W 2021 roku Revenant uwiódł krytyków i WRESZCIE poprowadził starego dobrego Leo, dopóki nie zdobył złotej statuetki.
Z kolei Alejandro González Iñárritu otrzymał Oscara dla najlepszego reżysera za film Birdman.
Jak wszystkie udane prace, The Revenant był oczywiście krytykowany, nadużywany, a czasem nawet wyśmiewany.
Ze swojej strony wziąłem dość obszerną lekcję kina. Revenant to coś więcej niż film o przetrwaniu, to ćwiczenie w kontrolowanym i ostatecznie humanistycznym stylu.
Ale ten film przyćmił wszystkie inne, sprawiając , że zapomnieliśmy o talencie Iñarritu, bez względu na to, jak genialny filmowiec!
Na przykład namiętnie kochałem Amours Chiennes et Babel - bardziej niż The Revenant.
Kilka lat po premierze tych dwóch kultowych filmów Iñárritu rozpoczął ambitny i ryzykowny dramat społeczny, który nie okazał się wielkim sukcesem.
Czas przywrócić mu szlachetność, poświęcając mu całą moją uwagę.
Biutiful, o co w tym wszystkim chodzi?
Uxbal, ojciec dwójki dzieci o imieniu Mateo i Ana, jest na krawędzi.
Podczas swobodnego spadania czuje , że otacza go śmierć.
Utrzymuje się z handlu ludźmi związanego z szarej strefy miasta i zatrudnia nielegalnych imigrantów, głównie pochodzenia chińskiego lub senegalskiego.
Ale Uxbal ma równoległą działalność. Jest jasnowidzem i komunikuje się z ludźmi, którzy właśnie odeszli, aby pomóc im dostać się „na drugą stronę”.
Marambra, jego były partner i matka jego dzieci, ma chorobę afektywną dwubiegunową i straciła opiekę nad swoimi dziećmi. Ale Uxbal jest zdeterminowany, by ponownie się z nią połączyć, gdy jeden z jej krewnych przewiduje jej rychłą śmierć.
Dowiaduje się , że ma raka prostaty , co nie daje mu większych szans na przeżycie. Dokładnie kilka miesięcy.
Jego cel na te ostatnie chwile życia? Zwiększ liczbę nielegalnych działań, aby zapewnić „przyszłość” swoim dzieciom.
Oto jesteśmy, cieszymy się co.
Biutiful i jego główny aktor nagrodzeni
Prezentowany w oficjalnym konkursie festiwalu filmowego w Cannes w 2021 roku Biutiful wyróżniał się.
Wreszcie zwłaszcza jego tytułowa rola, w osobie Javiera Bardema.
Wykonuje blefowanie, ponieważ jest szorstki, szorstki i dramatyczny. Javier Bardem otrzymał dla niej nagrodę za interpretację męską.
Był również nominowany do Oscarów, ale zostawił go z pustymi rękami.
Ojcostwo w sercu Biutiful
W zestawie prasowym rozdawanym dziennikarzom po premierze filmu twórca zwierzył się swojej wizji postaci ojca:
„L boi się utraty ojca, zostania ojcem i tego właśnie momentu, kiedy zaczniesz być swoim ojcem, a twoje dzieci staną się tobą. "
Ogarnął mnie centralny temat jego filmu.
Postać Uxbal ma wszystko, co jest obrzydliwe, a priori. Jednak coś w jego niedoli, w jego pragnieniu ochrony potomstwa, sprawia, że się wzrusza.
W domu jest trochę mojego ojca. Co prawdopodobnie sprawia, że Biutiful jest jednym z filmów, które najbardziej mnie odwróciły.
Jeśli masz dość wrażliwą duszę, idź swoją drogą. Biutiful jest trudny, prawie za dużo ...
Javier Bardem od samego początku
W głowie reżysera od początku wszystko było jasne.
Uxbal zostanie obozowany przez Javiera Bardema i nikogo innego.
Jednak Alejandro nigdy nie współpracował z aktorem. Nigdy! Było to zatem ryzyko i nie najmniej ważne.
Jednak twórca Babel rozpoczął przygodę ze swoim źrebakiem. A wynik go zachwycił:
„Nikt inny nie mógł dać postaci tego, co mu dał. Nie zrobiłbym tego filmu bez niego, bo dla mnie on sam był Uxbalem.
Z Javierem było to jak zebranie razem Ogra i Głodnego… i każdy z nas chciał być zadowolony. "
W każdym razie na ekranie to oczywiste: Javier to Uxbal!
Iñárritu, audycje Dostojewskiego
Podobnie jak Dostojewski, Iñárritu jest po stronie uciskanych. Blisko nich, jak najbliżej marginesu, uchwycił surowe fragmenty życia.
Rzuca światło na tych, o których zapominamy, na których nie patrzymy. Współczuje, cierpi z nimi.
Podobnie jak rosyjski autor broni wdowca i sieroty z wściekłością graniczącą z odurzeniem. To szalone i uderza!
Biutiful, doskonały w kształcie
Jego styl, Iñárritu opanowuje go.
Jego film jest precyzyjny , mimo nieco szalonych, trochę niejasnych wydźwięków.
Sceny odbijają się echem, scena końcowa jest właściwie sceną wprowadzającą, ujęcia następują po sobie jak podmuchy wiatru, jak burza, która opada na życie Uxbala.
Krótko mówiąc, w Biutiful nic nie jest pozostawione przypadkowi. Widziałem to, widziałem, widziałem i znowu widziałem. Jednak nadal jestem zdumiony.
Zachęcam do wypróbowania preparatu Biutiful. Jest brutalny, smutny i trochę zgorzkniały.
Ale to jeden z głównych elementów filmografii reżysera (wylęgarnia arcydzieł).
Ose Biutiful.
Nawet jeśli go nie lubisz, myślę, że sprowokuje w tobie coś mocnego. Wstręt lub podziw, najważniejsze jest, aby się ruszyć.
Oto moja dobra pani, to wszystko na dziś. Życzę Wam wszystkiego najlepszego w niedziele i ogólnie dobrego życia, mam nadzieję, z dala od Uxbal!
