Odkąd wybuchła afera Weinsteina, głos kobiet ofiar przemocy seksualnej stał się wolny . Hashtagi #MeToo (#MoiAussi) i #BalanceTonPorc wskazują skalę zjawiska.
Chociaż znamy statystyki, chociaż wiemy, liczba opinii jest przerażająca. I co jest równie przerażające… to wszyscy członkowie świty wiedzą, ale milczą .
Dlaczego w obliczu aktów nękania i / lub napaści niektórzy ludzie nic nie mówią?
Wyjaśnień jest wielorakich iw większości powiązanych z systemami - systemem patriarchalnym, w którym dorastamy, systemem, w którym nadużycie władzy jest trywializowane ...
Mechanizm jest podstępny: transformujemy, minimalizujemy, opóźniamy .
Ta codzienna seksistowska przemoc minęła w milczeniu
Czasami jeden z twoich kolegów lub koledzy z klasy żartuje sobie z tego, co ma na sobie kobieta, młoda dziewczyna. To tylko żart.
Czasami polityk uderza kolaborantem w pośladki. To tylko pomyłka.
Czasami każdy mówi, że twój przyjaciel jest ziarnisty, ciężki, lepki. Tak po prostu, to jego osobowość.
Podczas gdy nie.
Słowa mają znaczenie : oceniać strój kobiety, żartować z bezgłowych blondynek, to być seksizmem. Celowe dotknięcie kobiety bez jej zgody jest napaścią. Nie niezdarność: napaść.
Ale w takim razie dlaczego odpuszczamy? Dlaczego często milczymy? Badania w naukach humanistycznych dostarczają pewnych odpowiedzi.
W obliczu agresji odlatują nasze pewniki
W 2021 roku Rolf Pohl, badacz psychologii społecznej, opublikował wyniki ciekawego badania.
Zaprosił uczestników do przeczytania hipotetycznych scenariuszy molestowania seksualnego. Po przeczytaniu zapytano ludzi, czy myślą, że zareagują na te czyny.
Wyniki były bardzo obiecujące: oczywiście większość z nich powiedziała , że tak, interweniowaliby, gdyby byli świadkami takich sytuacji!
Uff? Niezupełnie… badacze uważają, że czasami istnieje duża różnica między tym, co myślisz, że zrobiłbyś, a tym, co faktycznie robisz.
Zdaniem niektórych naukowców ta reakcja może być związana z „tendencją związaną z wpływem”: mamy skłonność do przeceniania wpływu zdarzenia na nas (zarówno pozytywnego, jak i negatywnego).
W tym konkretnym przypadku możliwe jest, że przeceniamy wpływ bycia świadkiem molestowania. Wydaje nam się, że jesteśmy zbuntowani, zgorszeni… krótko mówiąc, odczuwamy emocje, na które NIE mogliśmy nie zareagować .
Ale w rzeczywistości, z wielu psychologicznych powodów, wpływ sytuacji może być inny i możesz w ogóle nie interweniować.
Nie oznacza to, że nic nie czujemy, ale raczej, że nasze emocje są traktowane inaczej niż myśleliśmy.
Efekt świadka aktywuje się również w przypadku molestowania seksualnego
Nasz brak reakcji może mieć związek z tym, co specjaliści nazywają „efektem świadka” (lub „efektem widza”) : prawdopodobieństwo, że będę interweniować w nagłych wypadkach, jest odwrotnie proporcjonalne do liczby obecnych świadków.
Krótko mówiąc, im więcej ludzi, tym mniejsze ryzyko będę przeszkadzać.
Latané i Darley (1968) przygotowali pierwsze badanie na ten temat.
Badani uczestniczyli w rozmowie przez interkom (uczestnik nie widzi żadnej z osób, z którymi rozmawia, po prostu je słyszy). Podczas rozmowy jedna z osób cierpi na napad padaczkowy .
Zapewniamy, że jest wspólnikiem, tak jak inne postacie… z wyjątkiem oczywiście uczestnika!
Wyniki są przekonujące:
- Gdy badany uważa, że jest jedynym świadkiem (rozmowa dwuosobowa), interweniuje w 85% przypadków
- Gdy wydaje mu się, że obecny jest inny świadek (rozmowa trójstronna), działa w 62% przypadków
- Kiedy uważa, że scenę słyszy czterech innych świadków, interweniuje tylko w 31% przypadków.
Eksperyment powtarzano wielokrotnie, w wielu różnych kontekstach, a efekt jest zawsze ten sam: im więcej świadków, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że interweniują .
Dla naukowców efekt kontroli mógłby opierać się na trzech mechanizmach.
- Wpływ społeczny : czekam, aby zobaczyć, jak zareagują inni (a jeśli nie zareagują ... może się zdarzyć, że nie ma miejsca na reakcję)
- Ujęcie oceny : boję się popełnić błąd w ocenie robię sytuacji (i boję oczach innych)
- Rozproszenie odpowiedzialności : im więcej, tym mniejsza odpowiedzialność za czyn waży na mnie specjalnie.
Jestem świadkiem seksistowskich zachowań, co mam robić?
Nie otrzymaliśmy strasznej klątwy: możemy nauczyć się reagować. A w konkretnym przypadku, który nas dotyczy, seksistowskim zachowaniu, wy, mężczyźni, możecie nauczyć się interweniować.
Dowiedz się, jak zareagować, gdy jeden z twoich rówieśników zachowuje się seksistycznie, gdy jeden z twoich kumpli zachowuje się szorstko, gdy twój najlepszy kumpel robi niestosowny komentarz.
Jak trenujesz reagować?
Rzeczy są prostsze niż się wydaje! Aby podjąć decyzję o interwencji, przejdziesz przez trzy etapy .
- Najpierw zauważysz sytuację (ponieważ dowiesz się, czym jest seksizm, molestowanie itp.)
- Wtedy zrozumiesz, że twoja reakcja jest pilna (nigdy nie jesteś lepiej obsługiwany niż sam)
- Wreszcie zdecydujesz, że interwencja z Twojej strony jest „właściwą” odpowiedzią na zaistniałą sytuację.
Tymi trzema małymi krokami możesz przyczynić się do ogromnej zmiany! Jeśli naprawdę chcemy coś zmienić, zmusić prześladowców i agresorów do wypełnienia swoich obowiązków, nie możemy dłużej milczeć.
Jak powiedział Mymy, parafrazując Gwyneth Paltrow, do której odniósł się Harvey Weinstein:
„Trzeba szerzyć słowo: koniec bezkarności”. "
Nie chodzi o to, żeby powiedzieć: to mężczyźni powinni chronić kobiety. Nie ma już raczej na celu ochrony, poprzez bezczynność , członków naszego otoczenia, którzy nękają, dyskryminują, wykorzystują i gwałcą.
