Mały czarodziej urósł, podobnie jak jego fani!
Społeczność Potterhead jest nadal aktywna i nie czeka na przebudzenie Przeklętego Dziecka lub Fantastycznych Zwierząt .
Potterheadowie ponownie przeczytali książki, idą na konwencję Harry'ego Pottera, mamroczą „Mischief Accomplished” wychodząc z częściowej i doskonale wiedzą, że Ślizgoni nie wszyscy są sukinsynami.
Wielu z nich zostało wprowadzonych do fanfiction i fandomów z Harrym Potterem, ćwiczyło piórem w przygodach Czarodziejów, zanim zaczęło tworzyć własne opowieści.
To globalna społeczność zjednoczona wokół wspólnej miłości do Harry'ego Pottera i uważam ją za piękną!
Harry Potter jest też wszędzie na co dzień. W potocznym języku nie jest niczym niezwykłym słyszeć o Domach, Kapeluszu Przydziału, Beuglante lub „tej lasce, przysięgam, prawdziwej Lavender Brown”.
Harry Potterze, zawsze pozostanie bezpiecznym zakładem , schronieniem, kocem na ciężkie czasy.
Kiedy życie wydaje się trochę zbyt przerażające, trochę zbyt surowe i gwałtowne, zasłaniam zasłony, robię litry herbaty ziołowej i wracam do Hogwartu, gdzie posągi są zaczarowane i gdzie śnieg pada na jezioro.
Gdziekolwiek pójdę , będzie ze mną trochę Harry'ego Pottera, który pomoże mi przetrwać trudne chwile .
Zawsze.
