W życiu prywatnym, w pracy, podczas spotkań z przyjaciółmi lub rodziną znajomych, zawsze jest czas, kiedy trzeba z kimś porozmawiać . To bardzo fajna koncepcja, którą lubię przez większość czasu iw której dobrze sobie radzę.
„Niestety” (cytuję, bo nie należy dodawać trzech warstw), nie zawsze jestem dobry w ćwiczeniu. Czasami wystarczy, żebym stał się trochę śmieciem na poziomie plotek.
Zdarza się to nawet ludziom, z którymi jestem bardzo blisko: nie wiem, co im powiedzieć, ale w porządku, cisza nie robi wrażenia. Nie czujesz, że masz coś do udowodnienia, gdy masz do czynienia z przyjacielem lub krewnym, który wie, że nie jesteś głupi.
Nieuchronnie, gdy nie masz (lub mało) intymności ze słuchaczem / rozmówcą, nie flirtujemy w pełni lub nie rozmawiamy z nim o konkretnych sprawach w określonym kontekście, c W takich chwilach o wiele trudniej jest żyć spokojnie. I właśnie na tym „zawstydzeniu” chcę, żebyśmy razem się skoncentrowali.
Przyjaciele, przyjaciele rozmowy, weźmy się za rękę (moja jest spocona, bo stresowałem się, żeby się poprawić) i wróćmy do powtarzających się rzeczy, kiedy nie rozmawiamy.
Poczucie bycia porzuconym, kiedy nie wiesz, co powiedzieć
Będąc w fazie, w której nie prowadzimy rozmowy, gdy rozmawiamy w grupie, w porządku, jest w porządku. Uwaga dziwki, takie jak ja, mogą potencjalnie zejść na dół, że nie są źródłem najlepszych żartów, ale jest to stosunkowo relaksujące.
Jednak ten odpoczynek nie jest wieczny.
Czy kiedykolwiek doświadczyłeś tego okropnego uczucia opuszczenia , kiedy rozmawiasz w grupie przyjaciół, a Twoi najbliżsi znajomi jeden po drugim idą na drinka / dzwonią? / palić / oddawać mocz / podlewać rośliny / oba jednocześnie i zostawić cię samą z osobą z grupy, której prawie nie znasz? Ja robię. Nie było to łatwe.
Samotność dla dwojga. Alegoria. - Olej na płótnie.
To uczucie, które przypomina mi czasy, kiedy chichot zamienia się w niepokój z różnych powodów:
- ponieważ za bardzo zrobiłeś zawór, ten, który posunął się za daleko, i to psuje atmosferę
- ponieważ jesteś w klasie i ktoś na ciebie krzyczy
- ponieważ nie widziałeś, że mały facet był czerwony i że jesteś trąbiony
- bo nagle przypominasz sobie, że stresujesz się na śmierć egzaminem / rozmową kwalifikacyjną / pierwszym dniem pracy, do którego przyjdziesz następnego dnia i właśnie dlatego chciałeś się pośmiać
- ponieważ właśnie zobaczyłeś geranium. Są ludzie fobii, jeśli tak jest, więc na wszelki wypadek stawiam tę możliwość.
Odwróć się, szukając kogoś bardziej rozmownego
Jeśli pewnego dnia rozmawiasz z kimś i widzisz go rozglądającego się po pokoju, wiedz, że to nie jest przeciwko tobie: uwierz mi, robi to dla twojego dobra.
Jestem w dobrej sytuacji, aby to wiedzieć, ponieważ jestem jedną z tych osób (na wypadek, gdybyś odebrał ten artykuł po drodze bez czytania streszczenia). Zaczyna się od dobrych intencji.
Z drugiej strony, jeśli jest wygląd w tym stylu, uciekaj od tej bardzo rozpaczającej osoby.
Kiedy nie wiemy, co powiedzieć, żarty są do niczego i nie zawsze są zakładane
Nie wiem, czy tak jest w twoim przypadku, ale skrywam się za humorem, gdy czuję coś niezbyt przyjemnego.
Gdybyś wiedział, ile razy NAPRAWDĘ żartowałem z oddychającego pingwina w dupę, żeby dać mi wyraz twarzy w rozmowie, w której moja retoryka jest do bani, możesz nie patrzeć na mnie w ten sam sposób.
Ból związany z niemożnością odbicia się
To, że nie prowadzimy ożywionej i żywej rozmowy przez cały czas, nie oznacza, że nie wiemy, jak zastanowić się nad tym, co mówią inni.
Osobiście nawet bardzo polegam na tym, co mówią mi moi rozmówcy , ponieważ w niezręcznych chwilach potrzebuję podpory, aby trochę podnieść pośladki z podłogi na czacie.
Prawie zawsze radzę sobie naprawdę dobrze: polega na ponownym uruchomieniu, kopaniu i zainteresowaniu. Jestem bardziej przyzwyczajony do słuchania i pisania niż mówienia i czytania, co wyjaśnia to.
Ale czasami jest to omdlenie: gubisz wątek zdania, bo ugryzłeś za mocno w chipsach lub ktoś za tobą kichnął, nie wiesz, co odpowiedzieć, tracisz środki .
Nie musi to nawet oznaczać, że jesteśmy nieśmiali. To po prostu oznacza, że jesteśmy trochę omylni w kilku drobnych sprawach. To wszystko nie jest zbyt dramatyczne.
Zwerbalizuj wszystko, kiedy nie wiesz, co powiedzieć
Co zrobić, gdy chcesz coś powiedzieć, ale nie znajdziesz nic zabawnego, miłego, interesującego do rzucenia? W stanie półpaniki wybieram wbrew sobie, po dwudziestu sekundach ciszy, werbalizuję rzeczy naprawdę nazistowskie , takie jak „Jestem głodny”, „Jest mi zimno” lub „Chcę zjeść makaron” .
Co za nudna dziewczyna. Więc takie nudne. Kiedyś nawet powiedziałem „Nie wiem dlaczego, jestem teraz taki nadęty, to musi być moja marka płatków”, zanim zdałem sobie sprawę, co właśnie zrobiłem.
Nagle próbuję nauczyć się tego szkicu manekinów na pamięć, ponieważ nawet jeśli oznacza to powiedzenie czegoś nudnego, równie dobrze możesz to zepsuć:
Nadal istnieje poziom powyżej, który sprowadza się do posunięcia się do werbalizacji dyskomfortu, który odczuwamy, typu „haha, przepraszam, gówno mówię, to dlatego, że ta rozmowa jest żenująca wygląda na to, że jesteśmy nudni ”.
Kiedy znajdę się przed werbalizatorami lub werbalizatorami tego rodzaju, przysięgam, że odczuwam ogromną ulgę, widząc, że nie tylko ja cierpię.
Wbrew wszelkim oczekiwaniom jest skuteczniejszy niż jakikolwiek młotek do łamania lodu. Muszę o tym pomyśleć w przyszłości.
Czy jesteś w moim przypadku? Chodź, mówimy, że nas to nie obchodzi. Ale w międzyczasie, powiedz nam, jakie są najbardziej powtarzające się cechy twojego „braku” rozmowy!
