13 sierpnia to Międzynarodowy Dzień Osób Leworęcznych! Stanowią od 10 do 13% populacji.
25% ludzi urodziłoby się na leworęcznych, ale tylko 10% pozostałoby w wieku dorosłym. Czemu ? Referencje, które pojawiają się w tym artykule, z pewnością Cię oświecą ...
Bycie leworęcznym lub leworęcznym oznacza codzienne stawianie czoła wielu trudnościom.
Galery, które ingerują we wszystkie małe szczeliny życia i które mogą przekształcić pozornie proste działanie w tor przeszkód .
Używanie lewej ręki w świecie stworzonym dla i przez praworęcznych ludzi czasami powoduje, że czujesz się źle i nie nadajesz się. Wysłałeś mi swoje referencje na ten temat za pośrednictwem Instagrama.
Żyj moim leworęcznym życiem
Tak, ja też należę do elity ludzi piszących lewą ręką, a dokładniej do elity osób oburęcznych. Pozwól mi wyjaśnić.
Urodziłem się oburęczny. To znaczy, oczywiście, gdy uczyłem się pisać, brałem pióro jedną lub drugą ręką bez rozróżnienia.
Jedyny mały problem: pisałem od tyłu prawą ręką. Nagle nie jest świetny, aby zmusić mnie do czytania, a jeszcze mniej do nauki poprawnego pisania. Musiałem więc wybrać rękę, a wybrałem lewą (tę, którą pisałem pionowo).
Od tego czasu uważam, że moja lewa ręka jest moją precyzyjną ręką : piszę, koloruję i każdą inną czynność wymagającą precyzji (niegrzeczna). A moja prawa ręka jest moją silną ręką : tnę nią, gram w tenisa, noszę (trochę) ciężkie rzeczy itp.
OburęcznośćOburęczność to zdolność osoby do równie wygodnego trzymania obu rąk lub obu nóg (na przykład przy stopie startowej) .
Taka osoba nie jest lateralizowana, nie jest praworęczna ani leworęczna, jest oboje.
Osoby oburęczne byłyby rzadsze niż osoby leworęczne, ale termin ten byłby często nadużywany do opisania osób leworęcznych, które ostatecznie przystosowały się i używały prawej ręki.
Jednak bardzo rzadko zdarza się, aby osoba wykonywała tę samą czynność z taką łatwością prawą i lewą ręką. (źródło: LesGauchers.com)
Mimo wszystko dość „dobrze” piszę prawą ręką, a czasem maluję prawą ręką, albo gubię się, gdy zaczynam nową czynność: jaką rękę wybrać ?
Oprócz pisania lewą ręką mam postawę do pisania godną Golluma i nieczytelny charakter pisma. Przewrócone prześcieradło, wygięte w łuk, skręcona ręka… Co przyniosło mi niezłe drażnienie, a zwłaszcza brak możliwości pisania piórem wiecznym, kiedy było to modne na studiach.
Atrament, który się rozmazuje, niezbyt praktyczny do pisania lewą ręką.
Poza tym zawsze satysfakcjonowała mnie moja „osobliwość”. Lubiłem być trochę inny od innych. Ale prawdą jest, że w pewnych okolicznościach jest to dość niepełnosprawne .
Bycie leworęcznym i nieodpowiednim do tego praworęcznego świata
Dziś rano na koncie Mademoisell na Instagramie poprosiłem cię, żebyś opowiedział mi swoje anegdoty z życia leworęcznego.
I oczywiście na pozycji startowej : atrament, który się ślini i krawędź niebieskiej ręki pod koniec dnia :
„- Szybko przyzwyczajasz się do plam atramentowych na dłoni.
- Naprawdę niepokojące, ponieważ „ślinisz się” ręką na prześcieradle.
- Mogłem pisać atramentem tylko w CE2, a nie w CP, jak inni. "
Jeśli na pierwszy rzut oka wydaje się to nieszkodliwe i zabawne, na co dzień może być naprawdę przerażające . Zwłaszcza w szkole podstawowej, kiedy nauczyciel wymaga nienagannej czystości i sankcjonuje najmniejszą plamę atramentu.
Chybienie wspomina:
„Mój nauczyciel CM2 rzucił moje zeszyty pod drzwi i znalazły się na dole schodów, ponieważ były zbyt brudne! "
Z innych codziennych anegdot wybrałem mały koktajl świadectw, które dla wielu sprawiły, że czułem się mniej samotny . Tutaj są :
„- Przekaż patent i zostań oskarżony o oszustwo, bo za bardzo przewracam papier, żeby pisać!”
- Krzesła z tabletem po prawej stronie, przez 1 ROK musiałem robić!
- Będąc w katolickiej szkole, miałem diabelską rękę ...
- Pisanie w zeszycie jest zbyt trudne, bo spirala zawsze jest pod ręką.
- Niewiele, przeżyłem to raczej kiepsko, bo zrozumiałem, że nie jestem normalny.
- Nie mogłem zmieniać biegów podczas nauki jazdy.
- Najgorzej, jak sądzę, jest, gdy kupiłem Wii i zdałem sobie sprawę, że w niektóre gry nie można grać lewą łapą.
- Łokcie w salach wykładowych obok osoby praworęcznej.
- Kiedy jesteś leworęczny i praworęczny, chcesz nauczyć nas gestów, może to być skomplikowane.
- Nic poważnego, z wyjątkiem sytuacji, gdy musisz użyć sosu z chochlą w manierce. Brudny dziób. "
Solidarność między lewakami i lewakami
Dla niektórych leworęczność oznacza poczucie odmienności, wyjątkowości, czasami patrzenia na UFO… Wymaga to dużej zdolności adaptacji w szkole, podczas gotowania, w sporcie…
Więc spotkanie z kimś z tego samego gatunku co Ty to zawsze prawdziwa przyjemność!
„Tego rodzaju wzajemne uznanie i wsparcie dla kogoś takiego jak ty!”
- Zawsze bądź zaskoczony i szczęśliwy, spotykając innego leworęcznego. "
Ostatnie słowo zostawiam tej mademoisell, która podsumowała to wszystko w jednym zdaniu:
„Długo myślałem, że jestem niezdarny. W rzeczywistości to świat nie jest odpowiedni! "
Więc wstańmy leworęczni i leworęczni i podobnie jak Ned Flanders, zbudujmy świat dostosowany do naszej specyfiki!
