Moje babcie to lesbijki (i ja też!)

Artykuł opublikowany pierwotnie 19 stycznia 2021 r., Reemitowany w ramach partnerstwa z Arte (nasz manifest).

SUMMER, seria komiksów Arte na Instagramie

Arte prezentuje nowy sezon swojego komiksu SUMMER, emitowany codziennie przez 60 dni, na koncie Instagram @ete_arte .
Tego lata można znaleźć parę Abel i Olivię, którzy pojawili się już w pierwszym sezonie, i znaleźć odpowiedzi na pytania, które pozostały bez odpowiedzi zeszłego lata.

W dzisiejszym odcinku Olivia, bohaterka serialu, odkrywa, że ​​jej zmarła właśnie babcia miała piękny romans z kobietą .
Z tej okazji zapraszamy Was do ponownego odkrycia tego świadectwa mademoisell, która opowiada o homoseksualizmie swojej babci.
Zapytana autorka, Camille Duvelleroy, powiedziała:

„Cały sezon 2 kwestionuje feminizm , dzisiejszą pozycję kobiet, postać wyzwolonej i wyemancypowanej kobiety. Poznawszy historię swojej babci, Olivia kwestionuje swoje życie. Chce zrozumieć, dlaczego jej babcia nie mogła żyć życiem, jakiego pragnęła . "

Ten nowy sezon został napisany przez Thomasa Cadène, Josepha Safiedine'a, Camille Duvelleroy, zilustrowany przez Cécile Bidault i wyprodukowany przez Juliena Auberta. To dwaj bracia z projektu Santoré, którzy kryją się za muzyką.
Możesz zasubskrybować @ete_arte na Instagramie, jeśli nie chcesz przegapić niczego z sezonu 2 LATO , produkcji Bigger Than Fiction i Arte France.

Imiona zostały zmienione.

W domu rodzina jest bardzo ważna. Mam dwie siostry, trzech braci, czworo rodziców i dziesięciu dziadków. Nie, nie pomyliłem się w liczeniu. Mam czterech dziadków na sześć babć; kiedy moi dziadkowie ze strony matki się rozwiedli, wszyscy zaczynali swoje życie od kobiety. A rodzice moich teściów to moi dziadkowie!

Zawsze miałam dwie babcie ze strony matki. Zawsze wiedziałem, że to lesbijki. Moja mama, ich córka i synowa nigdy tego przede mną nie ukrywały. Oni natomiast (nazwiemy je Anne i Mireille) zawsze byli dyskretni - bez wątpienia kwestia pokoleń. Odkrycie siebie jako gejów w latach 60. nie było łatwe i mam wrażenie, że ukrywanie się stało się dla nich prawie naturalne.

Bycie homoseksualistą wcześniej

Ania, moja „biologiczna” babcia, kilka lat po rozwodzie ogłosiła to swoim dzieciom o małżeństwie z moim dziadkiem - a więc moją mamą i wujem. Kiedy mama się o tym dowiedziała, przyzwyczaiła się do tego pomysłu przez dzień, a ponieważ już bardzo kochała Mireille (która przyjaźniła się z moją babcią), powiedziała sobie, że jej to odpowiada.

Powiedziała mi, że gdyby to był ktoś inny, mogłoby to nie wyglądać tak dobrze - tak jak każda mieszana rodzina. Kiedy wprowadzali się razem, byli razem, w tym samym budynku, ale w dwóch różnych mieszkaniach, między którymi mieli zamontowane drzwi. Każdy miał swoją skrzynkę na listy i nazwisko na drzwiach.

Kiedy spaliśmy w ich domach jako dzieci, każdy z nich miał swój własny pokój, nigdy nie całował się przed nami i wykonywał kilka czułych gestów względem siebie. Mógłbym powiedzieć „moje babcie są współlokatorami”, że nikogo to nie zszokowało!

Co więcej, nawet jeśli moja mama mi powiedziała, zajęło mi trochę czasu, zanim stworzyłem powiązanie między „oni są homoseksualistami” a „są zakochani”. Kiedy ich przedstawiliśmy, wszyscy powiedzieli: „Przedstawiam wam Anne i jej przyjaciółkę Mireille”. Musiałem mieć osiem lat, kiedy powiedziałem: „Ale oni nie są przyjaciółmi, oni są zakochani!” », Ale jak podejrzewałem, że jak tego nie powiedzieliśmy, to gdzieś jest problem, ja też go ukryłem.

Jedyną osobą, z którą rozmawiałem, był mój najlepszy przyjaciel w tamtym czasie. Jego jedyną reakcją było:

- Ale czy ty też się nie boisz? "

Nagle spędziłem następne dziesięć lat wmawiając sobie, że absolutnie nie mogę być lesbijką, ponieważ nie chciałem skończyć na niezbitym dowodzie, że homoseksualizm jest dziedziczny. Więc nie pomogło mi to, kiedy zdałem sobie sprawę, że jestem lesbijką.

Bycie homoseksualistą teraz

Ale zanim do mnie wyszłam, kiedy miałam 18 lat, wyszłam jako wnuczka-gej.

Miałem 15 lat i chodziłem do drugiej klasy. Mieliśmy biały TPE na wybrany przez nas temat i zdecydowałem się zrobić plik dotyczący homoprodzicielstwa z moją grupą. Po każdej prezentacji nasi towarzysze wyrażali swoją opinię. Po naszej wizycie zostaliśmy potraktowani bardziej niż gorącą debatą na temat homoprodzicielstwa.

Chociaż byłem jednym z tych, którzy najbardziej wypowiadali się w obronie tego modelu rodziny, nie miałem odwagi wstać i powiedzieć im, że tak, wiedziałem, o czym mówię, bo moja mama i jego brat byli wychowywani głównie przez ich matkę i macochę, ponieważ mój drugi wujek zawsze miał dwie matki, a ja jestem trzecim pokoleniem w rodzinie homoparentalnej, która nie jest gorsza niż ich prosta rodzina .

Nie odważyłem się i dziś mimo dobrego znaku nadal mam go na gardle. Moja mama powiedziała mi, co moje babcie powiedziały swojemu synowi wiele lat wcześniej:

„ To coś, co powinieneś mówić tylko ludziom, którym ufasz, ponieważ mogą to wykorzystać, aby cię skrzywdzić”. "

Tyle że w moich oczach ukrywanie homoseksualizmu moich babci oznaczało założenie, że jest to nienormalne, haniebne i to właśnie sprawiło, że zwrócił się przeciwko nam. Stamtąd już się nie chowałem. Nie mówiłem już „idę do moich dziadków”, ale:

„Chodzę do babci. Tak, mieszkają razem, nie jak w Charlie and the Chocolate Factory, bardziej jak w The L Word. "

Tutaj.

Już go nie ukrywałem i nadal go nie ukrywałem.

A potem, dwa lata temu, ludzie ubrani na różowo i niebiesko wyszli na ulice, by głośno i wyraźnie oznajmić, że rodzina to „tata, mama, nie okłamujemy dzieci”. Jednym zdaniem obrazili moją rodzinę w ciągu trzech pokoleń: mojej babci, moich rodziców, rozwiedzionych i ponownie wyszły za mąż, oraz mojej (ponieważ moje dzieci będą miały dwie matki, bez obrazy Manif Pour Tous) .

Na początku tej burzliwej debaty uzasadniłem swoje zaangażowanie sytuacją moich babć. Walczyłam i zeznawałam jako gejowska wnuczka, zanim wyraźnie oznajmiłam, że to dla mnie też walczyłam.

To pierwsze, które zadzwoniła moja mama, kiedy wyszedłem z szafy. Byłem przekonany, że z nimi będzie jak najmniej problemów. Ale nawet jeśli nic mi wtedy nie powiedzieli, Mireille powiedziała mi kilka tygodni temu, że ta wiadomość ją przygnębiła. Nie dlatego, że to wstyd mieć w rodzinie geja, ale dlatego, że „to bardzo ciężkie życie dla twojej wnuczki”.

Z jednej strony nie myli się: w dzisiejszym społeczeństwie nie jest łatwo przyjąć homoseksualizm. Ale z drugiej strony chcę ją uspokoić. Nie muszę już dłużej ukrywać swojego homoseksualizmu przed rodzicami, tak jak oni musieli. Mieszkam w mieszkaniu z dziewczyną, wprowadziliśmy się w ciągu dnia i wszyscy sąsiedzi o tym wiedzą.

Mam nadzieję, że nasze dzieci nie muszą się upewniać, że zawsze jest ta sama mama, która jest obecna, gdy zapraszają znajomych, aby nie rozmawiali w szkole. Że nie będę się ciągle obawiać, że coś się stanie z biologiczną matką moich dzieci, bo państwo nie uznaje mojej roli jako rodzica i może odebrać mi opiekę. Jeśli razem byliście w stanie przetrwać w społeczeństwie przez tyle lat, powinienem wytrzymać rok 2021.

Amélie opowiedziała o swoim wyjściu i mówiła o swoich babciach w programie Tea Time Club we France Inter na temat „Wyjście z szafy”.

Moje babcie i ja

Dziś mogę powiedzieć, że znacznie poprawiło to moje relacje z babcią. Mieliśmy już świetny związek, ale nie boję się już rozmawiać przed nimi o homoseksualizmie, zadawać im pytań o ich historię, oferować im seriale lub filmy o „grobli” lub po prostu podniecać. kiedy czuję, że nie mają odwagi zachowywać się jak „normalna” para przed moimi kuzynami, jakby nie wiedziały, że ich babcie są razem.

Dostrzegam przed nami małe rzeczy, których wcześniej nie odważyli się zrobić. Widzę, jak się uśmiechają, gdy zauważają na plaży parę lesbijek ze swoim nieustępliwym „gaydarem”, słyszę, jak robią lubieżne, gburowate żarty i przestają się śmiać, żeby nie zaszokować maluchów.

Niedawno przeprowadzili się. Opuścili te dwa mieszkania, w których mieszkali przez prawie trzydzieści lat, w których czytałem swoją pierwszą mangę, zjadałem ćwiartki jabłka obranego, śpiewałem, poznawałem szczęście, jakim jest suchar przykryty tartym serem i przepuszczałem mikrofala, rysuj, odrabiaj lekcje, oglądaj Petit-Pied, graj w kapliki i figurki, i tego wszystkiego uczymy się od naszych dziadków.

Mają nowe mieszkanie z salonem, kuchnią, gabinetem, sypialnią gościnną i, z tyłu po lewej, swoją sypialnią. Pobrali się też. Sprzedali dwa stare mieszkania, ale znaleźli dwóch nabywców. Zamurowali drzwi, które łączyły ich dwoje ... zostawiając klucz w zamku.