- Opublikowano 7 sierpnia 2021 r
Zbliżam się do większości i boję się ciemności .
Nie mogę położyć się spać bez światła, bez telewizora, sama w swoim pokoju. Nie z powodu braku woli: raz po raz próbowałem zdobyć się na odwagę w obie ręce, aby w końcu być dużą dziewczyną i stawić czoła nocy, bezskutecznie.
Boję się ciemności, ale nie zawsze tak było
Do 14-15 lat dzieliłem pokój z siostrą. Nie czułem się zbyt dobrze w ciemności, ale wiedziałem, że nie jestem sam i że śpiąc na antresoli, a moja siostra nie, jako pierwsza zostanie pożarta przez brzydkie potwory .
Więc do tego czasu wszystko było w porządku. Tak naprawdę nie bałem się ciemności. Rutyna była prosta: w strachu, że ją obudzę, zapali światło i uspokoi mnie. To była moja ochrona w nocy.
Potem nadszedł dzień rozstania.
Boję się ciemności, ponieważ śpię sam
Byłem dorosły, miałem swój pokój i pierwsze kilka nocy było beztroskich, w całkowitej ciemności . Sprawdzałem każdy zakamarek pokoju, żeby upewnić się, że nie ma tam dziewczyny z The Grudge, wyplatającej pajęczynę z jej włosów, a na ścianach nie widać oczu ani fosforyzującego diabła.
Ale z biegiem czasu rozwinąłem miłość do horrorów (dziękuję Jack Parker!) I przerażenie mnie rozśmiesza.
Za każdym razem zapominam, że bardzo się boję, gdy nadchodzi wieczór i nie rozróżniam filmu od rzeczywistości .
Boję się ciemności i nie mogę już spać spokojnie: wystarczy pęknięcie drewna, aby przekonać się, że ktoś wszedł do mojego pokoju (duch lub zabójca, zależy od czasów). Krótko mówiąc, wszystko, co złe i przerażające, podąża za mną, gdziekolwiek idę, gdziekolwiek śpię.
Boję się ciemności i czasami się wstydzę
Wyobraź sobie sytuację, w której moi znajomi proponują spędzenie z nimi nocy! Przebywając w nieznanym miejscu, zwykle boję się przez cały wieczór, rozglądając się po tym miejscu, żeby dostrzec, co może mnie przestraszyć w nocy.
Boję się ciemności. Leżąc w całkowitej ciszy interpretuję wszystkie odgłosy, czasem nawet budzę osobę obok mnie słynnym: „Boję się ciemności” .
Ich względy dla mnie sięgają od dojrzałego 17-latka do 4-latka: niesamowite. Chociaż to mój najbliższy i zrozumiały przyjaciel, szkoda. Jestem zredukowany do nadziei, że byli zbyt pochłonięci gazem, aby to zapamiętać, powtórzyć i nazywać mnie ciepło swoim „małym dzieckiem” ...
Boję się ciemności i wierzę w zjawiska paranormalne
Nie pomaga to, że naprawdę wierzę w zjawiska paranormalne . Naprawdę mam wrażenie, że coś jest w moim pokoju, że duchy tam mnie denerwują, może dla zabicia czasu, czekając, aż Melinda Gordon przyjdzie i im pomoże?
Odważyłem się powiedzieć o tym mojej babci, ale bez skutku: ona też wierzy w zjawiska paranormalne, a powiedziała mi tylko dwa razy mocniej, żebym zwariował!
Dlatego nie znajdując rozwiązań z rodziną i przyjaciółmi, postanowiłem radzić sobie sam i ostatecznie opracowałem kilka technik, aby przetrwać.
Moje techniki, kiedy boję się ciemności
- Nie wychodź z mojego pokoju, nawet jeśli mam naglące pragnienie, które zmusza mnie do tańca w miejscu.
- Włóż się pod kołdrę, aby upewnić się , że jestem bezpieczna, nawet jeśli temperatura wynosi 40 stopni.
- Sprawdź każdy zakamarek w moim pokoju, zanim zdejmiesz okulary.
- Zapal lampkę nocną lub Gulli, aby móc zasnąć (przepraszam planecie, przepraszam za prąd Taty i Mamy).
- Idź do łóżka, kiedy jestem naprawdę, bardzo zmęczony, aby jak najszybciej zasnąć.
- Zimą, mając latarkę, by dostać się do przełączników w każdym pokoju, przechodzę rano.
- Zawsze trzymaj się ściany plecami (na wypadek, gdyby mnie zaatakował z zaskoczenia).
- Klikanie językiem, śpiewanie lub odtwarzanie muzyki palcami, kiedy jestem sam w ciemności i nie mam innych opcji.
Jeśli jestem tym wszystkim, nie mam zbyt wielu problemów, budzę się żywy. Ale mam zamiar dorosnąć raz na zawsze i dziś wieczorem obiecuję, że wszystko wyłączy (może nawet zapoznam się ze wszystkimi ludźmi, którzy kucają w moim pokoju)!
