13 stycznia to Narodowy Dzień Nadwrażliwości !
Możliwość (ponownego) przeczytania zeznań Margaux i innych osób w linku poniżej:
- List do mojej wrażliwości, który zbyt często lekceważyłem
- List do mojej nadwrażliwości, ten dar, który sprawia, że widzę życie inaczej
- Jak radzić sobie z nadwrażliwością - Les PETITIPS de Charlie
24 czerwca 2021 r
Przez długi czas uważałem swoją nadwrażliwość za oznakę słabości , a nawet szaleństwa.
Czułem rzeczy tak żywo i intensywnie, że poczułem się winny, nie mogłem mieć ataków paniki, tak łatwo płakać i rozwinąć paniczny lęk przed raczej irracjonalnymi rzeczami.
Jednak z biegiem lat nauczyłem się (trochę) okiełznać tę nadwrażliwość i akceptować ją: jest częścią mnie, jest tak samo ważna dla mojej osobowości, jak ser topiony dla nachos!
NB: ten artykuł oczywiście mówi o MOJEJ nadwrażliwości i MOJEJ wizji rzeczy, każdy jest inny i nie robię absolutnie żadnego uogólnienia, każdy na swój sposób, na swój sposób, przekaż wiadomość swojemu bliźniemu.
Wyjaśnij nadwrażliwość na innych
„Nie prosiłem o te moce, oni mi je dali”.
Problem z nadwrażliwością polega na tym, że trudno jest to zrozumieć bez bezpośredniego doświadczenia .
Wśród wielu opcji „zgniłej bielizny” znajdujemy ludzi, którzy tłumaczą mi, że muszę się zahartować, że życie nie jest światem Troskliwych Misiów i płacz niczego nie poprawia.
To oni najbardziej mnie denerwują, bo oprócz radosnego srania na to, co czuję i robienia kartonowych skrótów, nie znając mnie, wyrażają ogólną prawdę o reszcie świata ...
Gardząc wrażliwością i kojarząc ją ze słabością.
Bycie nadwrażliwym nie oznacza bycia słabym ani silnym, żadnego związku: to po prostu odczuwanie rzeczy w bardzo intensywny sposób… a zwłaszcza w inny sposób .
Wciąż cieszymy się, że nie żyjemy tak samo: nie wyszlibyśmy z piasku!
Phil Dunphy, mój pewny facet
Nadwrażliwość problemem dla kobiet?
Inni mają skłonność do kojarzenia mojej nadwrażliwości z moją płcią.
Nie mogę zliczyć, ile razy powiedziano mi, że jeśli jestem nadwrażliwy, to dlatego, że jestem dziewczyną , lub jeśli czasami mam duże ataki lęku, to dlatego, że mam moje zasady.
Nadwrażliwość dotyka również mężczyzn, a moja pochwa nie jest ciągłym przepływem miesiączek. Przepraszam zozos!
Po raz kolejny mam wrażenie, że ta reakcja wzmacnia stereotypy płci, umieszczając mnie w polu „ krucha kobieta, która odczuwa rzeczy silniej niż mężczyźni”.
Wiesz, ta słynna teoria, że nouléfilles, myślimy w ten sposób, ponieważ chcemy chronić nasze dziecko w jaskini ...
Aby niczego nie zepsuć, komentarzom tym często towarzyszy lekka protekcjonalna grymas, który ponownie kojarzy nadwrażliwość ze słabością!
Wreszcie są tacy, którzy myślą, że stwierdzenie, że są nadwrażliwi, jest sposobem na wystraszenie , powiedzenie światu, że jesteś niezrozumianym artystą i że oni, biedni, bezduszni ludzie, nigdy nie zrozumieją życia.
Powiem ci nie. Piękno ludzkości to jej złożoność, różnorodność; nadwrażliwość to tylko jedna z wielu różnic!
Bycie nadwrażliwym i umiejętność otaczania się
„Muriel, nadal dajesz nam wstyd cer cho” -> ludzi, których należy unikać za wszelką cenę
Gdy jesteś nadwrażliwy, najważniejszą rzeczą jest wiedzieć, jak się otoczyć .
W okresie dojrzewania cierpiałem z powodu zastraszania w szkole na podstawie „ale to cię wzmocni”… NIE.
Jeśli ktoś spędza czas na poniżaniu Cię, sprawiając, że czujesz się źle z powodu bycia tym, kim jesteś, i patrzy na Ciebie z góry, uciekaj. Daleko.
Ten pomysł dotyczy absolutnie każdego, nie tylko nadwrażliwych! Naprawdę, jeśli ktoś wokół ciebie zareaguje tak, jak opisałem w poprzedniej części, uciekaj.
Nie jest to postawa produktywna ani zachęcająca.
Osobiście pomogło mi otoczenie się ludźmi otwartymi, uważnymi, a przede wszystkim, SZCZEGÓLNIE życzliwymi . Baza.
Mój najlepszy przyjaciel, również nadwrażliwy, rozumie mój sposób odczuwania rzeczy, wie, jak uspokoić moje ataki lęku i wspiera mnie, nigdy nie kwestionując moich zdolności rozeznania.
Z nią bez osądu, bez „och, jak sobie z tym poradzisz, płacz nic ci nie pomoże”: tylko miłość w paczkach po dwanaście i emotikony kufli piwa.
Ważne jest również, aby otaczać się ludźmi, którzy nie są nadwrażliwi, ale są gotowi pomóc, nawet nie rozumiejąc wszystkiego.
Na przykład mój chłopak często pomaga mi umieścić sprawy w odpowiednim kontekście i cofnąć się o krok bez wychodzenia szybciej niż rakieta w czasie pierwszego kryzysu.
Wie, że walczę z głośnymi dźwiękami, że boję się zranienia siebie i fizycznie odczuwam ból trochę mocniej niż inni.
Więc daje mi zatyczki do uszu na koncerty, daje mi podkładkę grzewczą, gdy boli mnie brzuch i każe mi obiecywać, że nigdy nie obejrzę filmu, kiedy wie, że może mnie traumatyzować!
Otaczanie się troskliwymi ludźmi naprawdę pomaga podchodzić do codziennego życia nieco spokojniej i zyskać pewność siebie!
Nadwrażliwi ze wszystkich krajów, uwolnijmy się od winy!
„Albo możesz wstać i powiedzieć: jesteśmy inni i nie możesz nas złamać!” "
Ach, uniewinnić… historię mojego życia.
Zawsze miałem tendencję do przepraszania za nic, uspokajania sytuacji, aby uniknąć konfliktu, który mógłby zranić. Stopniowo uczę się nie winić siebie za swoje emocje i łatwą łzę .
Każdy ma swój własny sposób radzenia sobie w sytuacjach kryzysowych!
Niektórzy uprawiają jogę, inni krzyczą lub przyjmują to wszystko. Ja dużo płaczę, pozwala mi się opróżnić i iść do przodu.
Bo to też jest ważne: iść naprzód, uczyć się na własnych doświadczeniach i jechać pełną prędkością na autostradę życia, jak powiedziałby drugi.
Wreszcie, myślę, że prawdziwą siłą jest poznanie siebie, nauczenie się, jakie są własne ograniczenia i kim są ludzie, których potrzebujesz wokół siebie.
Mogą to być przyjaciele, rodzina, kochanek, a nawet złote koleżanki (witaj redaktorze): ważne jest, aby czuć się zrozumianym i mieć trochę zaufania!
Ponieważ nawet z jednej nadwrażliwości na drugą sposób myślenia jest zupełnie inny.
I w ten sposób dajesz światu tęczę sposobów widzenia życia i to jest Fajne.
Aby uwolnić się od poczucia winy z powodu nadwrażliwości, postanowiłam się z tego śmiać , rozmawiać o tym z bliskimi, całować w usta jak amerykańska aktorka w romantycznej komedii z lat 80-tych!
Możesz wyrazić to poprzez pisanie, mówienie, sztukę, sport ...
Dopóki czujesz się komfortowo, możesz uwolnić się od swojej wrażliwości lub nadmiaru emocji w czymkolwiek chcesz (o ile oczywiście nie rani innych: nie jesteśmy zwierzętami).
Bez nadwrażliwości jako powodu wszystkiego, co możesz zrobić bez jojo, spróbuj zaakceptować, że jest częścią ciebie i że jest w porządku.
A jak ty to przeżywasz, nadwrażliwość? Całujesz to, wolisz to ukrywać, czy toczysz się w nim jak Nutella w naleśniku? Powiedz mi wszystko !
