We współpracy z Twentieth Century Fox France (nasz Manifest)
Aktualizacja 25 lutego 2021 -
Ostatniej nocy, w niedzielę 24 lutego, rozdanie Oscarów odbyło się w Dolby Theatre w Los Angeles.
Ceremonia, na zakończenie której Olivia Colman zdobyła Oscara dla najlepszej aktorki.
Odkryj poniżej recenzję mojego ulubionego arcydzieła!
Artykuł pierwotnie opublikowany 6 lutego 2021 r. -
W 2021 roku po raz pierwszy przeszedłem Croisette. Z Cannes widziałem tylko plakaty, sukienki z cekinami i miejscowych stłoczonych na drabinach w telewizji.
Jednak byłem kilka razy w Golfe Juan, w pobliżu, kiedy byłem dzieckiem, ale nie miałem już wyraźnego wspomnienia światła Cannes.
Moje spotkanie z Yórgosem Lánthimosem na festiwalu filmowym w Cannes
Tak więc 4 lata temu relacjonowałem festiwal ze swoją szkołą dziennikarstwa.
Chodziłem godzinami, w szczerym słońcu, które następowało po równie zdecydowanym deszczu, aby zdobyć bilety i wejść do Świętego Graala: sali festiwalowej.
Widziałem tam jedne z najlepszych filmów konkursu, w tym Homara, na którym spotkałem się z Yórgosem Lánthimosem.
Kiedy wyszedłem z pokoju, poszedłem do FNAC i kupiłem Canine i Alps, jego dwie poprzednie kreacje.
Kilka godzin później werdykt był jasny jak tasak: Yórgos był moim nowym ulubionym reżyserem, wyprzedzając Dolana, Campiona, Andersona, Innaritu i wszystkich innych.
W zeszłym roku podpisał The Killing of the Sacred Deer - kolejne zabójstwo, w każdym znaczeniu tego słowa.
Kiedy pomyślałem, że nie może zrobić nic lepszego, zobaczyłem La Favourite…
La Favourite, fascynująca historia
Na początku XVIII wieku Anglia i Francja poszły na wojnę.
Przemoc i nędza niszczą ludzi, ale na dworze zajmujemy się głównie wyścigami kaczek, homarów i rzucaniem pomarańczami w nagich facetów, po prostu zakrytych peruką.
Królowa Anna nie może uczestniczyć w tych wydarzeniach z powodu raczej godnego ubolewania zdrowia fizycznego i psychicznego.
Zależna od emocji, nie może nic zrobić bez swojej wiernej doradczyni Lady Sary, która zamiast niej rządzi krajem. Sara jest wszędzie, nawet w łóżku Królowej, której obdarza czułymi pieszczotami.
Ale kiedy nowa służąca Abigail Hill pojawia się na dworze, bezpośrednio kwestionowana jest rola Lady Sarah.
Wtedy między tymi kobietami rodzi się piekielny krąg zazdrości ...
La Favourite, teatr ludzkich uczuć
Jak dotąd The Favourite (z pierwotnego tytułu) wyglądałby jak każdy film w kostiumach z epoki, w którym pisklęta wychodzą same.
Wchodząc wczoraj do kina, usłyszałem kołyszącego się faceta:
„Kolejny nudny film w gorsetach ...”
Tak źle jest poznać Yórgosa Lánthimosa, że wydaje się, że jest w stanie doprowadzić nas do nudy! Śmiałem się tak mocno w głowie, już przekonany, że La Favourite będzie jak nic innego… I miałem rację.
Ten film NIE ma odpowiednika. W
Tak, to się dzieje na angielskim dworze, tak, dziewczyny noszą gorsety, tak, mówimy o zazdrości ... ale co to do cholery jest okrutne i gwałtowne, jak PRAWDZIWE życie i PRAWDZIWE ludzkie uczucia.
Tutaj nikogo nie oszczędza, ani Królowa pożarta do szpiku kości przez chorobę, ani jej sługa, ani jej doradca, ani nawet społeczeństwo, wessane przez piekielny wir perfidii.
Królowa jest daleka od odpowiadania wizerunkowi kobiety władzy.
Ma ataki młodzieńcze, tarza się po podłodze, grozi popełnieniem samobójstwa, je ciasta, aż wymiotuje i lubi, gdy „wkłada język do środka”.
Poza tym Lady Sarah uchodzi za najbardziej zdeterminowaną kobietę. Jest manipulująca i zimna, ale przekonująca i skuteczna.
Ona jako jedyna ośmiela się powiedzieć władcy swoje cztery prawdy: „Wyglądasz jak borsuk”, „Choć raz zachowuj się jak królowa”.
Jej szczerość jest brutalna, ale kocha Annę… na swój sposób.
Ze swojej strony Abigail jest upadłą „damą”, która zaznała nieszczęścia i gwałtu. Pojawia się na korcie i szybko staje się ulubieńcem królowej.
Początkowo przedstawiana jako delikatna owca, Abigail szybko ujawnia, że jest zdolna do równie perfidii, jak jej bezpośredni konkurent.
La Favourite, dogłębna psychologia
Te trzy kobiety są z kolei ofiarami, a następnie katami, zamkniętymi na dworze szaleńca, gdzie mężczyźni spacerują na smyczach z ptakami.
Anne, Sarah i Abigail nie są jedynie symbolami przepychu, ale są w liczbie mnogiej i dostosowują się do sytuacji, aby przetrwać okrutną szlachtę.
Yórgosowi Lánthimosowi udało się opanować Historię, ale zdjął gorset, aby tchnąć w niego nowe życie.
Akcja La Favourite może rozgrywać się w XVIII wieku, ale jest to film nowoczesny, który nigdy nie bierze pęsety i ośmiela się mówić szczerze, granicząc z „wulgarnością”.
Wszystko jest gwałtowne, gwałtowne i nerwowe, jak sfrustrowany, zamknięty, oszukany człowiek.
Psychologia bohaterów jest wydobywana w każdym zakamarkach, do tego stopnia, że staje się nieco niespokojna.
I cholera, to właśnie lubię w tym prawdziwym! Wpycha nas do naszych okopów, zmusza do badania ludzkich błędów.
Szczerze mówiąc, byłem bliski cieszenia się mózgiem przez 2 godziny! Najlepsze orgazmy!
Ulubiony, człowiek i szaleństwo
Powinienem zwrócić uwagę na użycie w niektórych momentach filmu kamery typu rybie oko, która zniekształca proporcje zamku, aż do jego powiększenia, tak jakby można się zgubić fizycznie i moralnie.
Staje się labiryntem, w którym wszystkie szaleństwa ewoluują swobodnie!
I to właśnie zatrzymuję z całej filmografii greckiego filmowca: ciało i psychologia to dwie ściśle powiązane ze sobą istoty , które reagują na siebie, podciągają się do góry lub niszczą.
Człowiek jest złożoną i solidną maszyną, która jednak zawsze kończy się zwłoką, powodując rozpacz i ostatecznie śmierć.
La Ulubione, złożone postacie kobiece
Będę też pamiętał siłę kobiecych postaci, które niosą film z ZASŁUŻĄCYM SIŁĄ.
Każda jest idealna w swojej roli, czy to Abigail (Emma Stone), Sarah (Rachel Weisz) czy Anne (Olivia Colman, która otrzymała Złoty Glob dla najlepszej aktorki w komedii).
To oni decydują o losach kraju, ale także o tym, co dzieje się w ich parze. To oni prowadzą taniec od początku do końca.
Poza tym mężczyźni staliby się niemal groteskowi.
Idą kaczkami, gdy na szczycie kobiety toczą bezlitosną wojnę.
Krótko mówiąc, mógłbym mówić o La Favorite przez 4 godziny, a nawet poświęcić temu książkę.
La Favourite to mocny, potężny, okrutny film o rzadkiej inteligencji. To mój nowy ulubiony film, który będę codziennie polecać wszystkim, którzy staną mi na drodze.
Będę nudny, ale zawdzięczam to Yórgosowi Lánthimosowi, najbardziej utalentowanemu facetowi swojego pokolenia, który nie boi się ustąpić przed portretowanymi przez siebie kobietami, pozwolić im istnieć w świetle. na to zasługują.
