Aktualizacja 6 kwietnia 2021 -
Isao Takahata zmarł w wieku 82 lat.
Współzałożyciel, wraz z reżyserem Hayao Miyazakim, studia Ghibli, producenta i reżysera filmów animowanych, takich jak The Tale of Princess Kaguya, Drip Memories i Pompoko, był najbardziej znany na całym świecie ze swojej adaptacji Tomb świetliki s.
Wróćmy do flagowej pracy Isao Takahaty
Kilka miesięcy temu stworzyłem nową rubrykę zatytułowaną „klasyka tygodnia, aby zabłysnąć w społeczeństwie”.
Cel tej serii artykułów? Rzuć trochę światła na kultowe filmy , odkryj moją miłość do nich i kilka tajemnic filmowych.
Dlatego poświęciłem cały artykuł Grobowi Świetlików.
Myślę, że teraz trzeba się tym z wami podzielić, abyśmy znowu zanurzyli się w pracy świetlnego reżysera.
Możesz zatem przeczytać poniżej miłosną recenzję Tomb of the Fireflies.
W każdym razie wszystkie moje myśli są dzisiaj związane z Isao, który pojechał gdzieś do Seity i Setsuko, być może w raju kina.
Artykuł pierwotnie opublikowany 5 listopada 2021 r. -
W ciemną noc 2021 roku błąkałem się po mieszkaniu przyjaciela w niemałym stanie upojenia alkoholowego (alkohol = diabeł), kiedy miałem błysk.
Dzieje się tak, ponieważ, żeby trochę ująć to w kontekst, osoba o podejrzliwym posłuszeństwie zwymiotowała mi na głowę. Poza tym właśnie pozwoliłem sobie na piosenkę o tak wysokiej jakości, jak ta:
Krótko mówiąc, nie byłem zbyt zabawny.
I tu, BAM, pomysł: zamierzałem wymyślić przyjęcie, na którym wszyscy ludzie wpadną w depresję. Ani jeden, ani dwa, mój mózg zaczynał tworzyć tysiące absurdalnych planów.
Dumny jak paw poszedłem podzielić się swoim pomysłem z resztą świata (trzema osobami, które spały na sofie). Kobieta odpowiedziała:
„To już istnieje i nazywa się Nocą Wielkiego Kryzysu”
Tutaj.
Wszystko po to, by przedstawić najbardziej przygnębiający film fabularny, jaki kiedykolwiek powstał ... Ale także jeden z najpiękniejszych filmów animowanych studia Ghibli.
Co to jest Tomb of the Fireflies?
„W nocy 21 września 1945 r. Umarłem. "
Właśnie tą znaczącą deklaracją otwiera się najbardziej poetyckie dzieło Isao Takahaty.
Akcja Tomb of the Fireflies rozgrywa się w Japonii w 1945 roku i śledzi ciężkie codzienne życie Seity, czternastoletniej nastolatki i jej czteroletniej młodszej siostry Setsuko.
Sieroty, muszą wprowadzić się do ciotki.
Tylko tutaj jest: pozwala im zrozumieć, że są dla niej tylko ciężarem . Dla tej niegodziwej kobiety zasługuje na to, by jeść tylko „tę, która pracuje dla ojczyzny”.
Dwoje dzieci, sprzymierzeńcy przed Wiecznym, w końcu odchodzą.
Osiedlają się w opuszczonym bunkrze, w którym świeci tylko światło świetlików, jedynego symbolu życia. Szczęśliwi, że są razem, niestety zaczyna im brakować jedzenia ...
Tomb of the Fireflies pochodzi z książki
Tomb of the Fireflies jest właściwie filmową adaptacją Tomb of the Fireflies, pół-autobiograficznego opowiadania Akiyuki Nosaki, wydanego w 1967 roku.
Podobnie jak jego główny bohater, Akiyuki traci rodziców w zamachu bombowym na Kobe, kiedy jest jeszcze dzieckiem.
Uchodźca w prefekturze Fukui, w tydzień po zakończeniu II wojny światowej traci też młodszą siostrę.
Tragedia, której autor próbuje się wypędzić, zapisując ją na papierze. Za tę pracę otrzymuje Nagrodę Naoki, która jest nagrodą dla obiecujących młodych japońskich autorów.
Autor Grobowca świetlików nie zgadza się z akcją na żywo
Według moich kolegów z AlloCiné, Akiyuki Nosaka powiedział, że otrzymał kilka propozycji możliwych adaptacji filmowych.
Dla niego jednak nie było mowy o tym, by dzieło literackie trafiło do kina, ponieważ:
„Nie da się dokonać transkrypcji spalonej ziemi i pól ruin, które stanowią dosłownie kręgosłup mojej powieści”.
Dopiero animacja uwodzi bardzo wymagającego Nosaki. Według niego to jedyny sposób, aby za pomocą poezji przepisać brutalność jego przeszłej egzystencji.
Wobec jego uporu mogę tylko zdjąć kapelusz, zwłaszcza że wynik spełnił wszystkie moje oczekiwania.
Grobowiec świetlików, awaria w kinie
Cały wszechświat zgadza się, że Grobowiec Świetlików to absolutne arcydzieło. Jednak film nie odniósł sukcesu, na jaki zasłużył, kiedy trafił do kin .
Rodzice uważają to za zbyt ciemne i nie zabierają swoich dzieci, aby to zobaczyły.
Studio Ghibli uniknęło jednak finansowej porażki dzięki innej swojej produkcji, wydanej w tym samym czasie: My Neighbor Totoro, ładnej bajce, która ze swej strony odniosła duży sukces.
Grobowiec świetlików, unikany przez Koreę Południową
Chociaż film miał być dystrybuowany w Korei Południowej, jego premiera została odroczona na czas nieokreślony. Czemu ? Tylko Korea Południowa to Korea Południowa…
Grobowiec Świetlików rzeczywiście ujawnia rolę Japonii w drugiej wojnie światowej i zdejmuje zasłonę przed brutalnością wojsk cesarskich.
Co niezbyt podobało się Korei Południowej przyzwyczajonej do cenzury ...
Grobowiec świetlików w akcji na żywo
Japoński kanał Nippon Television wyprodukował adaptację na żywo Tomb of the Fireflies, upamiętniającą koniec II wojny światowej.
Tym razem są to prawdziwi aktorzy, którzy nadają swoje twarze rysom wielkiego Takahaty.
Pod wieloma względami podobna do oryginalnej pracy, ta wersja różni się jednak tym, że historia jest opowiedziana z punktu widzenia kuzyna dzieci.
Nie mogłem znaleźć nic na temat potencjalnej reakcji autora, który, jak powiedział wcześniej, odmawiał wszystkich filmów fabularnych.
Jeśli znajdziesz jakieś informacje, daj mi znać!
Wielkie dzieła dotyczące odzyskania Pacyfiku
Grobowiec świetlików porusza temat bliski sercu niektórych z naszych największych filmowców.
Odzyskanie Pacyfiku zainspirowało takie arcydzieła kina jak The Red Line autorstwa ogromnego Terrence'a Malicka , noszonego przez Seana Penna, Jima Caviezela, Nicka Nolte. Film, który dla wielu pozostaje najlepszym, nawet jedynym dobrym filmem reżysera.
Krytycy, których argumenty słyszę, ale które zignorowałem, ponieważ Malick jest dla mnie jednym z 5 największych ludzi w obecnym kinie!
Dyptyk „ Listy Iwo Jimy” i „Wspomnienia naszych Ojców” również przedstawia te wielkie bitwy, które spustoszyły Pacyfik i serca jego mieszkańców, pozostawiając tysiące sierot, takich jak Seita i Setsuko.
Seita, Setsuko i ja
Byłem bardzo młody, kiedy poznałem Seitę i Setsuko. Ani tak mały jak ona, ani tak mądry jak on, mimo to dołączyłem do ich trójki i nigdy nie mogłem się ich pozbyć.
Wydawało mi się, że widzę, jak moja sylwetka wyróżnia się z ich sylwetką na krwistoczerwonym tle obrazów na początku. Dowód, że pierwsze kilka minut już mnie złapało.
Od pierwszego oglądania pozostało mi tylko niewyraźne wspomnienie, odległe uczucie zdenerwowania. I nie chcę tego pokazywać mojej dziewczynie, która stała obok mnie na sofie.
Widziałem ten klejnot animacji kilka lat później. Dojrzałem, podobnie jak moje uczucia. Dramat, którego byłem świadkiem, nagle całkowicie zrozumiałem.
W końcu uświadomiłem sobie tragiczny rozmiar tej kroniki śmierci. Konsekwencje tych wojen, o których ledwo słyszałem, a które mimo to uczyniły nieszczęśliwymi tak wielu ludzi.
Grobowiec świetlików to ważny film , którego nie należy bać się ponownie zobaczyć i obejrzeć. To jeden z cudów Studia Ghibli, który kocham bez końca, ponieważ udaje im się przynieść okrucieństwu welon poezji.
