Recenzja filmu Wyjątkowa kobieta w kinie 2 stycznia 2021 roku

Wyjątkowa kobieta to tytuł biografii poświęconej Ruth Bader Ginsburg. Kim ona jest i dlaczego jej historia zasłużyła na film?

Kilka fragmentów zwiastuna przedstawia scenę w Ameryce od lat 50. do 70., pośród zmieniającego się społeczeństwa… pozostawiającego kobiety w tyle.

„Nie możesz mi mówić, kiedy rzucić”. Poproszę t-shirt

Historia wyjątkowej kobiety

Ścieżka dźwiękowa mogłaby brzmieć: To jest świat mężczyzny… Ale bez kobiety i dziewczyny byłby to nic, nic. A jednak na pierwszy rzut oka świat tego człowieka wygląda bardzo dobrze.

Wszystko jest jak najlepiej w najlepszych światach monochromatycznych, gdzie studenci podążają i przypominają się nawzajem na ławach uniwersytetu, gdzie mężczyznom przyznaje się prestiż, sukces, ale także koleżeństwo, solidarność i chwałę .

Wszyscy są w granatowych garniturach, lekko w paski. Wszyscy mają na sobie białe koszule, ciemne krawaty, na których niektórzy odważą się na odrobinę fantazji.

Wyjątkowe kobiety do reguły

W 1956 roku są nowi dopiero w pierwszym roku, bo to dopiero - i już! szósty rok, w którym kobiety są przyjmowane do Harvard School of Law.

Scena później Ruth waha się między dwiema sukienkami na obiad dziekana. Jej mąż, rok nad jej rokiem na Harvardzie, daje hotpot ich dziecku, Jane.

Scena później dziekan pyta dziewięć kobiet przy stole, z jakiego powodu każda z nich „zajmuje miejsce mężczyzny na Harvardzie?” ”.

To jest bardzo poważne. Ruth nie mogła uwierzyć własnym uszom ani oczom. Kiedy nadchodzi jego kolej, jej głos przejmuje zuchwały głos, skradziony niedowierzaniem.

Czy myślałeś, że wyjazd na Harvard będzie linią mety? Córko, wyścig jeszcze się nie rozpoczął.

„Mój mąż jest na drugim roku studiów na Harvardzie. Brałem udział w tych samych studiach, co on, aby lepiej zrozumieć jego zmartwienia i lepiej wspierać go w życiu ”- uśmiecha się ten sam, który zostanie jednym z najwybitniejszych prawników w historii.

Wyjątkowa kobieta, wzór oporu

Ruth Bader Ginsburg zapoczątkowała poważną zmianę prawną w Stanach Zjednoczonych. Zrobię to jeszcze raz: ta wyjątkowa kobieta walczyła o uznanie dyskryminacji ze względu na płeć za sprzeczną z Konstytucją Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Zasługiwał na biografię.

Wiem, że seksizm istnieje, wiem też, że wcześniej było gorzej. Jedno trzeba wiedzieć, a co innego przeżywać na nowo te nie tak odległe czasy oczami postaci, która naprawdę istniała.

Ruth nie ma supermocy bohaterki komiksu. To prawdziwa bohaterka życia, która siłą swojej determinacji zmieniła świat.

Wyjątkowa kobieta, której historia mnie inspiruje

Uwielbiam filmy oparte na prawdziwym życiu, kiedy przypominają mi, że te bohaterki istniały i nadal istnieją wśród nas.

A gdybym miał wybór, wierzę, że wolałbym walczyć z kosmitami gołymi rękami, niż stawić czoła dyskryminacji . Ponieważ wrzeszczący kosmici ociekający ludzkimi wnętrznościami zgorszają wszystkich. Każdy, kto się podnosi, miałby wsparcie rówieśników. Oczywiście.

Ale przeciwstawienie się dyskryminacji ze względu na płeć w latach pięćdziesiątych, sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku oznacza potępienie niesprawiedliwości, której inni doświadczają i której bronią, jako oczywistej.

Ruth Bader Ginsburg żyje w społeczeństwie iw czasach, gdy miejsca kobiety nie ma na ławach Harvardu, nie ma go na salach sądowych, nie ma w sali władzy.

Kobiety są tam, gdzie zdecydowały o tym seksistowskie prawa: w domu, w kuchni, w szkole, za kulisami, za maszynami do pisania.

Dziękuję kinie 2021 za pozwolenie tym bohaterkom wreszcie wyjść na jaw. A co lśni, ta mała kobieta i jej stalowe spojrzenie, na wielkim ekranie ciemnych pokoi.

Jakiej siły potrzeba, by usunąć niesprawiedliwość?

Kiedy mówię o feminizmie, kiedy próbuję wyjaśnić seksizm wokół mnie, często używam metafory kija w kołach : seksistowskie uwagi, szczupaki, wątpliwości, wszystkie te przypomnienia i ciągłe odniesienia do " kondycja kobiety ”to tyle patyków wrzucanych w koła tych, którzy odmawiają przypisania stereotypowych ról swojej płci.

Ruth Bader Ginsburg, wybitna bohaterka

Przez półtorej godziny patrzę, jak rozwija się życie Ruth Bader Ginsburg i zdaję sobie sprawę, że moja metafora jest daleka od rzeczywistości. Dla mnie w moich czasach może ten zwyczajny seksizm przekłada się tylko na kilka patyków w moich kołach. Ale w czasach Ruth Bader Ginsburg były to rany kłute .

Z każdą sceną opowiadającą o nowym wystąpieniu rażącego seksizmu, wpatrywałem się w Felicity Jones , która użycza rysów młodej Ruth Bader Ginsburg. Ale głęboko w jej oczach zobaczyłem nie jej ból, ale moje odbicie.

Jego przeszkody, porażki i walki wydają mi się nie do zniesienia. Jego wytrwałość, tym bardziej niesamowita.

A ten zestaw sprawia, że ​​jego dokonania są jeszcze bardziej godne podziwu.

Rozmawiałem z Felicity Jones, tłumaczką Ruth Bader Ginsburg, o jej złości i wściekłości, którą czuje się nieustannie w trakcie filmu.

Ruth Bader Ginsburg to wyjątkowa kobieta

Ruth Bader Ginsburg jest wyjątkową kobietą, jej biografia to pokazuje i mam nadzieję, że jej świadectwo tym bardziej przestarzałe i absurdalne czyni aluzje z szowinistycznej i retrogradacyjnej mowy, którą czasami słyszymy, gdy słucha do tyłu.

Ruth Bader Ginsburg to wyjątkowa kobieta i bardzo mi przykro, że trzeba było być wyjątkowym, by być uczciwym i racjonalnym.

Ruth Bader Ginsburg to wyjątkowa kobieta i jestem nieskończenie wdzięczna za jej wytrwałość i to, co wyprodukowała. Wiem, że nie byłabym kobietą, którą jestem dzisiaj, gdyby wczorajsi Ruth Bader Ginsburg nie utorowali mi dróg, którymi teraz łatwo chodzę.

Dowodem na to są ich zmagania, moje osiągnięcia są ich trofeami, moje prawa są ich spadkiem, moje walki to te, które przekażę naszym córkom.

Moje ambicje są ich marzeniami i uważam, że to najlepszy hołd, jaki mogliśmy im oddać: przesuwając horyzonty, sufity, granice nawet dalej, niż sobie wymarzyli.

Mój syndrom oszusta to echo przeszłości

Film jest przerywany zjadliwymi liniami, ale nigdy nie karykaturalnymi: wierni czasowi, kontekstowi, przyjętym i powszechnie akceptowanym wyobrażeniom o miejscu każdego człowieka w społeczeństwie. Niektóre stereotypy są teraz tak surowe, że wywołują śmiech w tłumie. W domu utknęło mi w gardle, które ścisnąłem.

Oglądając ten film, zrozumiałem, skąd pochodzi syndrom oszusta, ten chytry, cichy głos, który często każe mi wątpić w siebie, moje pomysły, moje umiejętności.

Jednak ani moi rodzice, moi nauczyciele, ani nikt wokół mnie nie wygłosili tego zniechęcającego, niesprawiedliwego, często obraźliwego przemówienia.

• Nie będziesz w stanie.
• Nie jesteś do tego stworzony.
• Dlaczego nalegasz, skoro możesz się poddać , twoje życie byłoby łatwiejsze.
• Widzisz, że to dla ciebie za dużo znaczy, więc równie dobrze możesz to rzucić, poniesiesz porażkę.
• Jeśli teraz wpadniesz w panikę, jutro na pewno zepsujesz.

W końcu zrozumiałem, skąd pochodzi ten głos, który czasami słyszę. To po prostu echo wczorajszych nakazów. Wszystkie te zwroty i co gorsza Ruth Bader Ginsburg słyszała je z ust swoich cenionych profesorów, dziekanów, kolegów, przyjaciół.

Nie było to sugerowane, nie było subtelne, mówiono tak, jak uważano w świecie, w którym zdeterminowana młoda kobieta musiałaby się raczej uśmiechnąć, niż przekonać swoimi argumentami. A potem nie nazywaliśmy tego determinacją: był to upór, upór.

Te ohydne głosy z przeszłości były przekazywane z matki na córkę, z nauczyciela na ucznia, z sióstr na kuzynów, w rodzinach, klasach i rodzeństwie. Te wstrętne głosy wciąż rozbrzmiewają do dziś, jak odległe echo, ale wciąż bardzo obecne, które odbijają się, uporczywie, zwłaszcza gdy panuje cisza.

Mimo to wiesz, jaki jest najlepszy sposób na stłumienie echa, prawda? To dawanie głosu . Za każdym razem, gdy podnosi się nowy głos, częściowo przesłania umierające echa wczorajszego świata.

Dzięki za wszystko, Ruth

Une Femme d'Exception zabrała mnie z powrotem do czasów, których cieszę się, że nie znałem. I zmroziło mnie to, że zrozumiałem, jak blisko mnie jest ta era.

Ruth Bader Ginsburg jest w wieku mojej babci, a moja babcia wciąż żyje. Ruth Bader Ginsburg też.

Ruth Bader Ginsburg wciąż żyje, podobnie jak dyskryminacja ze względu na płeć. Bez wątpienia Rut nie zobaczy równości za życia. Mam jednak nadzieję, że pamięta, jak bardzo wszyscy zdobyliśmy grunt w tej wojnie, którą walczyła o wypowiedzenie.

Mam nadzieję, że ktoś zajmie się dla niego tłumaczeniem, podsumowując wszystkie spinoffy filmu, które ukażą się we Francji 2 stycznia 2021 roku. Nawet jeśli dużo napisałem, to moja wiadomość będzie jednym słowem: dziękuję.

Dziękuję Ci za wszystko. I nie martw się: przejmiemy kontrolę.