François Descraques jest reżyserem, scenarzystą i aktorem, a jego nazwisko jest szczególnie kojarzone z serialami internetowymi Le Visitor du Futur i Dead Landes.
Można bezpiecznie założyć, że jego imię jest teraz dołączone do trzeciego prawa, konta na Twitterze, na którym jest twórcą i określonym gatunkiem.
Po trzecie, po prawej, romantyczna opera mydlana na Twitterze
Serialowa powieść ukazała się w dziewiętnastowiecznych gazetach i pozwoliła wybitnym autorom, takim jak Balzac czy Dumas, zbudować lojalne grono czytelników, zdobyć listy szlacheckie, a przede wszystkim żyć z pióra.
Po trzecie, mamy do czynienia z • nowatorskim gatunkiem: romantycznymi tweetami. A co by było, gdyby Twitter był nowym interfejsem do odkrywania na nowo fikcji?
Jeśli niektóre konta na Twitterze budzą wątpliwości co do prawdziwości słów tworzonych w wątkach (jak ta historia mieszkania nawiedzonego przez dziecko-widmo), niewielu z nich od początku twierdzi, że jest to czysta fikcja.
Dlatego François Descraques jest pozowany jako jeden z pierwszych, który ogłosił romantyczny projekt na Twitterze.
Jak wyjaśnia na blogu French Nerd, jego rozdziały będą miały formę wątków. W usuniętym ustnym stylu, który stawia widza w wątpliwość, czy to prawda, czy nie, François Descraques stopniowo destyluje swoją intrygę, tweet po tweecie.
(Wątek 1) Jak znalazłem świetny plan na mieszkanie i żebym mógł z tego powodu umrzeć.
- 3 prawo (@ 3emeDroite) 4 września 2021 r
Dlaczego Twitter zadaje nowe pytania dotyczące pisania?
Media, sieci społecznościowe, konsumpcja informacji i kultury to tematy, które znajdują się dziś w sercu literatury.
Powieści zawierają te codzienne marki: współczesne postacie w naszych czasach przywołują swój status na Facebooku, swoje tweety, oglądanie (lub tworzenie) kanału YouTube.
A co by było, gdyby to wszystko nie było już wzmiankami, ale pośrednikami, wsparciem? Czy media społecznościowe nie są nowym sposobem na znalezienie czytelników?
Przyjmując ostatecznie bardzo tradycyjny model telenoweli, François Descraques stawia nowe pytania dotyczące pisania beletrystyki i naszej własnej konsumpcji literackiej. A jego inicjatywa staje się jeszcze bardziej ekscytująca!
Romantyczne pisanie do przemyślenia
Swoim podejściem François Descraques kwestionuje pisanie, jego formę, jego odbiór.
Przede wszystkim pojawia się kwestia zwięzłości , która jest estetyką wymagającą od powieściopisarzy sporej wprawy (bardzo trudno jest wiele powiedzieć kilkoma słowami, spróbuj, zobaczysz), a którą tu narzuca interfejs o ograniczonej liczbie znaków, czyli Twitter.
Pisanie fikcji za pomocą tweetów może wydawać się proste (nawet daremne), a jednak ograniczenia bohaterów dyktują mocny, żywy, bezpośredni styl . Wymaga znalezienia odpowiedniego słowa, z dodatkowym ograniczeniem, że musi pasować do przekazu!
Stąd ten właśnie styl oralny, do którego się stosujemy lub nie, ale który przyczynia się do romantycznej iluzji - do wrażenia, że wszystko jest prawdziwe.
Następnie, w związku ze zwięzłością, należy wziąć pod uwagę również pracę rytmu . Każdy tweet jest osobną jednostką po prawej stronie, trochę jak w komiksie, gdzie przejście z jednego pudełka do drugiego musi być uwzględnione w jego narracji.
W tym konkretnym przypadku tweety to tyle samo małych, ulotnych szkiców, które budują wszechświat i fabułę. Jest to tym bardziej interesujące, że Twitter to interfejs, z którym możemy wchodzić w interakcje!
Który autor może się pochwalić, że otrzymał natychmiastową informację zwrotną na temat swoich pism, sukcesu jego wyroku, jego zwrotu?
Z jednej strony są tacy, którzy rzucają się prosto na ścianę pierwszego stopnia - i jaka to radość, gdy widzi, że jego fikcja jest wiarygodna! Informacja zwrotna na forach młodych autorów lub od wydawców jest bardziej skomplikowana ...
Whaaaaa Byłem kompletnie przerażony… dopóki nie zobaczyłem w biografii, że to fikcja…
- Alice w ?? (@CheshireChild_) 5 września 2021 r
Z drugiej strony są te tweety, które radzą sobie trochę lepiej niż inne pod względem polubień.
W jego oczach widzę, że wcale tego nie ma. Więc mówię „Nie”. Dodaję nawet „Pfff”, aby wzmocnić mój wstręt. Zrobiłem teatr na szóstym
- 3 prawo (@ 3emeDroite) 4 września 2021 r
Twitter wydaje się być cennym narzędziem do grania między rzeczywistością a fikcją , a nawet do kwestionowania miejsca, jakie rzeczywistość zajmuje w fikcji - abyśmy wierzyli w to, abyśmy trzymali się historii, abyśmy na resztę czekają z mniejszą lub większą niecierpliwością.
To także sposób na poznanie tego, co ludzie lubią, na co są wrażliwi, na co są otwarci oraz jakie są ich interpretacje i oczekiwania.
Pozwala nam również rozwijać się jako autor, uczynić jego historię bardziej skuteczną dla jego krytycznego czytelnika ... tak jak może pomóc zniweczyć oczekiwania, o których wspomniał w swoich odpowiedziach!
A ty, co myślisz o publikacjach beletrystycznych w sieciach społecznościowych?
