- Artykuł pierwotnie opublikowany 30 kwietnia 2021 r
Uwaga: ten artykuł zawiera spoilery dotyczące serii Buffy the Vampire Slayer.
Kiedy rozmawialiśmy o Twilight i jego niefeministycznych aspektach, niektórzy z was odskoczyli, mówiąc o Buffy, drogiej naszym sercu pogromczyni wampirów.
Wiesz co? Któregoś dnia wpisałem „Buffy” w wyszukiwarkę czasopism społecznych. Poważny interes, chodźmy!
W artykule dla Le Temps des Médias Vanessa Bertho interesuje się krwiożerczą bohaterką i udziela odpowiedzi na następujące pytanie: Czy Buffy Summers uosabia kobiecą moc?
Zanim przejdziemy do sedna sprawy, podsumujmy: Buffy Summers szalała w latach 1997-2003 (w naszym kraju 1998-2004), przez 7 sezonów i 144 odcinki.
Była bohaterką Buffy the Vampire Slayer, licealistki, która żyła jako nastolatka ORAZ pogromczyni wampirów. Tylko to.
Buffy, podróż ku emancypacji
Może właśnie to nas wtedy ekscytowało: aby uzyskać niezależność i stać się nowoczesną kobietą, młoda dziewczyna musi pokonać zarówno codzienne, jak i nadprzyrodzone przeszkody .
Buffy ma mocne i słabe strony (i kontuzje, do których przyznaje się tylko połowicznie), wątpi, czasami odrzuca swoją misję jako Wybranka, wyraża chęć bycia „normalną” młodą dorosłą.
Z Buffy (i według Vanessy Bertho) Joss Whedon obalił utarte schematy gatunku: postać ucieleśniona przez Sarah Michelle Gellar jest blondynką, ładna, przyjmuje modny styl ubierania się (mam na myśli, w modzie z 1997 r., Eh ), ale nie ogranicza się do prostego obrazu „fatalnej blondynki”.
Spełnia kryteria zachodniego społeczeństwa, ale jednocześnie jest postacią feministyczną.
Buffy to kobieta o nadprzyrodzonych mocach (zdolności szybkiego leczenia, magiczna krew i afrodyzjak dla krwiopijców itp.), Która włada bronią i walczy równie dobrze jak mężczyźni (jeśli nie lepsi). ).
Z dala od zwykłego obrazu nieciekawej i napadniętej blondynki, Buffy staje się agresorem i otacza się silnymi kobietami (Willow, Anya, Dawn). Autor artykułu słusznie podkreśla, że Buffy „nie czeka, aż jej czarujący książę przybędzie i ją wyzwoli, (ona) go wyda” .
W trakcie odcinków Joss Whedon stworzył prawdziwą mitologię Zabójców wampirów, instalując wokół Buffy dynastię Wybrańców, potencjalnych Zabójców, którzy mieliby moc uratowania świata.
Dla Vanessy Bertho feministyczna apoteoza serialu leży w końcowym monologu - kiedy Buffy chce przekazać swoją moc Potencjalnym:
„Wyobraź sobie, że masz tę moc, teraz w każdym pokoleniu rodzi się Slayer, ponieważ banda facetów, którzy zginęli tysiące lat temu, ustala zasady gry.
Ci mężczyźni byli potężni, a ta kobieta (Willow) jest potężniejsza niż wszyscy ci mężczyźni razem wzięci. Więc zmieńmy zasady tej gry, mówię, że moja moc powinna być twoją.
Jutro Willow użyje esencji kosy, aby zmienić nasze przeznaczenie. Od teraz wszyscy Potencjalni Zabójcy czekający na całym świecie staną się Zabójcami. Wszystkie dziewczyny, które czekają na władzę, będą miały tę moc.
Ci, którzy byli ulegli, w końcu stawią opór. Zabójcy, każdy z nas. Zrób pierwszy krok, czy jesteś gotowy, aby być silnym? "
Szczerze mówiąc, nie chcę robić swojego neu-neu, ale kiedy przeczytałem ten cytat w artykule, nie mogłem już tego znieść (lekko uniosłem pięść).
Mnóstwo kobiecych postaci w Buffy the Vampire Slayer
Jeszcze wspanialsze jest to, że serial oferuje nam wiele innych postaci kobiecych i feministycznych . Czarownice zajmują tam szczególne miejsce, oscylując między pozytywnym feministycznym wizerunkiem (mają dużą władzę) a współczesnym i dobrowolnym aspektem (czarownice są niegodziwe i wykluczone ze społeczeństwa).
Tym paradoksem serial oddala się od klasycznego wizerunku wiedźmy (która byłaby jedynie „siłą zła”).
Na przykład Willow - która jest prawdopodobnie najbardziej kultową czarownicą w serialu (zarówno pod względem wielkości jej mocy, jak i powtarzalności jej obecności), pięknie to ilustruje.
Jej rola jest niezbędna, jej moce rosną wraz z porami roku, ale wciąż przechodzi przez fazę „klasycznej wiedźmy 666” w sezonie 6 (w którym zwraca się ku czarnej magii i chce wywołać apokalipsę) .
I słabi ludzie w Buffy
Zwykle w pozycji niższości (to się zmienia), mężczyźni w serialu czasami noszą negatywny kostium : ojciec Buffy jest nieobecny, jej ojczym zachowuje się obelżywie (Buffy go zabija - ale hej, to było robot), dyrektor liceum przeciwstawia się bohaterce (on też umiera) ...
Potwory, z którymi musi się zmierzyć postać Sarah Michelle Gellar, to bardzo często mężczyźni - co wzmacnia feministyczny aspekt serialu (aspekt, który zostanie również wzmocniony przez los, jaki Buffy rezerwuje na mizoginistyczne postacie; rzuca na przykład księdza w służba zła mordując wyłącznie kobiety).
Muza „słabych” męskich postaci, Alex (którą Bertho określa jako „księżniczkę w niebezpieczeństwie) nie ma żadnej mocy i często będzie musiał być chroniony przez swoje akolitki…
Ze swojej strony słynny Spike będzie czasem przerażający, czasem w pozycji niższości (mroczna historia o chipie wszczepionym do mózgu, który uczyniłby bezsilnym… mouhahaha).
Wreszcie Buffy the Vampire Slayer może mieć więcej głębi, niż mogłoby się wydawać . Uwypuklając pozytywne feministyczne bohaterki, serial byłby „zarówno refleksją, jak i wektorem rosnącej i wymagającej władzy”.
Byłby to obraz społeczeństwa, w którym role płciowe ewoluują, w którym kobiety wyemancypowały się iw ten sposób chcą przekazać inny „model kobiecy”.
I myślę, że było to dobre - może trochę tego brakuje w dzisiejszym audiowizualnym krajobrazie.
Przez te wszystkie lata:
Dalej:
- Źródło: Bertho Vanessa, „Wprowadzenie do nowej ery serialu: Buffy the Vampire Slayer, Embodiment of Female Power? », Le Temps des medias, 2021/1 n ° 12, s. 174-186.
- Wygląda na to, że jest kilka „badań Buffy” (hop… pomysłów na Wikipedii)
